Pieken en dalen
Een week vol pieken en dalen. Vorige week was het allemaal net wel of net niet. We doen onze kiezen op elkaar en zetten door, want met nog maar twee – niet onbelangrijke – wedstrijden te spelen is het tijd om gas te gaan geven. Let's go!
Maandag de 18e was bijzonder; we stonden gewoon met z’n twaalven op het veld. En dat betekende dat we volle bak konden gaan. Tegelijkertijd betekende het ook dat je in plaats van sprinten naar de andere kant van het veld ook een keertje rustig aan kon doen. Ook wel eens lekker #balans.
Die donderdag was vooral het rondje fit bijzonder. Coach P kwam, zoals elke training, met de brandende vraag: “Ben je fit?” “Ja, ja, ben bij de fysio geweest maar ja, en nog eens ja!” Alle ballen verzamelen! HÉ HO LET’S GO! Maar je weet wat ze zeggen: fit betekent niet per se pit. Zo voldaan over onze fitheid als we de training begonnen, zo onverzadigd kwamen we uit de trainen. Maar wel ons best gedaan. En je weet wat ze ook zeggen: een slechte generale...
Tijd voor de echte uitvoering, die moest wel goed zijn. De volleybalzaterdag begon voor sommigen al wat eerder, namelijk om 14.00 uur bovenop op de bok. Even wedstrijdje fluiten. Of nouja, ‘even’… De wedstrijd duurde uiteindelijk zo lang dat de scheids even afgewisseld moest worden. De rest van het team had intussen geluisterd naar het strijdplan van Peter in het hok; iets met 1 en 12 op 5 en 7 op 1, ofzo.
Samen met onze mini-ondersteuners Emma en Roos maakten we ons klaar voor opnieuw een battle van de (net iets minder) onderkant. Dit keer stond de nummer 9 uit onze competitie, Roosendaal dames 1, op de planning. Nadat ze hun wereldreis naar het mooie Barneveld hadden overleefd, was het tijd om de balans op te maken. Na onze 4-0 afgang in België in december was het tijd om even wat zaken recht te zetten.
We begonnen de wedstrijd sterk serverend en superscherp waardoor we binnen no time 5-0 voor stonden. We hielden deze flow vast en sleepten punt na punt binnen. 1-0 voor GROEN!
Maar de Roosendalers hadden natuurlijk niet voor niets die hele wereldreis afgelegd en waren dan ook gebrand wat puntjes van ons weg te snoepen. Ze wisten ons spel steeds beter te ontregelen en zetten meer druk waardoor wij wat afzakten in ons spel. Hoewel er nog steeds leuke rally’s waren en we ook zeker mooie dingen lieten zien, moesten we de tweede en derde set – niet helemaal nodig – afstaan aan de tegenstander.
Koppen weer even bij elkaar en in die vierde set pakten we alles wat we pakken konden. En dat bleek te werken: LEO was weer in tha house. En in combi met wat minder mooie balletjes die toch ook wel echt scoorden wisten we die vierde set naar ons toe te trekken: BOEM! 2-2.
De 4e set kwamen de koppen weer even bij elkaar en pakten we alles wat we pakken konden. Dat bood goed resultaat, want na wat lekkere lef balletjes, iets minder mooie balletjes (wel punten) en wat gevlieg en gespring aan het net wisten we deze set naar ons toe te trekken. BOEM 2-2.
Even leek het erop alsof het geluk die 23e van maart aan onze kant stond. We startten de vijfde set goed. Gingen we dan eindelijk een keer een vijfsetter winnen?! Helapika. De koek bleek op en de tegenstander wist daar goed gebruik van te maken. Toen kreeg de Roosendaalse spelverdeelster het ook nog eens op haar heupen kreeg en serveerde ze de vijfde set mee naar Roosendaal. Jep, die was zuur en bitter(bal).
Gelukkig konden we onze troost vinden in CheerSSS, waar we gelijk ook maar de statistieken opmaakten. Halley deed goede zaken in IJsselstein en dat betekent dat handhaving voor ons in de eerste divisie nog geen zekerheid is. Na de ietwat verlate broodjes kroket en de kaasstengels vakkundig te hebben weggewerkt onder de douche konden we genieten van een mooi potje volleybal van heren 1. Toch nog een goede afsluiter van een ietwat dubbele dag. Pieken en dalen jongens, pieken en dalen.
Al met al hebben we nog genoeg kansen voor handhaving. We hebben nog 1 puntje nodig om in de eerste divisie te blijven #zesjescultuur. Gaan we die pakken? Maar eerst een weekje genieten van wat welverdiende paasrust. Of nouja, rust.. Afgelopen zaterdag stonden we misschien niet in het veld maar gingen de voetjes zeker van de vloer. Met het voorjaarSSSfeest op de planning ruilden we onze volleybalbroekjes in voor… volleybalbroekjes (want korte jurkjes en dansen). Maar daarover meer in het volgende verslag. Nog een fijne Tweede Paasdag!
