FeeSSStweek voor dames 1
Een ezel stoot zich nooit twee keer aan dezelfde steen. Scheelt dat we ons meer identificeren met kippen uiteraard, maar ook een kip wil niet twee keer met haar snavel in hetzelfde gaas blijven hangen. Zaak dus voor de feestcommissie om weer op scherp te staan (iets met een keer geen feestversiering en meteen een verloren wedstrijd). Wat SSS dames 1 namelijk zo succesvol – en inmiddels vrij bijgelovig – maakt, zijn ballonen, slingers, toeters en bellen. Oftewel: feeSSSt! Nou, dat zit deze weken wel goed.
Maar wanneer is het nou eigenlijk feest? Let’s ask Wikipedia: “Een feest is een samenkomst in een positieve sfeer van een onbepaald aantal personen. Een feest vindt plaats ter gelegenheid van een heuglijke gebeurtenis of de gedenkdag van iets positiefs.” Een ander woord voor een feest is ook wel een fuif. Wat betekent dat woord dan precies, Wikipedia? “Een fuif is een vrolijk informeel feest met dansen en muziek, vaak voor jongeren.” Aah, vandaar de ‘jonge’ in “jongedame zeg waar is dat fuifje”. Misschien dat we onze feestcommissie maar om moeten dopen tot fuifcommissie. Volgende vraag: wat is dan de definitie van ‘jongeren’? En waar staat de kater in dit verhaal?
Maargoed. De vlaggetjes werden dus maar weer gestreken, de feesttoeters gestemd, de ballonnenvoorraad aangevuld en de verjaardagskalender nog maar weer eens langsgelopen. En verrek, vorige week maandag mocht het veld meteen al in de verjaardagssteigers: onze enige echte libero Hanna (die Bram nu eindelijk kent) is weer een jaartje ouder geworden! Het Spakenburgs hart smaakte heerlijk.
De donderdagtraining werd evenwel afgetrapt met een feestelijke aankondiging: we beginnen 2023 niet met 11 maar 12 kipjes op stok. Vanaf januari zal Eva haar rode wedstrijdshirtje omruilen voor een (veel mooier) groen exemplaar en de concurrentie aangaan met onze middens Marjo en Rachie. Hallo Eva!
Na een chaotische maar fanatieke donderdagtraining was het tijd voor de tweede traktatie van de week. Ze was een dagje te vroeg, dus de slingers werden voor het gemak maar even om de bijna-jarige-Clau gedrapeerd. Hieperdepiep kerstkransjes!
En alsof we elkaar nog niet vaak genoeg zien, en alsof het nog niet genoeg feest was, kwamen we op vrijdag gelukkig ook weer bijna allemaal bij elkaar. Dit keer voor het KerSSStdiner, waar de nu-echt-jarige-Clau door een flink uitgedoste zaal werd toegezongen. Want ja, wie jarig is moet ongemakkelijk op een stoel zitten en ongeduldig wachten tot het ‘lang zal ze leven’ eindelijk is afgelopen. Met drie heerlijke sharing-gangen op het menu, glitter- en glamouroutfits, livemuziek, verschillende tafelindelingen, de schorten (gevalletje daar had je bij moeten zijn) en heel veel sfeer hebben we een super gezellige avond gehad op het kantoor van onze hoofdsponsor. Bedankt Simplex, ActiviteitencommiSSSie en Kruiswijk culinair voor de heerlijke avond!
Maarja, voordat het echt kerst is en we met onze glitterjurkjes en/of foute truien onder de kerstboom mogen kruipen, moesten wij nog twee keer aan de bak. Te beginnen met onze laatste uit- én competitiewedstrijd van het jaar 2022. Om 19:00 uur (wat een tijd) stond de wedstrijd tegen Avior op het programma. De zaterdag begon weer met een logistiek autovraagstuk waarmee deze kippetjes opnieuw wat moeite hadden om het op te lossen (voor de echt trouwe lezers, jullie weten: dit is een goed voorteken). Uiteindelijk arriveerden we via een toeristische route (want iets met bruggen bouwen op de A1) en de nodige carpoolplekjes met genoeg auto’s voor de terugreis bij het zwem-/schaats-/volleybaldoolhof genaamd De Scheg.
Hier kwamen we erachter dat onze Boerman kleurenblind blijkt te zijn (lekker hoor die kipnuggets, en dat verklaart misschien ook het meenemen van de verkeerde ballen). En dat we verwende cappuccinodrinkers zijn (oh, alleen cupjes melk? Doe dan maar thee.) En dat onze Marjo graag van Deventerse gastvrijheid uitgaat, maar daarna toch vriendelijk werd verzocht haar bestelling nog even te komen afrekenen. Na een wedstrijdbespreking in de meest knusse kleedkamer ooit (check insta) kregen we het vervolgens voor elkaar om de route naar ons veld te vinden.
