Meisjes B1 speelt geen lekkere pot
Het is zaterdag 6 oktober, precies kwart over elf en vanaf sporthal de Meerwaarde vertrekken drie volgeladen auto's richting Wageningen. Het geluid van de radio wordt overstemd door druk gekwek. “Wat een leuke jongen... die van de A1” en vervolgens gaat het onderwerp niet meer over volleybal, maar over spannende gebeurtenissen in het uitgaansleven.
De enorme files, de wegomlegging, de open (of is het de gesloten?) brug en alle andere hindernissen en obstakels zien de meiden niet. Tot opeens een bekende sporthal opduikt. “Daar is het, daar hebben we bij de mini's de kampioenschappen gespeeld”. Gelukkig ruim op tijd komen de meiden van SSS aan bij de sporthal. Vandaag zijn ze te gast bij Scylla MB2 en alle meiden hebben enorm veel zin in de wedstrijd.
Tijdens de korte voorbespreking drukt de coach iedereen nog even op het hart dat het wel eens een lastige wedstrijd kan worden. Het is dan misschien niet het sterkste team van de competitie, maar vooral onverwachte acties van de meiden uit Wageningen kunnen het spel van SSS ontregelen. Daar ligt vandaag dus een belangrijk aandachtspunt.
De wedstrijd begint precies op tijd en al snel blijkt dat SSS een maatje te groot is voor het tweede meisjes-B team van Scylla. De servicedruk van SSS is sowieso vrij goed, maar vandaag is er echt geen kruit tegen gewassen. Regelmatig schiet de pass van Scylla ver buiten het veld of komt deze terug op de speelhelft van SSS, waarna dit dan weer ongenadig wordt afgestraft door een snoei harde aanval. Er komt geen verval in het spel van de Barneveldse meiden en zo weten ze alle vier de sets gemakkelijk te winnen. De setstanden zijn 12-25, 13-25, 7-25 en 10-25.
Na afloop vertelt de coach moeite te hebben gehad om de meiden te blijven motiveren. “Een lastige en onvoorspelbare tegenstander”. “Heel knap dat wij toch voor het grootste deel ons eigen spel hebben kunnen spelen”. “Als je bij dit soort wedstrijden mee gaat is het tempo en het spel van de tegenstander, loop je zomaar de kans een set te verliezen”. “Wij zijn vandaag geen moment in gevaar geweest, wat vooral komt door de uitstekende inzet en scherpte van alle meiden”.
Verdient of niet, na het spettermomentje (nou ja, tje...) staat er een schaal met een lekker warm hapje en een glas cola (of ijsthee) te wachten. Tijdens de nabespreking blijkt iedereen tevreden met de 5 punten, maar is er niet het gevoel van een “lekker” gespeelde wedstrijd.
Volgende week is de wedstrijd thuis tegen SSS MB2 en dat belooft natuurlijk wel een spannende pot te worden. Misschien een bloemetje of een doos sigaren voor de scheidsrechter? Uiteindelijk is het dan nog steeds “De week van de scheidsrechter”, dus is het geen omkopen.
De autoradio gaat harder en de muziek uit de jaren 70 blijkt ook bij de meeste jeugd nog steeds populair. Het gesprek gaat verder waar het zo'n twee uur geleden is gestopt. “Ga jij nog bij de A1 kijken? “. ”Ze moeten straks thuis spelen...”
