Dankdag voor het Suikerfeest (03-11-2005)
Vanavond ga ik weer eens een column schrijven voor de SSS-site, zo heb ik mijzelf opgedragen. Dat is al weer even geleden en aangezien ik overal wel een mening over heb, kan ik er best weer eens eentje via dit prachtige medium de wereld in sturen (ja, in Stockholm, Saoedi Arabië en Sant Paulo kunnen de mensen deze site ook oproepen dus binnenkort moet Holland Parket ook daar nog een paar vloertjes gaan leggen).
Probleem: ik heb geen uitgesproken onderwerp voor dit stukje. Voor de keiharde kritiek ben ik even wat te soft gestemd, voor de humor om te lachen ben ik niet melig genoeg en voor slijmstukjes ben ik niet in de wieg gelegd. Jammer voor Guus Veldhuizen (onze mister 25-plus), want die verdient veel complimenten. Maar onze voorzitter heeft vorige week al zo veel veren in zijn kont gekregen, dat die van mij er niet meer bij kan.
Het hoort helemaal niet op zo’n clubsite, maar eigenlijk ben ik meer in de mood voor wat spirituele overpeinzingen. Dit wellicht omdat vandaag sprake is van de jaarlijkse Dankdag voor Gewas en Arbeid waardoor het vanmorgen gezellig druk was bij ons in de straat. Het kan ook komen door de verrassende opmerking van mijn oudste zoon, die morgen (donderdag) zijn elfde verjaardag viert. Hij wil vrijdag pas trakteren want dan zijn de moslimklasgenootjes ook weer van de partij. Morgen einde ramadan en dus suikerfeest dus zijn die dan thuis. En zo leren we bij ons thuis steeds meer over bijzondere dagen binnen diverse religies.
Vandaag ongeveer vier uur in de file, dus vier uur geleuter op de radio over Theo van Gogh die precies een jaar geleden bla bla bla…. Samen sporten is een manier om elkaar beter te leren kennen en te begrijpen, zo hoor ik een deskundige zeggen. Zijn er eigenlijk moslim SSS-ers? Zouden er talentjes rondlopen tussen alle Turken, Marokkanen of andere exotische types in Barneveld? Als we goed zoeken, zitten er volgens mij best wel een paar goeie spelverdelers en libero’s bij.
Nu ik toch aan het woord ben, wil ik nog even mijn excuses maken aan heren 3. Gisteravond heb ik op vrij onbeschofte wijze een ballenkarretje van ze gejat. Achteraf realiseer ik me dat dit nergens op leek, maar ik was door allerlei omstandigheden in een nogal brute bui en dacht alleen maar aan mijn eigen team. Dat kan natuurlijk niet binnen een vereniging waarin het clubbelang boven het belang van individuen en van afzonderlijke teams dient te gaan.
Gisteravond was er nog een andere kwestie die me echt hoog zit. Natuurlijk mag iedereen zelf bepalen wanneer afgezegd wordt voor een training, maar bij heren 5 maakte iemand het wel heel erg bont. Bij de ploeg die zo sympathiek is mij mee te laten trainen, schitterde Camiel van Damme door afwezigheid. Later bleek dat hij rond half zes die avond weer eens vader was geworden. Alles leuk en aardig en van harte gefeliciteerd met jullie dochter en toekomstig SSS-ster Kyra. Maar de training begon pas om 21.30 uur en dus was er tijd zat om nog even met ons te volleyballen. Als we voor dergelijke wissewasjes gaan afzeggen, wordt het natuurlijk nooit wat met SSS.
Willem Held
