Dames 2 gaat door met winnen
Twee wedstrijden speelden we alweer in de tweede seizoenshelft. Beide wedstrijden werden gewonnen met 3-1, maar wat was er een verschil van onze gezichten af te lezen aan het einde van beide duels. Waar we vorige week tegen Scylla 2 echt een punt ‘verloren’, was daar zaterdag tegen Heyendaal geen sprake van. Springend en juichend werden de vier punten gevierd.
Na het puntverlies tegen Scylla was het donderdag tijd voor de halfjaarsevaluatie. Waar zulke kringgesprekken doorgaans lang kunnen duren, was Bertus snel klaar in dit gesprek met zijn vrouwen. Alle neuzen weer dezelfde kant op, even checken of Bertus ons nog wel aardig vindt en dan hophop: trainen! Na een goede trainingsweek met veel reflectie, het puntenverlies van beide concurrenten en met zicht op de tweede plek waren we helemaal klaar voor de wedstrijd tegen Heyendaal!
Zaterdagochtend vertrokken we om 11.00 uur richting Nijmegen. Althans, was iedereen er wel? Gelukkig was er één auto zo vriendelijk om te checken of ondergetekende wel in een auto zat... bedankt! En de rest van het team: 'bedankt'!
Met enkele omwegen en uitstapjes kwamen we ruim op tijd aan in de grote hal, tot groot genoegen van Roelinda, die ons er al een paar keer op wees dat het van groot belang was om op tijd in de hal te zijn.
Na de twee kilometerlange rit door de sporthal naar de kleedkamers, besloten we ons in de zaal klaar te maken. Bij een gevoelstemperatuur van -2 hadden er direct een paar speelsters spijt geen lange mouwen te hebben aangetrokken. Nadat de lampen uitvielen en de zaalwacht ons een gehoorprobleem had aangesmeerd, konden we beginnen met de wedstrijd.
Het doel was duidelijk: de overwinning. We begonnen wat wisselvallig aan de wedstrijd en aan weerszijden vloog de service veel over de achterlijn. Nadat wij onze opslag onder controle hadden gekregen, konden we ons eigen spel gaan spelen. Al snel bleek echter dat Heyendaal sterker was dan in de thuiswedstrijd en over wat onbekende gezichten beschikte. Door een paar miscommunicaties lieten we Heyendaal nog dichtbij komen, maar uiteindelijk pakten wij de eerste set met 21-25.
In de tweede set hadden we moeite met de sterke service van Heyendaal. Al vroeg probeerde Bertus in een time-out ons weer op de rails te krijgen en langzaam kwamen we weer terug in de set. In een spannende slotfase vochten beide teams voor de setwinst. Hoewel we weinig blokkeerden in de wedstrijd, werd er precies op het goede moment een killblock neergezet. We maakten het vervolgens ook direct af: 25-27 en 0-2!
‘Pf’, ‘oke, gelukt’, ‘nu ontspannen’ waren enkele kreten die tussen set twee en drie voorbij kwamen. Met hangen en wurgen was de tweede set gewonnen en we wisten dat we nog enkele sets hard moesten werken om de zege mee naar huis te nemen. Bij een 6-1 voorsprong leek dit ons al in de derde set te gaan lukken. Ditmaal was het echter Heyendaal dat ons op het laatst verraste en uit geslagen positie terug kwam. Het lukte ons niet meer om te scoren en Heyendaal profiteerde hier dankbaar van: 27-25 en 1-2.
Het hoge tempo begon zijn tol te eisen bij de speelsters en je zag duidelijk terug dat we maar over een hele smalle selectie beschikken. Op zich niet erg, maar in een vijfsetter hadden we weinig trek. Ondertussen stroomde de hal voller en onder aanmoedigingen van het publiek nam Heyendaal de leiding in de vierde set.
Hoewel we lang met Heyendaal meegingen, liepen wij toch achter de feiten aan tegen het einde van de set. Bij een stand van 23-19 leek Heyendaal zich al klaar te maken voor de tie-break. Maar nogmaals: daar hadden wij weinig behoefte aan.
Met een goede service van Rachel kwamen we weer wat punten terug, en nog belangrijker: we kregen het geloof weer terug. ‘Niet te snel terug willen komen, gewoon voor ieder punt knokken’, was iets wat Bertus ons van de week al vertelde. Deze wijze raad volgden we op en na enkele fouten van Heyendaal (discutabel of niet, scheidsrechter beslist..) kregen wij ons eerste matchpoint! En.. dit punt werd verzilverd!
Winst! Moe! Geen vijfde set! Vier punten! Knuffelen! Als kampioenen werd er een vreugdedansje gedaan, want eerlijk is eerlijk: winnen bij Heyendaal is lastig. Helemaal tegen een sterke ploeg als deze. Fijn om te weten dat we het zelfs met dit kleine team op kunnen lossen op de momenten dat het moeilijk wordt. En dat is ook deels te danken aan de (jeugd)speelsters die ons keer op keer komen vergezellen, ook al spelen ze niet altijd. Top, thanks Rachel voor de fanatieke aanmoedigingen!
Na het douchen in een balzaal en wat sjansen op weg naar de auto’s zagen we ons een plekje stijgen op de ranglijst. De derde plek is (voor even) bereikt en het gat met de tweede plek is slechts 1 punt. En we speelden ook nog eens een wedstrijd minder.
We maken ons nu klaar voor twee streekderby’s in twee weken. Zaterdag krijgen we om 13.30 Set-Up’69 op bezoek en vrijdag 10 februari spelen we om 21.15 in de Hokhorst tegen Renswouw. Tot dan?!
