Movember zat wel snor

 

De schrijver van Heren 3 drukte de afgelopen weken zijn snor als het om wedstrijdverslagen gaat. En dat terwijl er niet alleen over onze haargroei, maar zeker ook over ons toegenomen puntentotaal veel te vertellen valt. Vier zeges in vijf duels, achttien punten uit de maximale vijfentwintig te behalen punten. Movember zat wel snor.

Heren 3 kende in september een valse seizoensstart, maar we zaten zeker niet met onze handen in het haar. De nederlaag viel te wijten aan het feit dat we op veld 2 moesten spelen. In oktober toonden we al een beetje verbetering door de eerste punten te pakken: we speelden drie vijfsetters, maar er gingen er toch twee verloren. Het scheelde telkens maar een haartje, maar het was geen fijne aanloop naar de zware maand november.

Vooral het begin van Movember was op papier zwaar gezien de positie van de tegenstanders. Als nummer elf van de ranglijst moesten we tegen drie teams uit het linkerrijtje aantreden. Het motto ‘van een kale kip kan je niet plukken’ moesten wij gaan uitdragen.

Met haar op de tanden bonden we strijd aan met Auto van Oort/Roemenië. Hierdoor slaagden we zowaar in een donderdagavondwedstrijd te winnen; en dat terwijl wij helemaal niet kunnen volleyballen op donderdag… Gelukkig inspireerde Eric Botteghin ons: wij halen geen domme acties uit wat ons punten kan kosten, laat dat maar aan de tegenstander over…

Helaas kostte Feyenoord ons toch nog een punt, omdat hun mascotte uit Blijdorp het zo nodig vond om een doortikbal te spelen. Dezelfde mascotte mag zichzelf ook een schouderklopje geven, omdat we Auto van Oort hebben geklopt met hun eigen handelsmerk. Wat dat is? Dat vertellen we uiteraard niet, aangezien we zaterdag tegen Renswouw moeten...

Na de 3-1 overwinning op Auto van Oort/Rebelle ontvingen we koploper NVC in De Meerwaarde. Het was een onbekende tegenstander voor velen van ons; alleen Joep kende de ploeg (en de coach). Hij bracht de tegenstander direct in verwarring door zelf ook met een NVC-tas aan te komen zetten…

Wij trokken de eerste twee sets met zeer gedecideerd spel naar ons toe. De beruchte derde set werd wel heel berucht, omdat onze vredelievende aanvoerder voor het eerst in zijn leven een kaart kreeg. Martin kon het natuurlijk niet op zich laten zitten om door de scheids liever te worden gevonden dan Gepko en was weer baas-boven-baas met een rode kaart. Na de beruchte set was het nog even spannend totdat #jeffreyisonfire aan service kwam. NVC werd met huid en haar opgegeten.

Acht punten uit twee duels, oftewel een mooie sprong in het klassement… Helaas alleen qua punten, want qua positie bleven we op de negende plaats staan. Onze competitie is namelijk als kroes haar kroeze zinnen: iedereen wint van iedereen. Wij wilden daar best even aan bijdragen door de competitie spannend te houden en met 3-1 bij VVH te verliezen; niet heel onlogisch, aangezien de Harderwijkers een week eerder hard onderuit was gegaan en op sportieve revanche aaste.

Na deze zware reeks tegenstanders hadden we de aansluiting met de nummers één tot en met tien volop gevonden. Het was nu zaak om de twee duels tegen de nummers elf en twaalf te winnen.

Allereerst, Webton Hengelo. Geen haar op ons hoofd die eraan dacht om een set te verliezen tegen deze mannen. Met een sublieme Martin Berger, een fijne antenne en een bijdrage van de verstrooide professor slaagden wij hier ook zonder problemen in: 4-0. #temakkelijk

En toen… aftellen naar de tweede verenigingsderby van het seizoen. Voor even waren de vriendschappen tussen Heren 2 en Heren 3 niets woord. Oorlogspsychologie van de koude grond heerste van de kantine tot de kleedkamer, van het veld tot de wc.
De vraag die ons allen bezighield was niet: met hoeveel gaan we winnen, maar… hoeveel publiek zal er komen? Tien man, veertig man? Moeten we tribunes bijzetten, op centre court spelen?

