Handhaving en parfumongelukken in Rijswijk
Hèhè eindelijk de to do lijst aan de kant gelegd om te beginnen aan het wedstrijdverslag. Want zeg nou eerlijk, jullie zaten natuurlijk al met smart te wachten op een nieuw sappig verhaal. We hebben er weer hard ons best op gedaan om iets moois aan elkaar te breien, of rijden? Anyway, op naar Rijswijk!
Maandag begon met hier en daar een steuntje en pufje, niet van oma Julie hoor. Maar van andere meiden die flink te kampen hadden met de behoorlijke hitte in de A-hal. Het kwam vast door de mannen van heren 1 die zich alvast aan het klaarstomen waren voor wat belangrijke potjes. Nou dat was ook wel nodig... Het zorgde er alleen wel voor dat de handdoeken na de warming-up al uit de tas kon worden gehaald. Zwedru’s in de bina en gaan met die (stekende) banaan.
De donderdag is de laatste weken niet onze beste dag. We zullen wel oud worden denk ik, moe van de werkweek enzo. Met welk gevoel ga je naar huis? “Mwah”, aldus Hanna. Velen met haar. Dan maar even afkoelen met een drankje boven. “Nee, ik ga echt naar huis”, aldus de teamies zonder ruggengraat. Om vervolgens eens even alles aan elkaar te speculeren over volgend jaar. Ja sommigen krijgen daar de zwedru’s in de bina van. Maargoed, voordat dat zover is, hebben we eerst nog wat potjes te spelen. Rijswijk here we come.
‘s Zaterdags stonden we op en top klaar om onze tassen te pakken en keurig op tijd te vertrekken vanaf de Meerwaarde. Een aantal teamies zag er wel sterk genoeg uit om even wat bossen bloemen naar de lift te brengen, want een helpend handje kan iedereen op z’n tijd wel gebruiken. Dus zo lief als we zijn liepen we met (heel erg veel!) bossen bloemen naar binnen – we zien er blijkbaar sterk uit.
Ondertussen belde de captain nog even in om te vragen of er misschien toch niet een autootje af kon #duurzaamdoejesamen. Ook de laatste uitwedstrijd van het seizoen blijft de logistiek nog een puzzeltje. Auto’s wel heen, niet terug, een Harderwijk-Nijkerk auto – passen we dan in drie auto’s? Eef plotseling ziek, kunnen we dan in twee auto’s? Daar moet allemaal over nagedacht worden en ook deze keer werd die taak uitstekend uitgevoerd. Ja dames en heren, Captain Joke bestuurt nog steeds het schip ook al is ze zelf niet aan boord. Dus tassen in de grafkist van Ro (zoals ze die zelf met liefde noemt), proppen in de nieuwe flexie wagen van Clau en gas erop!
Via het Groene Hart (#hartje) reden we naar Rijswijk (of Reiswijk?), waar ondertussen belangrijke gesprekken werden gevoerd over trouwen, we bodywarmer-advies kregen van modegoeroe Celine en we andere bestuurders betrapten op de grootste gaap/geeuw in de geschiedenis van weggebruikers. Aangekomen in Rijswijk was het moeilijk een parkeerplek te vinden. Daar hadden we in het oosten toch wat minder last van. Maar gelukkig kan de glanzende bolide van Claude ook gewoon tussen de palen van de Rijswijkse parkeergarage door en tegen de rijrichting in. Dat er uiteindelijk toch nog de nodige meters per voet afgelegd moesten worden door de medereizigers van de flexie wagen naar de hal terwijl er persoonlijk voor Lies d’r bolide een parkeerplek werd vrijgemaakt (doorlopen met die krukken!) laten we maar even voor wat het is. Verschil moet er wezen.
Op naar de kantine voor een drankje en klaarmaken voor de game. Met één duidelijke opdracht: (minimaal) één setpunt binnenharken voor dat felbegeerde rondje in de Nevobo-app, oftewel: handhaving in de Eerste Divisie. Onze Eva had te kampen met een heus griepje en besloot toch maar even de wedstrijd vanuit haar warme bedje te kijken. En dat betekende helaas geen muziek dus dan maar zelf lol maken. Tot het parfumdebacle van april 2024 plaatsvond…
Op zaterdag 6 april 2024 werd in De Altis in Rijswijk een twintigjarige vrouw in haar ogen gespoten met parfum. Een enigszins hyperactieve vrouw in een groen shirt met volleybalschoenen aan besloot een – door haar erg geliefde – teamgenoot (en familielid) in de ogen te spuiten met een eau de parfum. Het slachtoffer beschreef de aanval als “een ongekende pijn. Het voelde alsof ik met twee messen in m’n ogen gestoken werd.” Gelukkig werd de aanval gecounterd door de attacker (die gelukkig meteen spijt had van haar actie). Het slachtoffer werd, met een nog-niet-vast-geveterde brace en slechts één schoen aan de voeten, naar de wasbak gebracht waar haar ogen werden gered door de toptip van Captain Joke om van de handen een kommetje water te maken en daar in te knipperen met de ogen (zou Captain Joke ook ooit een parfumaanval overleefd hebben?). Maar eind goed al goed; met enigszins waterige oogjes stonden zowel slachtoffer als attacker (drie keer raden wie deze twee clowns zijn…) allebei zo goed als klaar om te beginnen aan de laatste uitwedstrijd.
We begonnen redelijk aan de wedstrijd. Niet de beste start maar ook niet de slechtste zullen we maar zeggen. We konden goed meekomen met de tegenstander, maar het was net niet genoeg om het in de big points naar ons toe te trekken. Niet getreurd. De tweede set konden we meer druk uitoefenen en wisten we de gaten meer te vinden aan de overkant. We wisten beter ons eigen spelletje te spelen en konden op die manier de set naar ons toe trekken! DAT ENE PUNTJE! HANDHAVING, HANDHAVING! WIJ BLIJVEN IN DE EERSTE DIVISIE!
De overige twee sets liepen niet erg lekker, misschien ontlading, misschien was de koek op. Het lukte gewoon niet meer zo. Maar met dat ene puntje mee naar Barnie was ons doel gehaald, dus geen reden voor (nog meer) tranen.
Veel tijd om na te praten was er niet. Er was namelijk nog een spannend potje gaande in de kwartfinale van de mannen in de Meerwaarde. Zo snel hebben we nog nooit gedoucht. Onder het genot van een patatje en wat kaasstengels waren we net op tijd om goed in de wedstrijd te komen. En wat voor een. De mannen wisten met 3-2 te winnen en bezorgden ons een complete feestavond! Menig mens zegt dat de kaasstengels en patatjes nog steeds ergens op de tribune rondvliegen.
Wij maken ons inmiddels alweer klaar voor de allerlaatste wedstrijd van het seizoen, waarbij we afscheid nemen van onze zeer gewaarde coach P, Rachel, Hanna en Isabel #sad. Dus wees erbij om ons aan te moedigen en deze toppers voor de laatste keer in het groen (van DameSSS 1) te zien shinen. 17:00 in de Meerwaarde, tot dan!
