Dames 2 verliest tweede plek
Na de moeizame maar zeer welkome overwinning op Arvevo 1, was het zaterdag tijd voor de topper tegen Switch’87 (nr 2 tegen nr 4). Niemand van ons had echt goede herinneringen aan die hal, maar gelukkig maakte de heenreis ons wat vrolijker. Terwijl de ene auto surprises in elkaar zette, toeterde de andere auto vrolijk naar al het mannelijke ‘schoon’ dat ze tegenkwamen. En de derde auto? Die werd, zoals wel vaker, via Arnhem gestuurd door de navigatie.
De nare herinneringen aan Millingen a/d Rijn kwamen zeker niet door het kantinepersoneel, want daar werden we met open armen ontvangen. Henrieke tikte nog snel de voorbeschouwing na de voorbespreking, Laura vertelde over haar meest recente aankopen en Roelinda werd op film gezet door Mariska. Ook rekende Rosanne uit wie er nog moest potten: Lisanne Jongetjes, je loopt achter!
Waar we dachten dat de sporthal in Huissen enkele weken geleden koud was, kwamen we nu bedrogen uit. Want in Millingen a/d Rijn, dáár is het pas koud. Waarom we continu zweetplekken van de vloer moesten halen, is mij nog steeds een raadsel. Maar bevroren zweet is spekglad en levensgevaarlijk, dus moet ook gedweild worden natuurlijk.
Bertus gaf ons de taak mee om een feestje te bouwen, vanaf het eerste punt. Maar waarom vanaf het eerste punt starten, als het ook tijdens de warming-up al kan? Helaas was de schuifel slash slaapmuziek niet echt opzwepend, waardoor het feestje vanuit onszelf moest komen. Nadat we ons koortje hadden geopend, kon de wedstrijd beginnen.
Al vroeg in de openingsset bleek dat het een pittige pot zou worden. Switch deed zeker niet voor ons onder en er werden lange rallies gespeeld. Al snel mochten we ‘hoppa Rachel-style’ zingen en Rachel deed in het veld vrolijk mee met haar dansje. Helaas moest Roelien in deze set al geblesseerd het veld verlaten en moest ze de rest van de wedstrijd langs de kant toekijken.
Met nog maar 8 fitte speelsters had Bertus dus slechts nog maar één wisselmogelijkheid (op de spelverdelerspositie). Helaas was dit zo’n wedstrijd waarbij we onze bank wel wat voller hadden gewild. Iedereen deed zijn stinkende best en er werd gevochten voor ieder punt, maar helaas kwamen we net te kort in dit duel.
Natuurlijk is het jammer dat de scheidsrechter wel floot voor technische fouten, maar dan net toevallig alleen wanneer wij de bal raakten en het publiek 'oehh' riep. Maar hé, op een scheidsrechter verlies je nooit een wedstrijd, dat heb je alleen aan jezelf te danken. Vervelend en onhandig was het wel.
Het lukte ons niet om servicedruk te zetten en de speelsters die wel even rust konden gebruiken, hadden deze mogelijkheid helaas niet bij gebrek aan wissels. Hard werken werd zaterdag daarom slechts beloond met 1 punt, want eerlijk is eerlijk: Switch werkte ook hard en maakte het op de cruciale momenten wel af.
Waar we uit hadden kunnen lopen op de concurrenten, laten we de concurrentie dus juist dichterbij komen. Dat is jammer, maar er zit niets anders op dan weer hard te gaan trainen en er zaterdag weer opnieuw te staan tegen Gemini, voor de laatste competitiewedstrijd van 2016.
Noteer ook donderdag 22 december in de agenda, dan spelen we namelijk de 2e ronde van de regiobeker in onze vertrouwde hal. De tegenstander is Halley, de ongeslagen koploper uit de oostelijke promotieklasse. Weer een stuntje in de maak misschien?
