Geen punten mee uit Sint Anthonis

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Niet in eigen huis helaas; op zaterdag 24 februari reisden we af naar de Activiahal in Sint Anthonis. Of we daar succes hebben geboekt? Spoiler: niet echt.

De week begon eigenlijk vrij rustig. Iedereen wist de twee vrije zaterdag prima te vullen en was weer klaar om er tegenaan te gaan. Het wordt namelijk wel tijd om onszelf uit de gevarenzone te gaan werken, dus er is werk aan de winkel.

Het is misschien geen verrassing, maar ook deze week werd onze Leen helaas weer getroffen door een heus kanon van Clau. SJEMMEN MET LEEN PART GEEN IDEE! Toch hadden we een klein gelukje deze week; we konden een keer eerder trainen. En dan blijkt 19.00 uur trainen toch ook wel weer een beetje vroeg en haasten voor de meesten. Alles voor het goede doel zullen we maar zeggen. We hadden namelijk ook nog het een en ander te bespreken na de training. Bijvoorbeeld hoe we uit die beruchte gevarenzone gaan komen. HANDJES OMHOOG, HANDJES OMLAAG! Gelukkig was er voor dit gesprek weinig gekakel nodig en konden de kippetjes het gelukkig snel eens worden. ACCEPTABEL! Vol goede moed op naar zaterdag.

We zijn inmiddels al op het punt gekomen dat een uurtje rijden in onze ogen echt niet meer zo ver is; dat is eigenlijk nog een vrij kort ritje. Om 13.30 uur traden we aan bij De Meerwaarde voor vertrek en hadden we rustig de tijd om in de auto’s onze boterhammetjes te eten. Rachel, ook wel bekend als de pijnboompittenkoerier, besloot de mensen in haar auto mee te nemen in haar ongelofelijk… we zullen maar zeggen bijzondere muzieksmaak. Maar zelfs coach P kreeg wiebelbenen en moest het ontgelden in deze gezellige auto. Mocht je je afvragen wat we dan precies hebben geluisterd: Henk Bernard en Marianne Weber waren echt de favorieten van de autorit, met als favo titel De Italiaan.

Ondertussen werd er ergens anders in Nederland ook een verrassingsfeestje gevierd, voor Joke! En dan zul je denken: Joke? Die is toch in september jarig? Is ze dan stiekem getrouwd? Maar nee, deze keer mocht de echte captain Joke, Joke senior, even in de watten worden gelegd voor een bijzondere verjaardag. Of het uiteindelijk een uitje naar de Julianatoren is geworden moeten jullie haar zelf maar vragen.

Ondertussen waren de overige 11 teamies, Coach P en versterking in de vorm van Yanissa veilig aangekomen in Sint Tunnis. Evenals de fanbase die afgereisd was voor ons. Drie keer raden wie dat waren? Er waren trouwens zelfs spionnen die onze wedstrijd graag met eigen ogen wilden meemaken. Spanning en sensatie.

Maargoed, tijd om te beginnen – nadat Hanna de scheidsrechter nog even wees op onze veiligheid omdat de banken wel erg dicht op de lijn stonden en dat nog wel eens mis kon gaan. Zou ze ons misschien goed kennen? Ik denk het wel, het zou niet de eerste keer zijn dat er een teamie het publiek in duikt.

We startten de wedstrijd eigenlijk best wel prima. De pass hadden we goed onder controle en er werd hard gewerkt. Toch was het moeilijk om de bal bij de tegenstander op de grond te krijgen. De tegenpartij wist de rommelballen, zoals Lies dat mooi zei, beter op te ruimen en hierdoor trokken zij in de eerste set aan het langste eind (21-25). Helaas konden we onze (pijnboom)pit en strijdlust gedurende de rest van de wedstrijd ook niet omzetten en moesten alle punten in Sint Anthonis achterblijven (23-25; 19-25; 16-25). Die doet pijn(boompit)!

