De Kippetjes versus de Emmers
Hoooooii Tan… ja ja, trouwe lezers, wat goed om jullie weer te ‘zien’ (lezen)! Nu het dan echt winter lijkt te worden zijn de verslaggevers uit hun – iets te lange – zomerslaap ontwaakt en werd het toch maar weer eens tijd om jullie bij te praten. Inmiddels zijn er al heel wat kilometertjes afgelegd (en dat terwijl we pas twee uitwedstrijden hebben gehad), hebben we al een fuifje georganiseerd #waslit en werden alweer de nodige avonturen in o.a. de avonduren beleefd. Tijd voor een korte samenvatting van deze rollercoaster. Enjoy the ride!
Wat jullie waarschijnlijk al wel opgevallen was, is dat er dit seizoen een nieuw, maar toch ook weer niet helemaal nieuw duo aan de zijlijn staat bij SSS dames 1: JP #groeeeeen, oftewel, Joost en Sir Paul. Aan hen de taak om deze kippetjes aan de goede kant van het lijntje te houden, en dan het liefst dat groene lijntje, want ja dat blijft toch wel onze lievelingskleur.
Enfin, de NeVoBo zorgde al voor een lekkere start van dit seizoen door ons in te delen in regio Noord. Het kan aan ons liggen, maar last time we checked lag Barneveld in principe nog vrijwel in het midden van het midden van het midden van het land. Het is natuurlijk geen Lunteren, maar we komen in de buurt. Wat gegoogle maps, lesjes topo en best wel sterke argumenten later waren we nog geen kilometer opgeschoten; de Bond hield voet bij stuk dat er niets anders op zat voor ons dan dit seizoen vier keer naar Groningen, naar Assen, Emmen, Klazienaveen, Nieuwleusen en Geesteren af te reizen (weten jullie ons programma ook meteen).
Maar weet je, shit happens. En na zo’n vijftig keer gehoord te hebben ‘wat ben ik blij dat ik niet in dames 1 zit’ beseften we: nou, WIJ WEL! Want ja, ieder nadeel heeft z’n voordeel en dus zijn wij inmiddels de trotse eigenaren (oké huurders) van onze eigen (oké geleende) spelersbusjes waarmee wij een heel nieuw deel van Nederland mogen ontdekken. En we kunnen jullie vertellen, die bussies rijden heerlijk. Dus bedankt daarvoor SNO (de eigenlijke eigenaar), en bedankt Gert van Manen Witgoed voor de sponsoring.
In de twee uitwedstrijden die we tot nu toe hebben gespeeld, hebben we twee punten weten mee te nemen in die busjes. En hoewel het natuurlijk niet té krap moeten worden, hadden daar denken we wel wat meer puntjes bij gepast. Áls we de grenzen dan opzoeken, kunnen we daar dan ook maar beter het beste van maken. O ja, nog een voordeel van regio Noord: onze liedjes blijken hier veel toepasselijker: … BARNEVELD HIER VER VANDAAN!
Na die 19e van oktober de eerste wedstrijd in Groningen afgetikt te hebben (we herinneren ons van die dag vooral het SSS-feest), was afgelopen zaterdag Em’m aan de beurt. Toch leuk om een keer in de Vlinderstad van ons land te volleyballen, al zullen de meeste Gen-Z’ers uit ons team geen idee hebben wat daarmee wordt bedoeld. Wisten jullie trouwens dat Emmen al tien jaar lang in de Atlas voor Gemeenten wordt uitgeroepen tot meest onaantrekkelijke woonplaats van Nederland? Of dat echt zo is, is natuurlijk lastig te beoordelen als je voornamelijk de binnenkant van een sporthal ziet.. Maar, als we dat dan als (enige) graadmeter mogen gebruiken, geven we die onderzoekers niet per se ongelijk. Al moeten we zeggen dat ingedeukte volleyballen als bloempotjes gebruiken toch wel origineel is. Maar je weet wat ze zeggen: origineel is niet per se aantrekkelijk.
Anyway, bijna twee uur in onze busjes en een ritje in het blauwe broertje van de Valleilijn – de Vechtdallijn – later, was het tijd om (heel) even bij te komen onder het genot van wat koffietjes, ice tea greentjes aka groene ijstheetjes en pastasalades. Onze Boerman had nog even mot met de Barman (eigenlijk barvrouw, maar dit klinkt beter) door de gezamenlijk koffiemelkkan en suikerpot zomaar mee te nemen en niet terug te brengen. De meest onaantrekkelijke stad van Nederland doet gekke dingen met je.
Na wederom een korte voorbespreking van coach Joost – want ja, wat er is nou te zeggen als je je tegenstanders nooit eerder hebt ontmoet – was het tijd voor de warming-up. Toen we het veld eindelijk gevonden hadden (hoeveel gekleurde lijnen door elkaar kan je hebben?) gingen we niet zo sterk van start, in tegenstelling tot onze tegenstander. De dames aan de andere kant van het net stonden direct aan en we hadden moeite om grip te krijgen op hun spel. Dat zorgde er dan ook voor dat we de eerste set moesten afstaan aan de dames uit Emmen (hoe noem je die eigenlijk? Emmers?).
Onder het motto ‘niet voor saus in Emmen’ trapten wij ‘m ook even wat harder aan en wisten we goed bij te blijven. Uiteindelijk wisten we de tegenpartij zodanig onder druk te zetten dat de tweede set voor ons was. 1-1. Bruut! Helaas wakkerde deze setwinst flink wat vuur aan bij de dames aan de andere kant van het net en lieten wij de teugels weer wat vieren. Eindstand Emmers vs Kippetjes: 3-1.
En jullie weten wat dat betekent: tijd om het verdriet weg te eten bij de Gouden Bogen (ja die hebben ze gelukkig ook in het noorden), waar we dit seizoen inmiddels wél al aardig wat puntjes hebben gescoord. Na onze eigen tanks en die van de busjes weer gevuld te hebben, sloten we met twee extra rondjes om het tankstation van Sir Paul deze rollercoaster in stijl af.
Komende zaterdag blijven de busjes op stal want dan spelen we thuis in onze eigen Meerwaarde. Om 16:00 gaan we aan de bak tegen Sudosa-Desto DS3. Tot dan!