Nog steeds niet afgehaakt? Nice! Dan gaan we nu naar de wedstrijdfeitjeSSS. Onze geblesseerde Romee had voor deze wedstrijd een nieuwe taak van coach P gekregen. Namelijk onze aanvalsstatistieken bijhouden – iets met plusjes, minnetjes en rondjes. Na de nodige stembandjes te hebben opgewarmd met de Backstreet Boys was Everybodyyy yeaaah klaar voor het echte werk. Tijd om Avior in te pakken (of aan te pakken? De feitjesverslaggever zit blijkbaar al in de hogere kerstcadeautjessferen).
Zoals ons hier en daar wel eens vaker is overkomen, begonnen we de wedstrijd met wat foutjes. Maar na een aantal punten begon het beter te draaien. We bleken aardig op stoom en vooral onze Abi wist de gaatjes in het achterveld van de Aviorse dames goed te vinden. Lekker aan het plussen Ro! Zo kwamen we keurig op een setwinst uit: 20-25 voor de groenen. Rock your bodyyyy yeaaah.
Op naar set twee. Onze wisselspelers lieten flink van zich horen, tot uiterst vermaak van de supporters van Avior. Lachten ze nou echt om onze groene liedjesarsenaal? Are we original? Yeaaah. Even maakte we het spannend toen het ging om de big points. Maar onze Maart hield haar hoofd – ondanks de rode oortjes – koel en schudde nog even en acie uit haar mouw waardoor we op voorsprong kwamen. Clau ramde de bal er vervolgens nog even vol in en het was onze Raach die nét over het net wist te serveren, wat leidde tot een mooie setwinst: 22-25 it waSSS.
Anyway, we zouden SSS DS1 niet zijn als we niet één puntje laten liggen.. Toch? Het wilde in de derde set aan onze kant even iets minder lukken en daar maakten de dames uit Deventer dankbaar gebruik van. Shit happens… 25-16 voor Avior. Now throw your hands up in the air. Wave 'em around like you just don't care.
Niets aan het handje. Die vierde set gingen we gewoon weer even pakken. We hadden immers die avond nog meer in onze drukke agenda staan. De nodige liedjes werden uit de kast getrokken, de verdediging stond als een huis en aanvallend wisten we goed te scoren. 18-25 voor de Ladies In Green. And if you wanna party let me hear you yell, 'cause we got it goin' on again.
Na de wedstrijd wilden we net onze survivaltocht naar de kantine in gaan zetten toen onze weg werd versperd. Met een zware stem en dreigende dweil in de hand werd ons verteld dat als we nog wilden douchen we nog precies tien minuten hadden. RUN! Dus Peter moest in z’n eentje maar alvast aan het vierpuntenbier. Over die punten-biertjes gesproken; krijg je ook meer punten als je meerdere vier-punten-biertjes drinkt?
Na wat prijzige patatjes vertrokken we met z’n allen naar het altijd gezellige Apeldoorn om daar onze feestweek al feestend af te sluiten. En voor wat vierpuntenbiertjes uiteraard. Onze wingwoman besloot van de gelegenheid gebruik te maken en eens rond te kijken voor haar vrij gezellige teamgenootjes. Mannen-in-streepjes-shirtjes bleken de favoriet. De voetjes gingen van de grond en af toe op de bartafel. En zo bleef het nog lang onrustig in de straten van Apeldoorn.. Werd je halverwege de nacht ook ineens wakker? Kan zijn dat dat onze Boerman was.
En nu rest ons dan toch echt nog alleen de allerlaatste wedstrijd van 2022. En wat voor een. Mocht je het gemist hebben (kunnen we ons bijna niet voorstellen met onze marketingtalenten): donderdagavond 22 december spelen we de derde ronde van de nationale beker tegen topdivisionist Veracles dames 1. Nu lijkt ons natuurlijk niets mooier dan het jaar af te sluiten met een derde overwinning op een topdivisieteam. Maar een feestje gaat dit vervolg van ons bekeravontuur hoe dan ook worden! En daar kunnen we alle support natuurlijk heel goed bij gebruiken. Dus trek je groene kersttrui aan, warm je stem alvast op met wat Mariah Carey en dan zien we je donderdagavond in de Meerwaarde om 20:30. SSS dames 1 is back, alright!
