Dames 2 verliest van scheidsrec.. eh Renswouw
Laten we beginnen met vooropstellen dat je als team nooit een wedstrijd verliest door de scheidsrechter. Scheidsrechters zijn net mensen en kunnen nou eenmaal ook niet alles zien. Dat is niet erg, dat is menselijk. Scheidsrechters zijn bijvoorbeeld helden als ze dubbelfout durven aan te geven, omdat ze een bal niet hebben gezien. En ze maken soms fouten. Maar dat doen wij nog veel vaker in een wedstrijd. Dat is beter dan een kant kiezen op basis van je gevoel. Of de mens objectief kan zijn is een lastig vraagstuk. Eén die we na vrijdagavond met een volmondig: nee! kunnen beantwoorden.
SSS - Renswouw: het is een prachtig affiche. Eentje waar veel publiek op afkwam. Nadat wij eerst dames 3 de overwinning zagen behalen, konden we zelf het veld betreden. Iets later dan gepland begonnen we aan de wedstrijd. Met aan de ene kant een heel veld vol SSS-ers, aan de andere kant een half veld vol SSS-ers en een tribune voor 90% gevuld met SSS-ers.. voelde dit meer als SSS-SSS in Barneveld.
Rond 21.30 mochten we dan eindelijk van start. Of althans, Renswouw ging van start en wij moesten zelf nog even flink op gang komen. Twee keer knipperen met de ogen en we stonden 2-0 achter in sets. We kwamen erachter dat je niet kan winnen, als je niet binnen de lijnen kan serveren. Na 2,5 set lukte het ons om de foutenlast wat naar beneden te schroeven. En verrek: we hoefden alleen maar binnen de lijnen te serveren en Renswouw kwam er al niet meer uit. Twee ruime setwinsten later stond het 2-2 en kon de wedstrijd (lees: tie-break) beginnen.
Hoewel we (net als Renswouw) de hele wedstrijd al met verbazing keken naar die man op de bok, zijn er in die vijfde set heel wat klompen gebroken aan Barneveldse zijde. Gesteund door de luidruchtige Green Army besloten we er in de vijfde set vol voor te gaan. Helaas besloot de scheidsrechter ons te straffen voor de enthousiaste tribune. Achteraf konden we ons heel wat manieren voorstellen waarop dit aangepakt had kunnen worden, maar een perfect gespeelde set-up af fluiten voor twee keer spelen en ook nog gewoon toegeven dat het door het luidruchtige publiek kwam?
Terwijl Bertus en de kant door het lint ging, het publiek van verbazing achterover viel, Henrieke in het net hing en Cynthia onderaan de bok met open mond naar die rare man stond te kijken.. vierde Renswouw lachend het punt. Helaas bleef de scheidsrechter stoïcijns de twee-keer-gespeelde ballen aan Renswouw-zijde negeren en waren wij overduidelijk van slag. In plaats van met een voorsprong, wisselden we ineens met een achterstand van kant waarna we ook nog eens een serviceserie om onze oren kregen. We kwamen er niet meer uit en Renswouw profiteerde dankbaar. Geheel verdiend pakten zij dan ook de beslissende set.
Nee, we hebben niet verloren door de scheidsrechter. Dat was gewoon onze eigen schuld. We verloren omdat we de bal niet binnen de lijnen konden serveren. Alleen na de wedstrijd horen hoe de scheidsrechter toegeeft dat hij goede ballen af floot om het publiek dwars te zitten? Dat geeft wel een heel zure nasmaak. En je zou je als scheidsrechter dan misschien toch ook eens goed achter je oren moeten krabben.
Om positief te eindigen: er is niets aan de hand. Onze grootste concurrent ging ook onderuit, waardoor er geen schade is geleden. Maar bovenal: publiek bedankt!! Tof om te zien dat er zoveel animo was om ons te komen aanmoedigen.
En speciaal voor The Green Army: keurig gedragen, volgende keer weer? Maar check dan wel even wie ons komt fluiten!
