F*ck de prognose!
Meestal kijken we met plezier en instemming naar de Nevobo-prognose. Dat we een vijfsetter zouden moeten spelen tegen Renswouw; daar konden we uiteraard mee leven. Maar dat we die vijfsetter zouden gaan verliezen? Dat kon dus echt niet! De kleine pikkies van SSS 2 trokken ten strijde tegen de koploper. Renswouw gelukkig deze keer wel meewerken. En wat waren we vrolijks na afloop!
De derby tegen Renswouw stond al lang in ieders agenda genoteerd en in ieders geheugen geprent. Veel supporters hadden dat blijkbaar ook gedaan, want we konden op het nodige publiek rekenen (waarvoor dank)! Dat Ton (één van de drie Van Roomens) er voor het eerst dit seizoen bij was bij Renswouw, zegt genoeg over het feit dat Renswouw ook met veel plezier naar deze wedstrijd uitkeek. Ze zullen alleen met iets minder plezier terugkijken…
De voorbereiding was vanzelfsprekend optimaal. Als je tegen de koploper moet spelen, wil je uitgerust voor de dag komen. Dus gaf Mark ons donderdag (en woensdag) vrij, zodat we bier konden drinken, Wie Is De Mol konden kijken en we konden herstellen van onze overbelasting.
De focus lag dus volledig op de zaterdag. Ik denk dat Mark vrijdagnacht gedroomd heeft van een killblock op Paul, of misschien juist van een killblock van Paul op hem. Hij was namelijk van z’n à propos: spelerskaarten vergeten, een stift die leeg is... Oftewel, Mark had er zin in. Hij hield zichzelf uit voorzorg maar aan de kant de hele wedstrijd. Hiermee kon Plan B van Renswouw – dat een week lang beeldmateriaal had bestudeerd van Mark – de prullenbak in.
Renswouw voerde in de eerste set zijn Plan A voortreffelijk uit. Breder (Dirk Jan) won het van breed (Niels) in een duel tussen serveerder en libero. De rest van de Barneveldse passlinie had echter ook geen antwoord op de blauwe bommen; ook niet na een liberowissel.
Wat doe je dan als de pass slecht is? Juist, dan haal je een middenaanvaller eruit. Bram werd het kind van de rekening en zag de bui al hangen in de tweede set. De rest van het team zag ook nog geen zonneschijn, ook al wisten we een stuk beter bij te blijven. Als een Wagtmans zette Bram even de boel op scherp door te melden dat we erbij stonden alsof we met 0-4 verloren hadden. Mark wees de feut even met vriendelijke bewoordingen op zijn plaats. Kortgezegd, Wagtmans moest maar even z’n kin op de borst doen, vingers in z’n oren stoppen en zoemen.
Ondertussen ging het spelletje verder en steeg de spanning in De Meerwaarde. Met 25-23 viel het dubbeltje de goede kant op. We roken blauw Renswouws bloed en de kleine pikkies van SSS trokken door. Terwijl steeds minder lukte bij de bezoekers, bleek dat wij wel op Rinaldo kunnen bouwen. Remco wist Rinaldo feilloos te vinden en vanaf halverwege de derde set heeft hij alles gescoord (oké Paul, bijna alles).
De vierde set draaide maar om één man: Gekke Harrie! Onze huisoudste begreep goed dat het onze hal is en maakte dat Renswouw haarfijn duidelijk. Frank – die zijn speeltijd goed benutte – had dat ook begrepen en bediende Gekke Harrie uitstekend, maar onze Frans wist ook de middenaanvallers prima te bereiken. AJ kreeg ook genoeg mogelijkheden, maar die wilde het graag spannend houden en sloeg zo nu en dan een balletje uit.
Bij Renswouw kreeg Paul het opeens op z’n heupen en werd het toch weer spannend ondanks dat we een royale voorsprong hadden. Renswouw kwam zelfs op 22-23 dankzij een monsterblok van Paul. Nadat we de stand weer gelijk hadden getrokken, leek het opnieuw de beurt te zijn voor Paul om zijn team op setpunt te zetten om de prognose nog steeds te kunnen laten uitkomen. Onze nestor daagde hem uit, maar redde zijn prikbal voortreffelijk. Renswouw had zich vervolgens ongetwijfeld al ingesteld op de zoveelste uitgeslagen bal van AJ, maar uit een moeilijke hoek shotte hij de bal precies in het centrum (24-23).
Plotseling kreeg Mark – met z’n gouden pik – een ingeving: laten we Paul gaan blokkeren! Dat kan je onopvallend doorgeven aan je spelers, maar je kan het ook gewoon door de zaal schreeuwen. Het maakte niet uit. Paul kreeg Gepko op z’n knieën (letterlijk), maar niet nadat Gepko Paul op z’n knieën had gekregen (figuurlijk). Kleine pikkies worden groot in onze hal.
