SSS dames 1 bemachtigt winst in het altijd boeiende Borculo
En toen was het opeens alweer zaterdag. De mooiste dag van de week en tevens de dag dat wij op pad mochten naar het altijd boeiende Borculo. Wist je dat ‘culo’ in het Italiaans ‘kont’ betekent? Nee niet? Nou, toch weer wat geleerd. Waar de naam van de stad precies vandaan komt is overigens niet helemaal helder. Óf de nederzetting is genoemd naar de zogeheten heren van Borculo die het kasteel daar rond de 12e eeuw bewoonden, óf die heren ontleenden hun naam juist aan het kasteel en/of de nederzetting. De naam zal in ieder geval vast niet met hun edele achterwerken te maken hebben, maar wie zal het zeggen - wikipedia of wij?
Na opnieuw wat moeite met het vinden van een carpoolplaats (dit keer in Apeldoorn) en de Nijkerk-Voorthuizen auto die toch nog even terug moest voor vergeten knielappen (op wie zetten jullie je geld in?), arriveerden we in het pittoreske Borklo. “Borculo heeft een prachtig oud centrum met mooie oude gebouwen. Ontdek de historie van het Berkelstadje in de Achterhoek door middel van een stadswandeling of een mooie fietstocht door het Achterhoekse landschap. Bewandel de oude straatjes en bewonder de historische gebouwen die een lange geschiedenis kennen.” Of we dat gedaan hebben? Nee natuurlijk niet. Wij hadden zin in een potje volleybal!
Aangekomen in de bomvolle sporthal was het eerst tijd voor ons geliefde koffie- en theemomentje en wist Maartje ons te verrassen met hogere cappuccinokunde. De Achterhoekse cappuccino mét hartje doorstond de lepeltjestest en smaakte ook nog eens heerlijk.
Met de knielappen om, enkeltjes ingesnoerd, tapejes om en schoentjes aan gingen we op zoek naar een kleedkamer (ja wij kleden ons graag om in de kantine om vervolgens te gaan praten in een kleedkamer - we don’t follow the rules, we make them). We deden nog een poging gezellig gedag te zeggen tegen de waterpolomannen, maar werden helaas tweemaal keihard teruggefloten toen we hun kleedkamer wilden betreden. Ach, their loss.
Maar niet getreurd, na de peptalk van Peter waren we helemaal klaar om te gaan shinen. De dames van Gemini (ja, die zitten dus ook in Borculo) hadden er ook zin in dus dat beloofde een mooie pot te gaan worden. Uiteraard zouden wij SSS dames 1 niet zijn als er niet weer iets tegenzat.
Aangezien Borculo niet zoveel inwoners kent, was blijkbaar dit de zaterdag dat de hele stad precies in ‘t Timpke (probeer dat maar eens 3x snel achter elkaar goed uit te spreken) moest zijn. Wist je trouwens dat de naam van de hal zijn eer dankt aan het ‘weggedrukte’ hoekje tussen het viaduct en woonwagenkamp? Alweer wat geleerd. Anyway, tegen de tijd dat we eigenlijk met de warming-up moesten starten, startten de volleybalmannen voor ons op het veld net met hun vierde set. En je raadt het al, dat werd natuurlijk ook nog eens een vijfsetter.
Dat gaf ons de tijd filmpjes over ‘how to be a volleyballplayer’ te kijken (zou het nog helpen?), te praten over hoe we de wereld nog kunnen redden van een ondergang (we noemen onszelf natuurlijk niet voor niets de groenen), wat schouders te masseren (gewoon lekker) en uiteraard nog zo’n tien keer naar de wc te gaan voor het laatste zenuwplasje (uiteraard noodzakelijk). Daarnaast werden ook de heren op de velden goed bekeken voor de vrijgezellige teamies. Mocht je een wingwoman nodig hebben; in dames 1 zijn er zeker wat kandidaten.
Drie kwartier later dan gepland mochten we dan eindelijk het veld op. Naast de mannen van Gemini heren 1, die het geluk hadden wél op de afgesproken tijd te kunnen starten. Of nouja geluk, dat is ook maar relatief als je de extra prikkels, geluidsoverlast en onze ballen in hun veld meeneemt in die overweging.
Alle prikkels zorgden bij onszelf wellicht ook voor een ietwat stroeve start en zo kwamen de dames van Gemini op een voorsprong. Set 1 ging met vijf punten verschil naar de thuisploeg. Dit zette ons op scherp; we kregen in de tweede set onze draai te pakken. Met een goedlopende service van Barneveldse zijde ging set 2 naar de dames in het groen: 19-25. Come on you girls in green!
Dit moesten we natuurlijk doorzetten. Toch maakten we het in set 3 lang spannend. De dames uit Borculo waren extra gretig om de wedstrijd te doen kantelen. Maar wij ook. Slecht voor je hart, en ook voor je geheugen. Zo vergat Peter even hoeveel wissels hij nog had en wie nou wie ookalweer was. Ach, kan de beste overkomen. Simplex/SSS DS 1 trok (onderaan de scheidsrechtersstoel) aan het langste eind, wat uiteindelijk resulteerde in een eindstand van 27-29 voor de groenen. Bruut!
Afmaken die handel. We wilden eigenlijk nog wel even naar onze eigen heren kijken dus waren gebrand op snelle winst in set 4. Toch had het blijkbaar onze voorkeur om de spanning opnieuw te laten oplopen. 23-23. Arme Peter en z’n hart. Onder aanmoediging vanaf de zijlijn wist onze Joke(r) zich echter koel te houden en serveerde ons naar een mooie 1-3 winst! SSS we love you.
Door deze zwaarbevochten overwinning behouden we onze plek als koploper van de competitie. Het is toch wel pretty nice up there. Maar laten we het hoofd - afgezien van de regelmatig rode oortjes - koel houden. Aanstaande zaterdag spelen we namelijk tegen Peters oude cluppie. O ja, én tegen de nummer twee. En dat zijn ook nog eens onze buren. Dé streekderby van Barneveld en omstreken: de dames van VCV dames 1 komen op bezoek in Barneveld. Dat belooft een leuke pot te worden. Komt dat zien, komt dat zien!
