Volmaakt in onvolledigheid

Een vijfpunter in het volleybal vergelijkt zich met een vlekkeloze volmaaktheid. De manier waarop de zege tot stand komt, is bijzaak. Wat zeker geen bijzaak is, is dat Autoschade Van der Werf/SSS H2 na de 4-0 overwinning op Apollo 8 de nieuwe koploper van de Eerste Divisie A is. En dat in alle onvolledigheid…

Na de vierde overwinning van het seizoen tegen Veracles hadden de mannen van SSS een zaterdag rust. Dat is hard nodig voor dit oude l*llenteam. De rollen tape worden in pallets ingekocht bij de groothandel, het team heeft een eigen coronateststraat nodig met alle kuchjes en de (schoon)papapraatjes nemen toe…

In de rustweek was er zowaar ruimte om een keer op trainen geen lijnen te tikken, maar in aanloop naar een nieuwe wedstrijd stond onze favoriete trainingsoefening gelukkig weer op het programma: 1) maandag - achterlijn-middellijn-driemeterlijn-middellijn-achterlijn (herhaal tig keer); 2) donderdag - achterlijn-driemeterlijn-achterlijn-middellijn-driemeterlijn-andere driemeterlijn-middellijn-andere achterlijn-andere driemeterlijn-andere achterlijn (en terug hetzelfde… voorwaarts, achterwaarts, zijwaarts, kruispas, koprollend, kruipend...). En dan herhaal-herhaal-herhaal. Super leuk.

Maar ja, de winnende trainers hebben altijd geluk. Dus gezagsgetrouw draven de mannen als fanatieke paarden over het de lijnen. Al is het altijd maar weer de vraag met hoeveel man dit gebeurt. Of de vraag… Eén antwoord is zeker: in ieder geval niet met elf man. Het aantal trainingen dat Heren 2 dit seizoen compleet is geweest, is op één hand te tellen; het aantal wedstrijden dat alle spelers inzetbaar waren, is nul; zelfs de teamfoto is niet compleet. Het enige wat wel compleet is, is de WhatsApp-groep. Al heeft Michiel waarschijnlijk niet eens door dat hij daarin zit.

Zoals inmiddels gebruikelijk is, ging Heren 2 in zijn onvolledigheid naar het oosten van het land voor de vijfde wedstrijd van het seizoen. Vijfde wedstrijd?! Ja ja, we hebben de vier duels van vorig jaar overtroffen. Voor het kwintet voerde Heren 2 op de navigatie Borne als bestemming in. De onvolledigheid heeft overigens ook voordelen. Hierdoor hoeven de lange mannen niet al te veel als propjes bij elkaar half op schoot te zitten wanneer we het halve land doorkruisen voor een potje volleybal.

Eenmaal aangekomen in De Veste troffen tien spelers hun coach KJ. Onze Ties had de afslag van de A1 gemist en genoot van een gepast formaat aan goudgele rakkers bij de oosterburen, terwijl zijn ploeggenoten voor maar liefst drie meegereisde supporters de strijd aangingen met Apollo 8. Onze trainert Freek bevond zich als meesterscout in Renswoude en wist na twee sets voldoende: tijd voor een broodje kroket. Onze managert Christien keek de rest van de wedstrijd af en zag Renswouw zegevierde op VVH.

Wat wisten we over onze eigen tegenstander? Vrij weinig. Wat wist Kees Jan over de tegenstander? Geen idee. Misschien heeft hij er wat over gezegd in de voorbespreking; maar onze oprechte, uiterste poging naar hem te luisteren was gedoemd te mislukken met al de Bornse kabaal. En al was het kabaal er niet geweest, dan was het alsnog de vraag of we het wel gehoord hadden...

De basisploeg die tegen Veracles startte, mocht ook tegen PizzApollo beginnen; de enige wijziging was dat Arno moest bewijzen ook aan één training in de week genoeg te hebben. Misschien had de enige persoon uit het team die nog net iets ouder is, zijn voorbeeld moeten volgen in de trainingsweek. De aanvoerder liep al snel op zijn laatste benen… Gelukkig konden de twee oudjes elkaar afwisselen in het achterveld om zodoende de krachten te verdelen.
Daarnaast was de schrijver dezes ontzettend blij dat SSS gelukkig weinig problemen kende met de thuisploeg. Met Ewoud inmiddels binnen de lijnen (tot groot genoegen van tweederde van de het SSS-publiek), pakten de Barnevelders eenvoudig de eerste twee sets: 20-25 en 17-25.

Voor de aanvoerder was dat een mooi moment om de strijd te staken en definitief plaats te nemen op het stoeltje, een truitje aan te doen en soms een Haribosnoepje weg te eten. Wacht even… Zagen we dat goed?! At zelfs Kees Jan een Haribosnoepje tijdens de wedstrijd? Christien, sla dit maar alvast groot in voor de rest van het seizoen.

Maar als de aanvoerder eruit gaat, zal de opstelling ook gewijzigd moeten worden. Kees Jan moest nog wel even beslissen wie dan de middenpositie moest gaan invullen. Hiervoor had hij keuze uit de drie B’s: Bouw, Beek en Berger. Laatstgenoemde zou direct opgesteld worden als het aan Emiel Sennema had gelegen. Beek zou het ‘best’ vinden. Bouw was uiteindelijk degene waar de keuze op viel. Da's logisch. 

Met Rinaldo als midden en een omzetting naar 2-4 met Frank én Michiel binnen de lijnen, drukte SSS door in de derde set. Zonder al te veel te schitteren was de buit binnen en kon er jacht gemaakt worden op het bonuspunt. Dat leek goed te komen, maar aan het einde haperde de machine enigszins. Heel even leek SSS zelfs een punt achter te moeten laten in Borne, maar…. kampioen word je tegen de kleintjes: met 24-26 werd ook de laatste set gewonnen. Een volmaakte uitslag in al onze onvolledigheid.

Na afloop was er tijd voor het zwaaien naar de fans (vooral Ewoud toonde zijn genoegen) en het proosten op de overwinning. En het proosten op het koploperschap. VVH bleek namelijk verloren te hebben bij Renswouw, waardoor wij luidruchtig in De Veste konden zingen: wij staan bovenaan, wij staan bovenaan! Heren 2 zou Heren 2 niet zijn als er direct werd gespeculeerd over een digitale platte kar, over het aanschaffen van een (kampioens)busje voor de volgende wedstrijden en het benoemen dat trainen voor talentlozen is.

Eerst maar weer eens genieten van het koploperschap zolang de competitie nog duurt, om dan in al onze onvolledigheid toe te werken naar zaterdag 13 november. Hopelijk tot dan - gecheckt en wel - in De Meerwaarde voor het treffen met C.S.V.