Meisjes B1 en het fietsje
Het is zwart en rood én het gaat heel hard onder de grond. Vleer piekert er al dagen over, maar hij weet het nog steeds niet. Wat hij wel weet, is dat vanmiddag meisjes-B1 een belangrijke wedstrijd moet spelen. Daarvoor is hij dan ook speciaal op zijn fiets naar Renswoude toe gekomen, min of meer in de veronderstelling dat de meiden van SSS dat ook zouden doen.
Het is zaterdag 30 november en we zijn te gast in de sporthal de Hokhorst in Renswoude. Het is vroeg en de zaal is nog stil en verlaten. De meiden van SSS bereiden zich mentaal voor op de wedstrijd, want een ieder is zich er van bewust dat door vanmiddag te verliezen de kans op een goede klassering uitgesloten is. De warming-up is serieuzer dan ooit en tijdens het inslaan laten de meiden van SSS al zo af en toe even hun tanden zien. Vastberaden en zelfverzekerd.
De wedstrijd begint en terwijl Vleer het ondergronds probleem maar niet uit zijn hoofd kan zetten, ziet hij van meet af aan een sterk spelend SSS. De eerste set wordt gewonnen met 12-25 en de tweede set zelfs met 9-25. Geen super mooi spel, niet veel spektakel en slechts zo af en toe een krachtige aanval. De Barneveldse meiden blijven wel goed alert.
De derde set zakt het even weg en zien de meiden uit Renswoude kans om een kleine voorsprong te nemen. Vleer ziet dat de coach niet erg blij is en merkt dat hij verwacht van zijn speelsters dat ze beter bij de les blijven. Geleerd van het verleden spelen de meiden van SSS rustig verder en laten zien dat de coach zich helemaal geen zorgen hoeft te maken. De set wordt gewonnen met 18-25.
De vierde en laatste set. Vleer zakt rustig achterover en geeft een knipoog aan de inmiddels bijgeschoven SSS ouders. De tribune is behoorlijk gevuld en het thuispubliek doet haar uiterste best om hun - tevergeefs strijdend - team nog een beetje aan te moedigen.
Geen genade, geen medelijden, maar bruut geweld. Aanvalskracht van de bovenste plank. De coach van Renswoude vlucht in z'n eerste time-out en dan hoort Vleer de coach van SSS iets zeggen, een antwoord waarop hij al zolang wacht. “Een mol op een rood fietsje.” Vleer begrijpt onmiddellijk dat hij er met beiden benen is ingevlogen.
De wedstrijd gaat verder en terwijl bij de meiden van SSS de spanning plaats heeft gemaakt voor spelplezier, probeert Renswoude nog één poging - in de vorm van een time-out - om het tij te doen keren. Vleer begrijpt dat de coach van SSS niet veel zinnigs meer te vertellen heeft en hoort hem aan zijn meiden vragen: “Hoe weet je eigenlijk of er een mol in je tuin zit?” De meiden weten dat natuurlijk best; molshopen, bergen grond en het mooie gazon aan gort. Het blijkt niet zo te zijn. De set wordt vervolgens vol overtuiging door SSS gewonnen met 11-25 en daarmee gaan ook deze week de volle 5 punten mee naar Barneveld.
Vleer schudt de coach de hand en wil natuurlijk zijn mening horen. “Het was geen geweldige wedstrijd, maar wel af en toe behoorlijk lastig om ons snelle powerplay te kunnen tonen.” “Knap dat iedereen zich gedurende de gehele wedstrijd zo goed kon blijven concentreren.” “Nu nog twee pittige wedstrijden te gaan, maar zoals iedereen weet spelen wij juist dan onze beste partij.” Vleer knikt, hij aarzelt even, maar heeft toch nog één prangende vraag; “Hoe weet je nou of er een mol in je tuin zit.” De coach denkt even na, kijkt Vleer dan glimlachend aan en zegt: “Omdat er dan een rood fietsje tegen het hek staat.” Vleer loopt hoofdschuddend weg, pakt zijn fiets en gaat snel terug naar huis.
Volgende week spelen de meiden van SSS de laatste thuiswedstrijd. Dat optreden begint om 13.30 uur en is tegen het team van Ormi uit Epe dat 1 punt hoger staat. Alle meiden hopen op veel publiek, want het zal duidelijk zijn dat extra support dan meer dan nodig is!
