Heren 2 wint weer. Mand.
Dit is een kort verslag. Mand. De schrijver a.k.a. data-analist moet eigenlijk het vizier alweer richten op de volgende wedstrijd. De pittige uitwedstrijd bij Set-Up begint over 2,5 uur in IJsselmuiden op het moment van schrijven. Eens kijken of we in een kwartier een verslag over onze meest recente prestatie eruit kunnen knijpen.
SSS tegen Sudosa-Desto. De reserves tegen de reserves. Groen tegen groen. Jong (met een beetje oud) tegen jong (met een beetje oud). Aan onze zijde koos Robert voor de Veenendaalse variant met een vleugje Julius, Josia, Gepko en Ewoud in de basis. Met dit team pakte SSS al snel een voorsprong dankzij goed serveren en veel side-outs lopen. Hoewel we Sudosa halverwege terug lieten komen, liepen we daarna weer net zo makkelijk weg (mede dankzij de vele Assense fouten). Op 24-20 mocht Meinko de set binnenhalen met een mooie aanval.
De tweede set had hetzelfde scenario: we pakten een voorsprong, gaven deze uit handen en liepen daarna weer weg. Rick speelde mooie lange lijnen, Josia scoorde zoals gebruikelijk z’n balletjes en Ewoud vond het fijn als de Assense blokkering diagonaal gezet werd. Hoewel we de nodige ballen fout serveerden, deed Sudosa hier gelukkig een schepje bovenop.
In het kader van de Bingo-kaart proberen vol te krijgen, was vandaag de kans om nog één van de twee ontbrekende getallen te behalen: 2-3 verlies of 4-0 winst. Na 25-18 en 25-20 gingen we natuurlijk voor het laatste scenario, maar daarmee leken we onszelf te veel druk opgelegd te hebben. In een spannende derde set sloegen we onszelf voor de kop (of Meinko bij Tijmen). Na een 16-15 voorsprong keken we opeens tegen een achterstand aan door enkele slordigheden en dit gat konden we niet meer dichten. Julius probeerde zijn taak als vice-aanvoerder uiterst serieus te nemen (hè, Aron stond inmdidels toch ook in het veld…) en hoopte de scheids te kunnen beïnvloeden; dat lukte inderdaad, want hij werd daarop zelf afgefloten voor het dragen van de bal. De lieve reactie van Julius werd niet gewaardeerd door de scheids; oftewel: een kaart is taart….
De scheids dacht in de vierde set: laat ik ook een kaart geven aan Sudosa, dan is het weer in evenwicht. Zo hobbelde de arbitrage door de vierde set: puntje hier, puntje daar; foutje hier, foutje daar. Het was vooral afwachten: welke groene ploeg zou te veel geïrriteerd raken en hierdoor de foutenlast te hoog laten oplopen. Even leek SSS de controle te verliezen, maar gelukkig bleek Sudosa net iets meer last te hebben van de mannen met de fluit. Ditmaal was het geen fluit om in lachen uit te barsten. Naja, wel als het aan SSS lag. Wij konden weer lachen en volleyballen en pakten de vierde set met 25-17.