Helapika. We hadden natuurlijk op meer gehoopt. Met teleurstelling gaat een ieder vaak op haar eigen manier om. Zo vergat de een haar halve inboedel in de kleedkamer in Sint Anthonis (gelukkig letten onze teamies goed op elkaar #gratisaftehalen) en besloot de ander zichzelf ff klem te gaan zuipen. Ieder z’n ding. Vaak wel een gezamenlijk ding is de zoektocht naar troostvoer bij ons favoriete restaurant, dit keer in Cuijk. Zo kom je nog eens ergens.

Deze week hebben we weer hard getraind voor weer een nieuwe pot. Vandaag reizen we af naar gemeente Peel en de Maas: Meijel staat op het programma. De benzinetanks zitten vol, de bakjes pasta voor onze eigen tanks zijn gemaakt en we hebben er zin in. Mocht je je vervelen en zin hebben in een roadtrip (of de livestream willen kijken): om 18.00 treden we aan in De Korref tegen Peelpush dames 2.

Tekort tegen Dordt

Lang, lang geleden speelde zich een heus gevecht af in het fort genaamd de Meerwaarde. Twee strijdlustige teams maakten zich op voor de strijd om de volle vijf punten. De strijd werd al eens gewonnen door de dappere groenen en hun tegenstander was dan ook berust op revanche.

We gaan terug naar het jaar 2024, in de week van 29 januari. Velen hebben deze dag al uit het geheugen verwijderd. Voor vele dames uit het eerste damesteam van SSS geldt hetzelfde. Voor dit verslag stortte verslaggeversteam ijij zich daarom op het bestaande papierwerk over alle gebeurtenissen sinds eind januari 2024.

Terugbladerend door de archieven bleek dat het in de groepsapp echter verdacht en verrassend stil was. Misschien waren we toe aan wat welverdiende weken rust. Naast de rust in de groepsapp was dat was ook te merken aan de trainingen. Eigenlijk was niemand fit. Pijntje hier, pijntje daar. Vingertje hier, kotsje daar, hoofdpijntje hier, snottertje daar. Toch trainen? Maar natuurlijk! Alleen de sterksten overwinnen!

Vraagt u zich al af wie de beruchte tegenstander van begin februari was? Nou, hoe verder van Dordt, hoe mooier het wordt. 3 februari was het eindelijk zo ver, daar waren ze, de meiden uit Dordrecht! Zouden ze het Kippendorp in hun harten hebben gesloten? Ze hadden in ieder geval nog een appeltje met ons te schillen in de Meerwaarde en ze waren dan ook vastbesloten om de punten in de achterbak mee naar huis te nemen.

Sommige teamies hadden besloten de dag sportief te beginnen door de fiets te pakken naar de Meerwaarde. Zij waren alleen even vergeten dat we niet in een heerlijk warm tropisch land wonen maar in het koude regenachtige Nederland waar nog weleens een buitje valt. Na 200 meter besloten deze teamies dan ook om te keren en toch maar de auto te pakken naar de hal. Wij weer in het hok, Rachel op de bok en Julie nog steeds in de sneeuw met haar stok (waar trouwens verdacht veel kippetjes zaten). Tijd om te beginnen!

Aan de sfeer kon het in ieder geval niet liggen. De Meerwaarde was groen gekleurd door verschillende wedstrijdshirts. Voor ongeveer het eerst dit seizoen kon het publiek genieten van twee wedstrijden tegelijk! Eindelijk hadden we een wedstrijd naast ons spelen rond dezelfde tijd, gezellie mozzarellie!

Dat was leuk, maar de wedstrijd was minder leuk. Het spel van Dordrecht was in de Meerwaarde een stuk beter dan wat we van ze hadden gezien in Dordt en wij kregen daar geen grip op. Helaas werd de eerste set afgesloten met 18-25 voor Dordrecht. De tweede set hebben we het liever niet over: 12-25. Kakset, zoals coach P zou zeggen. De daaropvolgende sets werden met 16-25 en 22-25 verloren. Deze week niet geshined helaas. Volgende keer nieuwe ronde nieuwe kansen. De eerste kansen waren na de wedstrijd te vinden in de kantine...

Tijd voor een break(er), en voor een teamschaal met frituur voor Eva en Celine. Je moet toch ergens je verdriet mee weg eten (deze zin gebruiken we de laatste tijd wel iets te vaak..). En deze meiden waren blijkbaar erg verdrietig want ze hebben die schaal gewoon leeg gekregen. Hoe dan?!

