Voetfout!
Misschien moeten we de bekerwedstrijd van aankomende donderdag maar verzetten en met z'n allen naar de koopavond in Amersfoort. Onze schoenmaat bleek zaterdag namelijk met wel 5 maten gegroeid.
Pe-ga-sus bleef maar voetfouten zien, kijkende naar onze schoenen. Of moeten wij dan geen nieuwe schoenen kopen, maar zij gewoon een goede bril?
Het was een bijzondere partij, waarin we niet alleen leerden dat onze voeten waren gegroeid, maar ook dat:
- volleybal is pittig
- ketsen doe je thuis
- volleybal is kijken
We werden zo af en toe gewezen op deze goede tips. En dan niet door Bertus, maar door de tegenstander. Ook bleken we niet langer te blokkeren met onze handen, maar met onze voeten. Alhoewel wij nog steeds niet snappen hoe een bal op onze voeten gespeeld kan zijn wanneer ie een paar meter via onze handen buiten het veld ketst. Maar oké.
De tips van Pe-ga-sus hielden ons in ieder geval wel lekker scherp. Ze hielden zich echter tot aan de derde set stil, waardoor we in de tweede doorgang nog geen gebruik konden maken van de tips. Maar dat maakte het wel weer lekker spannend, zo'n 1-1 in sets.
We konden de gehele wedstrijd lekker trainen op aanvalsdekking en slaan via de handen, dus dat was wel weer fijn. Ook kon Cynthia oefenen met blindelings set-ups geven op het midden; Henrieke had namelijk vrij inslaan. Zelfs zij had nog nooit gezien dat een coach zo vaak (en ietwat moedeloos?) zijn middens wisselde. Tip: Volleybal is nou eenmaal pittig.
Het gebruiken van de prikbal gaat ons ook steeds beter af. Onze buitenaanvallers hadden een moeilijke partij door het goede blok van Pe-ga-sus. Maar de prikballen scoorden veelvuldig. Tip 2: volleybal is ook kijken. Na een 22-25 setwinst begonnen we hoopvol aan de vierde set.
Cynthia startte met een mooie serviceserie en we leken allemaal onze servicedruk te hebben gevonden. Tip 3: ik zou moeten zeggen, ketsen doe je thuis, maar die zin weiger ik te geven. Dus de tip wordt: passen is soms nou eenmaal lastig.
Voeeeetfooooout!
We waren halverwege de vierde set bijna vergeten dat we van die grote voeten hadden gekregen, maar gelukkig herinnerde Pe-ga-sus ons daar weer aan. Echt van streek raakten we er niet meer van, want wees nou eerlijk: welke vrouw wil nou geen nieuwe schoenen gaan kopen?
Pe-ga-sus was in ieder geval flink van de leg en bleef roepen in plaats van volleyballen. Wij profiteerden dankbaar en wederom kon Cynthia blindelings het midden aanspelen. Zo wonnen we met een ruim verschil (14-25) en staken we vier punten in onze broekzak. Fijn!
Donderdag spelen we de regiobeker, thuis tegen de grote PegaZus. Dat team staat bovenaan in de derde divisie, maar is er zaterdag achtergekomen hoe een nederlaag voelt. Dus er zijn altijd kansen! Komen jullie ook kijken? We starten om 20.00 in De Meerwaarde!
