Meisjes B1 is strijdvaardig
Wat was het genieten. Vleer zat elke dag wel ergens op een tribune tijdens de Olympische Spelen in Sotsji. Fantastisch om te zien hoe er werd gestreden voor topprestaties. Hoe nét niet winnen tranen van verdriet en nét wel winnen tranen van geluk opleverde. Zo ziet hij dat graag, topsport in optima forma, emoties.
Niet alle sporten tijdens de spelen vond Vleer sportwaardig. Met een sleetje de berg af glijden deed hij in zijn kinderjaren ook. Hij had toen zelfs twee prikstokken, waardoor hij nog veel harder ging. Wat te denken van stenen schuiven over het ijs, waarbij ook nog eens twee onderdanen, gewapend met een bezem, de achtergebleven sneeuwresten proberen weg te vegen. Vier jaar hadden ze ervoor getraind! Vleer zijn opoe schuift nog dagelijks ongeveer 30 stenen door vier gaten die maar net iets groter zijn, zonder dat tussentijds wordt geveegd of gepoetst.
Vanmiddag speelt meisjes-B1- na twee weken rust - eindelijk weer een wedstrijd. Vleer had gehoord dat alle wedstrijden een uur waren vervroegd, dus was hij al extra vroeg naar de sporthal gekomen. Wat hij nog niet wist, was dat de tegenstander Devolco meisjes-B1 uit Deventer als enigste team vandaag niet zo vroeg (?) naar Barneveld kon komen. De wedstrijd wordt dus een uur later gespeeld, waardoor ook de zaalleiding moest passen en meten om alles in goede banen te lijden.
Vanmiddag spelen de meiden van SSS zonder Heleen. De midaanvalster en één van de topspeelsters van het team is tijdens het afgelopen feestweekend in gevecht geraakt met een fietspomp en heeft daaraan een lelijke enkelblessure overgehouden.
De wedstrijd begint en Vleer heeft het meteen goed naar zijn zin. Hij krijgt hetzelfde gevoel als enkele weken geleden langs de ijsbaan. Samen met het publiek ziet hij dat de vechtlust en de energie er vanaf spettert. Hij ziet ook het team van Devolco de eerste set met 25-17 verliezen door een goed spelend SSS. Hij ziet vervolgens tranen van verdriet bij de meiden uit Deventer als ook de tweede set door SSS met maar liefst 25-13 wordt gewonnen.
Helaas blijkt de energie er dan ook letterlijk en figuurlijk van te zijn afgespetterd. Of het kaarsje opgebrand is of de mentale druk te groot, dat weet Vleer niet, maar één ding is zeker; het plezier en de gretigheid om te winnen lijkt plaats te hebben gemaakt voor angst om te verliezen. Vleer denkt aan een citaat uit Emergo...
Als je denkt: "Ik kan ‘t niet halen",
is de tegenslag op til.
Want het overslaan der schalen,
hangt voornamelijk af van wil.
Moedelozen gaan ten onder,
door hun twijfel, door hun vrees.
Vechters winnen door een wonder,
telkens weer de zwaarste race.
De derde en de vierde set gaan verloren met 19-25 en 20-25. Hoe het publiek ook roept en aanmoedigt, het helpt niet. De meiden van SSS zien helaas ook in de vijfde set geen kans om in de buurt te komen van het niveau van het eerste deel van de wedstrijd. De laatste set gaat verloren met 8-15 en dus wordt de wedstrijd vanmiddag door Devolco gewonnen. Niet alleen omdat de Barneveldse meiden de handdoek misschien al vroegtijdig in de ring hadden gegooid, maar natuurlijk ook omdat de tegenstander op het juiste moment handig gebruik wist te maken van de terugval.
Ach, wat scheelde het... wat was de overwinning dichtbij... nét niet winnen doet pijn en geeft soms tranen van verdriet, met een iets groter verschil verliezen blijkt ook niet pijnloos, maar maakt de meiden van SSS wel strijdvaardiger.
Volgende week speelt meisjes-B1 haar wedstrijd tegen meisjes-B1 van VVH en één ding staat vast; dit keer gaat de winst echt mee terug naar Barneveld. De wedstrijd wordt gespeeld in sporthal de Sijpel te Harderwijk en begint om 11.30 uur.