Heren 1 zorgde gelukkig voor een iets spannendere wedstrijd dan de onze en DAAR MAG OP GEDRONKEN WORDEN HI HA HO! Leen en Lies besloten daar maar drie kannetjes bier van te maken, er werd ten slotte toch gebobd (door iemand anders dus 😉). Verdriet mag je ook wegdrinken. De avond werd uiteindelijk toch nog leuk afgesloten met drankjes en dansjes.

Daarna was het tijd voor wat welverdiende wedstrijdrust en keken we uit naar twee vrije weekenden. Hoe de afgelopen weken en de eerstvolgende wedstrijd op 24 februari ons vergaan zijn, lezen jullie in ons volgende wedstrijdverslag.

Is er ook een plan?

Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen, zou je denken. Door schade en schande wordt men wijs, zou je denken. Niks is minder waar. Capelle aan den IJssel is gewoon onze stad niet, zullen we maar zeggen. Waarom niet? Nou, voor de draad ermee.

Nu moeten we zeggen dat de week eigenlijk al niet heel denderend begon voor ons cluppie. Althans, voor de heren dan. Heren 1 bezweek in de kwartfinale van de nationale beker onder druk van de betere partij: Sliedrecht. En weet je waar dat ligt? Maar 24 minuten van Capelle. Ongelukjes lijken dus toch uit hetzelfde hoekje te komen.

Toch hielden we de moed erin, werkten we netjes onze trainingen af en stond er ook nog een leuke clubactiviteit op het programma. Op vrijdagavond trad 4/12e, oftewel 1/3e van dames 1 aan in CheerSSS voor een gezellige SSSpelletjesavond. Gezellie Mozzarellie! En waar zo’n spelletjesavond wel niet goed voor is. De kans is groot dat er binnenkort een aantal nieuwe spelletjes in onze kasten ligt of aan iemand cadeau wordt gegeven. Met als favorieten van de avond: Paku Paku en niet te vergeten Taco, Hat, Cake, Gift, Pizza. Onze Joke vond dat laatste spel iets minder leuk want haar gouden handjes werden bont en blauw geslagen door Marnie & Maris (horen we daar een nieuw duo?). Of waren het toch de burrito-aanvallen die haar net wat te veel werden? Hoe dan ook, de avond was geslaagd – al was het alleen al vanwege de vele bakjes lekkernijen op tafel. En je weet wat ze zeggen: dames 1 loves snackies. De bodem was in ieder geval gelegd voor de zaterdag.

Die 27e van januari was het tijd voor het welbekende ritje naar Cappie aka Campoelang aka Capelle aan den IJssel. Na onze memorabele pot tegen het derde team van deze club moesten we flink graven in ons geheugen hoe VCN dames 2 er ook alweer uitzag. Maar na wat sparren onderweg kwam de herinnering weer boven dat we eigenlijk al een keer van deze club hadden gewonnen. Iets met een antenne-incidentje #welantenne. Maar we halen verder geen ouwe koeien uit de sloot. Wat gebeurd is, is gebeurd. Denk aan leuke dingen, zoals aan een van onze vorige autoritjes op de A27 toen we naast die brandweerwagens reden. De lange ritjes zijn inmiddels al een eitje voor ons, al heeft Rachels auto er af en toe nog wel wat moeite mee: “Vermoeidheid herkend, pauze alstublieft.”

Aangekomen bij sporthal de Oostgaarde (Clau reed misschien nog ergens over een rotonde) was het – opnieuw – erg lastig om een passende parkeerplek te vinden. Uit protest besloten we onze auto’s maar in een rijtje achter elkaar half op de stoep te zetten; sommige recht, sommige wat minder recht. Zou de koffieautomaat inmiddels weer werken? Gelukkig wel, en snel! In alle rust konden we dit keer onze drankjes opdrinken en heerlijke Aldi-chocoladekoekjes oppeuzelen (je weet wel, dat lekkere reepje met dat blauwe papiertje erom).

