Ei ei ei
Op een zonnige dag vertrokken we zaterdag weer eens richting het oosten. Ditmaal gelukkig niet naar Twente, waar sprookjes sterven. Nee, ditmaal mochten we naar de Achterhoek. Even spannend was het wel, toen we het Twentekanaal over moesten steken. But we made it! Eibergen werd bereikt.
Eenmaal aangekomen bij de hal viel het allereerst op dat de sneeuwpop die we vorig jaar bouwden, helaas niet meer onder ons is. En jullie weten wat we doen als we verdrietig zijn. Eten. De broodjes, rijst, salades en pasta’s werden uit de tassen getoverd. De meest verrassende groente van zaterdag was Bonduelle’s Mexico Melange. Een opmerkelijke maar overigens prima keuze om het energielevel voor de wedstrijd op peil te brengen.
Tegen een uur of 17.00 bewogen we ons richting de kleedkamer die klaarblijkelijk niet voor ons bestemd was. Toen we vervolgens de zaal betraden, leek het alsof we daar ook niet zo gewenst waren #doorlopen. Anyhow, we waren vastberaden om de vloek van Twente niet ook de Achterhoek te laten binnendringen. Wat ons betreft was er – met uitzondering van de nieuwe N18 dan – geen doorgang tussen deze twee regio’s. Zou het een eitje worden voor de Barneveldse kippen in Eibergen?
De scheidsrechters hadden waarschijnlijk geen plannen verder die avond, aangezien ze lekker rustig aan deden. Zo tegen 17.50 liepen wij inmiddels wel een beetje op eieren. Om 18.00u spelen in de Achterhoek betekent dat je sowieso al laat thuis bent; dan wil je in ieder geval op tijd beginnen. Gelukkig stond de scheids open voor feedback en vond hij dat het om 17.50 inderdaad wel eens tijd was om te gaan inslaan. De eerste scheids was nog even gezellig aan de klets, dus het tossen kwam later nog wel. Juist. Misschien moest hij gewoon nog even zijn ei kwijt. Adem in, adem ei…uhh uit.
Met de haren strak in model (waaronder een prachtige vissengraat) stonden we langs de witte lijn, klaar om een potje te gaan ballen. En nee, we waren niet benieuwd. We keken het ei niet uit het gat. Gewoon, zin in!
De eerste set begonnen we zwak. We liepen achter de (f)eitjes aan. Het lukte ons niet om de foutenlast aan eigen kant laag te houden. En laat dat nou net het hele eiereneten zijn. We verloren de set met 12 – 25. Maar je weet wat ze zeggen, een wijze hen legt ook weleens een ei in de brandnetels.
Ondanks het ruime verlies van de eerste set, kozen we geen eieren voor ons geld. We wilden met vier of vijf punten terug naar Bareveld, dus we wisten wat ons te doen stond. De tweede set gingen we al een stuk beter van start. Het ei wil wijzer zijn dan de kip, maar vanaf de tweede set bleken de kippen uit Barneveld het wijst te zijn. Dit resulteerde in 25 – 13 winst voor ons.
Het ei van Columbus was gevonden. Onze passing en verdediging waren een stuk beter op orde en met onze aanval wisten we de zwakke plekken bij onze tegenstander te vinden: eggcelent! Ook in de derde set was alles koek en ei. Het werd geen een keer echt spannend en we pakten de set met 25 – 18.
Één ei is geen ei, twee ei is een half ei, drie ei is een heel ei. En omdat met een half ei naar Barneveld terugrijden ook zo gaat stinken, gingen we voor het hele ei via drie gewonnen sets (en nee, liever niet in de vorm van een vijfsetter). En dat lukte! We wonnen ook de vierde set, met 25 – 13. Ei goed al goed.
Met vier i.p.v. vijf punten in tha pocket stapten we met een dubbel gevoel weer in de auto’s naar huis. Maar je weet wat ze zeggen: men kan geen omelet maken zonder eieren te breken. Van twaalf eieren kwamen dertien kippetjes. Een meevaller dus.
Hoewel er zaterdag wel een vissengraat aanwezig was, ontbrak het ons aan een ruggengraat. We eindigden zonder nadenken wederom bij de gouden M. Ditmaal in ons stamrestaurant bij Apeldoorn-Zuid. Nadenken over wat we wilden eten hoefden we ook niet #reddeplofkip #v(egg)ie. Alsof nog niet iedereen er helemaal aan kan wennen, was het overigens wel opmerkelijk dat de MacVega’s aan een apart tafeltje plaats moesten nemen. Wat dat nou weer te betekenen had…
Maargoed, het ei is uit. We kunnen geen eieren meer zien. Komende zaterdag spelen we tegen eieren die uit andere kippen zijn gebroed. Dan spelen we namelijk de tweede ronde van de nationale beker tegen Zaanstad (eerste divisie) en Veracles (topdivisie). Komt dat zien! Laat de kippen vliegen!
