Een kaart is geen taart maar vier punten waard
Autoschade Van der Werf/SSS Heren 2 heeft voor de vijfde keer gewonnen dit seizoen en deed dat voor de vierde keer met 3-1. De overwinning op VVH in Harderwijk was de meest moeizame vierpunter tot nu toe, maar dat maakte de zege niet minder smaakvol (in tegenstelling tot de vislucht in de kleedkamer). Maar wat is dat toch met die taart?
Na een kort beraad werd besloten om toch maar de fietsen thuis te laten en gewoon met de auto en de teambus naar Harderwijk te gaan. Hoewel de kortste uitwedstrijd van het seizoen (enkele reis: 45,4 kilometer) op het programma stond, vonden we het toch net iets te gek om de fiets te pakken. Daarnaast moest team Veenendaal nog bijkomen van het kwartet SJEMmetjes op de donderdagtraining.
Op die training was Wilcorona helaas afwezig. Daardoor wisten Ko & Ko dat zij als middens in de basis zouden starten. Daaromheen begonnen Aron, Josia, Ewoud, Arjan en Julius. Laatstgenoemde vertelde in de kleedkamer over zijn kaartverhalen (en dat hebben we het niet over een potje klaverjassen), waarop Robert reageerde: een kaart is een taart (voor de scheidsrechter). Daar komen we nog op terug…
In de hal stonden de verhoudingen met de arbitrage direct op scherp. Weliswaar met de scheids van de dameswedstrijd voor ons - die zoals gewoonlijk uitliep - maar misschien dat een aantal van ons zo onder de indruk was van zijn vermanende opmerking dat we als makke lammetjes aan de wedstrijd begonnen. Voor de tweede keer dit seizoen verloren we de eerste set, onder andere door goed blokkeren van VVH en veel fouten aan onze zijde.
Ook in de tweede set keken we al snel tegen een achterstand aan. Josia liet echter zien dat ‘gewoon goed serveren’ soms meer dan genoeg is: 16-13 naar 16-17. In de spannende slotfase kwamen wij telkens op een setpunt, maar de eerste werd vakkundig weggewerkt door Tim Ham en de tweede door de scheidsrechter die vond dat Tijmen te lang over zijn service deed. De schrijver deze moet de scheids nageven: bij het herhaaldelijk bestuderen van de beelden (N=1) is de conclusie dat de scheids na 8 seconde en 1 honderdste fluit dat Tijmen inderdaad langer dan 8 seconde over zijn servicestuiterritueel heeft gedaan. Hierbij moet wel de kanttekening geplaatst worden dat het menselijk onhaalbaar wordt geacht (in de topsport) om binnen een tiende van een seconde te fluiten voor bijvoorbeeld een valse start. Oftewel, de scheids had gelijk maar was zelf 0,09 seconde te vroeg met die conclusie en daardoor heeft SSS uiteraard gewoon gelijk.
Goed Arjan zette ons een punt later gewoon weer op voorsprong en maakte het daarna ook zelf af: 25-27.
Derde set: wat denkt u? Uiteraard weer op achterstand. Tot diep in de set zelfs. Onder andere VVH-senior André Huijser mocht zich melden in het veld en prikte een puntje mee (‘heb ik van Gepko geleerd’). Datzelfde deed Meinko aan de zijde van SSS met een blok (‘heb ik ook van Gepko geleerd’). Wat een liefde. Na een dubbele wissel met een Rick en Tijmen in het veld bleef de achterstand tot drie punten geconsolideerd. Ondertussen had Gepko de nodige onderonsjes met de scheidsrechter. Zouden ze gesprekken voeren over mogelijke taartsmaken? Ik kan u wel verklappen dat onder andere Julius een onderwerp van de gesprekken was.
Met een ace van Meinko kwamen we voor het eerst op gelijke hoogte in deze set (21-21). Daarna was het een kwestie van de set binnenhalen. Of beter gezegd: cadeau krijgen dankzij drie eigen fouten van de Harderwijkers en een puntje van Arjan.
Bij de kantwissel kreeg SSS nog even extra aanmoedigingen van de One Woman 70+-Army om ook de vierde set te winnen. Dat was wat SSS nodig had, want opeens komt Heren 2 meteen op voorsprong, onder andere dankzij goed blokkeren. VVH ging nu ook theekransjes met de scheids organiseren; er kwam zelfs tussen de eerste en tweede overleg over de kaart/taart-soort (doorhalen wat niet van toepassing is).
Het plezier groeide bij SSS, ook al knokte VVH zich weer terug in de set. Het spel werd aan beide kanten slordig, maar het gevecht werd grootser en de emoties liepen op. SSS leek een definitief gaatje te hebben geslagen op de service van Josia, maar VVH kwam weer langszij: 23-23. Wij kwamen drie keer op setpunt, maar verzuimden dit af te maken (Arjan valt liever aan met blok dan zonder blok…) en blijkbaar mag je het net tegenwoordig als hangmat gebruiken. En als je daar dan wat van zegt (of te heftig op reageert…) krijg je een gele kaart. Daarna overleven we twee setpunten om en is het aan Ewoud om op de service van Gepko twee keer toe te slaan: 28-30 winst!
Weet je wat goed smaakt na een 1-3 overwinning… Eigenlijk alles! Dankzij de vier punten klimmen we naar de vierde plek op de ranglijst (op slechts één punt van koploper Pegasus). Vandaag ontvangen we VC Sneek, de nummer vijf (en qua puntverlies de nummer twee), in Barneveld.
O ja, hoe zit het met de taart? Dat weten alleen Robert en de scheidsrechters…