In de kleedkamer was een mini mini-disco gaande in voorbereiding op de voorbereiding. LEO LEO maakte plaats voor THEO THEO. En nu denk je vast: WAT RAAR?! Maargoed, nadat onze Eef haar bIEdon had gevuld konden we naar de zaal om te gaan wa…chten. De wedstrijden voor ons liepen wat uit – THEO THEO, WAT RAAR?! Zodra het laatste fluitsignaal klonk sprongen we van onze stoelen en uit onze jassen om meteen te gaan warmlopen. De velden moesten echter nog worden omgebouwd dus besloten we als een soort groene slang tussen de mensen, banken en palen door te cirkelen. THEO THEO, WAT RAAR! Lies besloot er nog even Brigitte Kaandorpje doorheen te knallen: wat is de bedoeliiiing? Is er ook een plan? Is er over nagedacht (ofzo)? Wat is de bedoeling hiervan?

Wat liedjes en geslinger later stonden we met tien vrouw klaar om aan de wedstrijd te beginnen. En we horen jullie denken: zijn jullie twee teamies verloren in die gekke slangendans? Nee. Onze Ies was helaas geveld door een flinke griep en moest de wedstrijd vanuit haar bedje kijken. Juul bevond zich in een minder nare situatie, namelijk omringd door witte heuvels en blauwe lucht in Oostenrijk. Met twee ski’s onder haar voeten, en/of een lekkere schnapp in haar hand. Anyway, onze supportersbank was wat leeg maar alsnog vol genoeg. Let’s go!

De dames uit Capelle begonnen sterk aan de wedstrijd. Wij hadden wat moeite de passing onder controle te krijgen en waren tegelijkertijd serverend niet zo sterk. Toch ging het de eerste set redelijk gelijk op en wisten we nog aardig tot scoren te komen. Tot de tegenstander net voor de twintig een sprint trok en ons achterliet met 18 tegen 25 punten in de eerste set.

De rest van de wedstrijd werd het niet veel beter, in de tweede set zelfs nog een stukje minder. Iets met flashbacks. De tegenstander wist ons flink te ontregelen waardoor we nauwelijks tot niet ons eigen spel kwamen. Goede wedstrijd van de tegenstander, een iets mindere van ons. En dus moesten we helaas de hand in eigen boezem steken en alle punten in Capelle achterlaten.

Maar achter de wolken schijnt de zon, in dit geval voor een aantal in de vorm van 2 gouden bogen met burgers en frietjes. Want ja, het beste troostvoer vind je bij de gouden M. Mocht je je trouwens afvragen of het in Capelle veilig genoeg is om een raam van je auto volledig (!) open te laten voor een periode van zo’n vijf uur, het antwoord is ja, dat kan. Wat is de bedoeliiiiing?

Deze week begonnen we weer met een schone lei en hebben we de wedstrijd van vorige week weer van ons afgeschud. Nooit (of in ieder geval dit seizoen niet) meer naar Capelle! En vandaag is zaterdag nog wat meer de mooiste dag van de week want het is weer SSSuper SSSaturday! Om 16:00 uur (let op, uurtje eerder dus!) spelen wij tegen Next Volley Dordrecht dames 1. En je weet wat ze zeggen: hoe verder van Dord, hoe mooier het wordt. Dus wees daarbij! En blijf daarna gezellig hangen voor heren 1 die na ons om 19:30 uur spelen tegen Prima Donna Kaas Huizen. Tot vanmiddag!

BKV-breed

Contact

Algemene zaken:
Mirella Boshuis
E-mail: algemeen@sss-barneveld.nl

Jeugd TC:

A, B en C (vanaf 12 jaar)
Bram Wildekamp 
E-mail: jeugdtc@sss-barneveld.nl

CMV (6 t/m 12 jaar)
Simone van Essen-Nab
E-mail: cmv@sss-barneveld.nl

Dames TC:
Arjan Roelofs
E-mail: damestc@sss-barneveld.nl

Heren TC:
Adriaan Kuiper
E-mail: herentc@sss-barneveld.nl

Secretariaat Volleybalvereniging SSS:
Yvonne Sennema
Schoutenstraat 72G
3771 CK Barneveld
Telefoon: 06-22667983
Email : secretariaat@sss-barneveld.nl

Inloggen (mobiel)