Buikpijn: een wel en een wee bij Heren 2

De titel is niet echt hoopvol. U zult wel denken: wat is er toch aan de hand bij SSS Heren 2, aangezien de titel vorige week ‘ziek, zwak en misselijk’ was. In deze nieuwe aflevering over het wel en wee van heren twee zult u lezen dat de buikpijn zowel gaat over het wel als over het wee. Er zit namelijk een bijzonder Luchtje aan dit verhaal.

Als u op de website van de Van Dale zoekt naar de betekenissen van ‘wel’ en ‘wee’, kunt u alleen een uitkomst vinden voor ‘wee’.
Wee (het/de; o en v(m); meervoud: weeën)
1) pijn, verdriet
2) (m.n.) pijnlijke samentrekking van de baarmoeder kort voor het baren

Als er op het wereldwijde web verder gezocht wordt naar ‘wel’, vindt men: in orde, gezond. Laten we die definities maar even aanhouden in dit verslag.

Nick zat de afgelopen weken in de hoek van de ‘wee’. Daarmee bedoelen we de eerste betekenis van bovenstaande definitie; de tweede betekenis was in de afgelopen periode alleen van toepassing bij huize Berger. Gelukkig mocht Nick in de afgelopen week concluderen dat hij het kruisje bij het hokje ‘wee’ kon uitgummen en bij ‘wel’ kon aankruisen. Ongetwijfeld had hij vrijdagochtend weer even last van ‘wee’, maar het is mooi dat alles weer wel is met onze ploeggenoot en dat hij zaterdag ook weer enkele punten heeft kunnen spelen.

De trainingsweek was er ook één van wel en wee, zoals wel vaker bij Heren 2. Dan is het even zoeken naar het juiste ritme op de training. Dan weer wel, dan weer wee. Gelukkig konden we terugkijken op een goede start van het nieuwe jaar, want Heyendaal was immers met 4-0 verslagen. Toch? Of hadden we de laatste set nog verloren? We wisten het niet meer…

Desondanks reisden we als koploper met een volledige selectie af naar Nijmegen. Niet voor de return met Heyendaal, maar voor het treffen met Pegasus. Doel: opnieuw vijf punten binnenhalen, zodat we nog een punt zouden uitlopen op koploper Renswouw. Hoewel we laat aankwamen in de hal (o wee), liep de wedstrijd voor ons nog verder uit waardoor we nog rustig aan konden dan. Wel, dan maar even genieten van wat muziek in de kleedkamer en ons rustig paraat maken voor de wedstrijd. O wee, boom boom Sil is zijn box vergeten. Nee, niet de box waar hij als benjamin van ons team zichzelf soms in moet vermaken; maar de box waar meestal herrie - aldus de schrijver dezes - uitkomt.

Omgekleed en wel konden we het veld op en aan de wedstrijd beginnen. Heren 2 startte met hetzelfde team wat een week eerder de stadsgenoot van deze opponent puntloos huiswaarts had gestuurd. Het leek er in de eerste set echter vooral op dat SSS zichzelf ditmaal puntloos huiswaarts wilde sturen. Fout, na fout, na fout, etc. Dan wordt het een lastig verhaal om te winnen. Dat gebeurde dan ook niet in de eerste set.

Wel, dan maar uit een ander vaatje tappen. Minder fouten maken én Pegasus meer fouten laten maken. Daarnaast hoopten we wat meer snelheid in het spel te krijgen, want Pegasus probeerde bij ons zo lang mogelijke pauzes te creëren tussen de weeën in. Daar wilden we wat aan doen. In plaats van dat wij moesten puffen, even doordrukken en het tempo ophogen.
Sander - onze-aanvoerder-binnen-de-lijnen-als-de-echte-aanvoerder-even-voor-de-libero-buiten-de-lijnen-is - vroeg daarom even aan de goed-leidende-pief-op-de-stoel-met-een-fluit-in-zijn-mond of hij wat meer wilde letten op het tempo tussen de rally’s. Het is immers een mannenwedstrijd en geen treffen tussen vrouwenteams, waarbij na elk punt even bij elkaar gekomen moet worden of het nu wel of wee is.

De foutenlast ging bij SSS omlaag, de frustratie ging bij Pegasus omhoog nadat de scheidsrechter de jongelingen er even op had geattendeerd sneller klaar te moeten staan tussen de rally’s. Over het vervolg van de wedstrijd kan de schrijver dezes dan ook kort zijn. De tweede set werd makkelijk gewonnen en het lek leek dus boven te zijn bij SSS.

Met enkele wijzigingen in de ploeg bleef SSS ook in de derde en vierde set oppermachtig. Een enkel moment was er sprake van ‘o wee’, maar het grootste deel van deze sets was het vooral ‘wel, wel, wel’. Alleen voor onze Buchov was er nog wel sprake van een wee. Al weet zelfs de schrijver dezes niet goed hoe deze buikpijn te benoemen is: als een weeënde wel of als een wellende wee. Hij liet zich in de derde set in ieder geval vervangen; tot grote teleurstelling van een klein gedeelte van het publiek. Zoals in de inleiding al gesteld… daar zit een Lucht aan.

Conclusie? Wel, drie sets ruim gewonnen (17-25, 12-25 en 17-25) na een wee van een eerste set. Dus wel gewoon vier punten binnengehaald en zodoende het verschil met nummer twee Renswouw op vijf weten te houden (#wijhebbendepuntenal #zijnogniet). Daar mochten we natuurlijk na afloop op proosten na negen punten in acht dagen tijd op twee Proosten. Dat proosten deden we wel heel erg goed dat er bij de betaling even sprake was van een fikse wee. Gelukkig waren er een paar prinsen uit Renswouw om toch nog mee te delen in de kosten.

Binnenkort weer een nieuwe aflevering over het wel en wee van Heren Twee. Misschien neem ik dan wel het verhaal over de groepsafbeelding mee. Eerst maar eens met de wedstrijdspanning van vandaag omgaan en #notsodryJanuary goed afsluiten tegen VC Volt. 16.00 uur, De Meerwaarde.