Succes is het resultaat van...
Succes is het resultaat van een goede voorbereiding, zegt men. Deze theorie lijkt op zich wel toepasbaar op onze 3 – 1 overwinning tegen Alterno afgelopen zaterdag; de voorbereiding was zodanig goed dat die drie gewonnen sets wel terecht waren, maar bevatte ook wel wat gebreken die het verlies van de vierde set kunnen verklaren. Interessant.
Het grootste gedeelte van de wedstrijdvoorbereiding verliep dus soepel. De zwaarbevochten winst tegen Eibergen had ons al in de winning mood gebracht. We stonden daardoor namelijk in het linker rijtje; de helft waar we maar al te graag blijven staan. Verder hielp het lekkere weer vorige week ook een handje (zon = vitamine D = sterke botten + goed humeur = goed voor volleybalspel) en kwam Juud alvast in de juiste gemoedstoestand door een film over girl power te kijken. Het mentale aspect in de voorbereiding moet immers niet vergeten worden. Als laatste was de korte termijnvoorbereiding ook niet verkeerd. Een deel van het team nuttigde een heerlijke lunch bij Sophias Coffee waardoor de brandstoftankjes goed vol zaten, waarna we alvast in de juiste stemming kwamen door de 4 – 0 overwinning van dames 2 te aanschouwen. Hashtag gaanmetdiebanaan.
Het grootste gedeelte van onze wedstrijd verliep dan ook soepel. Mini Luuk zette vanaf het eerste fluitsignaal de toon en liet met een prachtige serve zien wie de baas was. Wij volgden het voorbeeld van Luuk en domineerden de wedstrijd in de eerste drie sets, wat ook aan de setstanden te zien was (25 – 14, 25 – 12, 15 – 18). Heel spannend of spectaculair was het niet, maar we lieten gewoon degelijk spel zien. Onze passing was onder controle waardoor alle aanvalsters bediend konden worden. Verder zetten we de dames uit Apeldoorn onder druk met onze serves waardoor hun spelletje wat voorspelbaar werd en onze blokkering daar goed op kon anticiperen. Een dikke prima dus.
In de vierde set lieten we echter wat steken vallen, wat volgens de spreekwoordentheorie verklaard kan worden aan de hand van de gevallen steekjes in de voorbereiding. Wat was er voorafgaand aan de wedstrijd dan minder goed gegaan? Nou, allereerst waren we zowel met trainen als de wedstrijd helaas niet helemaal compleet vanwege twee blessures. Daarnaast waren we vergeten de flyer voor op de tribune te printen, wat extra jammer was omdat Mylène hiervoor speciaal een woordzoeker had gemaakt (die houden jullie van ons tegoed; komt allen op 22 april). Verder bleek het toch niet heel handig om worteltaart en brownie als lunch te eten – vooral het laatstgenoemde lag nogal zwaar op de maag. Als laatste was het ook niet leuk dat Chantal helemaal natgeregend was en daardoor natte volleybakleren had en was Joke een beetje verdrietig door een flauwe 1 april-grap van haar moeder over een briefje van vijftig euro dat dus niet bestond. Kortom: als succes het resultaat is van een goede voorbereiding, was het mindere succes in de vierde set het resultaat van de gebreken in de voorbereiding. Juist.
Zelf geloof ik niet zo in die theorie hoor. De laatste set waren we simpelweg niet scherp genoeg, wat ook wel een typische valkuil is in de vierde set. Coach Joost probeerde ons scherp te houden door een rondje bitterballen te beloven als we Alterno wederom onder de 18 hielden, maar dit mocht niet baten. We maakten zelf te veel fouten. Jammer, en een beetje zonde en onnodig. Al moet ik toegeven dat die Apeldoornse nummer 10 ze er in die laatste set lekker in stond te hakken.
De laatste set verliezen is altijd net wat stommer dan de andere sets, zeker als je deze gewoon had moeten winnen. Maargoed, met vier punten mogen we natuurlijk ook wel een beetje blij zijn en blijven we lekker in het linker rijtje hangen, oeee oeee!
De avond kende net als de wedstrijd(voorbereiding) vooral goede, maar ook een aantal minder goede momenten. Lisanne, Heleen en Nienke aten lekker Zweedse gehaktballetjes bij de IKEA (omdat ze de afslag naar de Mac gemist hadden), heren 1 won de eerste play-offwedstrijd en het was nog lang gezellig in CheerSSS. Daarentegen was Sandra liever mét dan zonder jas naar huis gefietst (de jas mag nog teruggebracht worden, bij voorbaat dank) en vond Trollie het niet leuk om opgegeten te worden door Bram (niet meer doen!).
Vanavond gaan we nog even hard trainen en dan hopen we zaterdag zo veel mogelijk punten binnen te gaan halen in Zwolle, tegen niemand minder dan de nummer 1. De Zwolse dames kunnen zaterdag nog geen kampioen worden (gelukkig maar; kost weer extra tijd en we hebben zaterdag een bus te halen), maar ze zullen natuurlijk gebrand zijn zo veel mogelijk punten te pakken. Ik ben benieuwd. Zij moeten, wij willen. Op een mooie wedstrijd!
