Winst voor strijdend dames 1
Het kostte de spreekwoordelijke ‘bloed, zweet en tranen’, maar dames 1 wist de thuiswedstrijd tegen Devolco’88 1 uiteindelijk te winnen. De eerste twee sets gaven we ongeveer cadeau aan de tegenstander, maar door heel hard te gaan werken voor en met elkaar wisten we het nog om te buigen. Het was trouwens even behelpen voor het publiek, door weinig ruimte om het veld, maar gelukkig is er toch veel publiek blijven zitten/staan. Bedankt!
In de eerste twee sets waren we vooral tegen onszelf aan het spelen. Rob begon met Joke, Judith, Emma, Roelien, Henrieke, Lisanne en Simone in de basis en zag (helaas) een mat spelende ploeg. Het spel was niet altijd even slecht, maar we kwamen niet onder de druk vandaan die we onszelf oplegden. Aan het einde van de tweede set kwam Janine er nog even in voor Roelien, maar ook zij kon het tij niet keren. De sets gingen met 23-25 en 19-25 verloren.
Rob probeerde met een donderpreek de boel weer op de rit te krijgen, en met succes. Vanaf het begin was er meer vechtlust in de ploeg, iets wat in de eerste twee sets ontbrak. Op de service van Roelien en Lisanne kwamen we met 12-2 voor in de derde set. Devolco kwam niet meer aan aanvallen toe en wij begonnen beter te draaien. De voorsprong werd nog verder uitgebouwd en vooral Judith was onhoudbaar op de buitenkant. Emma mocht het met haar serviceserie afmaken en een monsterscore neerzetten: 25-8.
Maar, aan één set hadden we niet genoeg. In de vierde set begonnen we met 3 eigen servicefouten achter elkaar, maar daarna kwamen we weer op stoom. Het was voornamelijk de servicedruk die voor problemen zorgde bij de tegenstander. Roelien kwam er aan het net weer beter doorheen en ook Lisanne scoorde de nodige punten. Hoewel lang niet alles lukte, was het belangrijkste wel weer aanwezig binnen de ploeg: plezier. Door het plezier werd er ook weer beter gespeeld, wat resulteerde in een setwinst van 25-12.
Tussen de vierde en vijfde set moesten we even een knop omzetten, die laatste twee sets gingen ineens wel heel makkelijk. De vijfde set begonnen we ongeconcentreerd en we kwamen een paar puntjes achter. Met 5-8 achter wisselden we van kant en daarna begonnen we aan een inhaalslag. Op 9-9 stonden we weer gelijk en werd het stuivertje wisselen. Aan beide kanten werden er nog foutjes gemaakt, waardoor het spannend bleef. Gelukkig scoorde Emma twee slimme balletjes en kregen wij ons eerste matchpoint. Het was Emma die ook die bal er in sloeg, waardoor we alsnog de wedstrijd wonnen. (15-13).
Het was hard werken (en flink zweten), maar uiteindelijk hebben we toch drie punten weten te bemachtigen. De eerste twee sets waren onder de maat, maar we hebben wel laten zien het tij te kunnen keren. En we hebben ons (in die laatste sets) niet laten beïnvloeden door publiek, beslissingen van scheidsrechters of wedstrijdonderbrekingen: nog een pluspunt!
We hebben nu een weekje rust en mogen 27 oktober wederom tegen Devolco’88 aan de bak. Alleen dan spelen we in Deventer tegen het tweede team.