Om het thuisvoordeel optimaal te benutten zouden we gewoon op veld 3 spelen. En het thuisvoordeel werd direct versterkt, omdat Daniël de slag om de trommel had gewonnen en zodoende tussen de Heren 2-supporters de boventoon voerde. Terwijl wij met de warming up begonnen, begon de tribune zich te vullen met tal van supporters.

Uiteindelijk zagen zeker negentig toeschouwers hoe wij een maatje te groot waren voor Heren 2. Zo wonnen wij de eerste set volledig op eigen kracht en zeker niet dankzij de sterk fluitende scheidsrechter… (*ahum*). Nadat we ook de tweede set met klein verschil wonnen, denderden we in de derde set over het tweede heen. We wilden geen herhaling van de uitwedstrijd eerder dit seizoen en verzekerde ons ditmaal wel na drie sets van de overwinning.

In de vierde set was de Heren TC zichtbaar het spel aan het saboteren - zo werd de coach van Heren 3 dreigend toegesproken om ervoor te zorgen dat deze set niet gewonnen zou worden - zodat Heren 2 nog een puntje zou pakken in de strijd tegen degradatie. Heren 2 leek de boodschap eerst niet te snappen, maar gelukkig traint Wilco met Heren 3 mee en wist hij nog een punt voor de jonkies binnen te slepen.

We hebben onze snor dus zeker niet gedrukt in movember. Met vier overwinningen en achttien punten zijn we opgeklommen naar de vijfde plaats.

Helaas drukt Frank voorlopig wel zijn snor; die snapt het principe van movember niet helemaal … Gelukkig hebben we nog een spelverdeler achter de hand, die als een jonge god, met een mooi kapsel en topfit met ons mee gaat strijden in Renswoude zaterdag. En.. we nemen gewoon een spelverdeler mee die nog geen snor kan laten groeien.

Dat was dus movember, op naar december. De maand van de knot? We zullen het zien. Hopelijk bent u dan ook weer van de partij, te beginnen in Renswoude aanstaande zaterdag. Bij de streekderby hebben we een special guest langs de lijn. Aangezien Lars-Olav zelf zijn kniekousen, armkousen, elleboogbeschermers, helm, korset, etc. meeneemt, laten we iemand anders de rol van coach op zich nemen. En wie kan dat nou beter dan … (komt dat zien!)

#wijwillenmandarijntjes

Drie wedstrijden in acht dagen. Pff... Zeker als je weet dat wij een abonnement op vijfsetters hebben. Wat houdt je dan op de been: mandarijntjes! Zaterdag waren ze in Doetinchem even zoek, zoals wij in de vijfde set het even zoek waren. Maar in Ede hebben we de glanzende mandarijntjes gevonden. Laten we hopen dat ze donderdag en zaterdag ook weer in De Meerwaarde zijn!

Wat doe je als je een zaterdag vrij bent? Andere teams aanmoedigen! Onder het genot van mandarijntjes uiteraard (#christieninheren3). Heren 1 konden we niet naar de zege schreeuwen in Arnhem - die muziek stond ook wel erg hard… - maar Alterno dames 1 gelukkig wel.

Afgelopen zaterdag mochten we zelf weer een potje spelen. Orion 2 was de tegenstander. Een degelijke ploeg hoorden wij van Heren 2, dat in de voorbereiding nog van Orion had verloren. Maar goed, wie wint er nou niet van Heren 2? O ja…. Uhm, ik bedoel: wie wint er nou niet van Harambee?

Nou, daar hadden wij twee weken geleden van gewonnen en dat smaakte naar meer. Dat meer wilden we in Doetinchem halen. Dat moesten we gewoon met ons tiental spelers (en Bram op krukken) gaan bewerkstelligen. Donderdag mochten we dan wel met veertien man (!) - en dan te bedenken dat niet iedereen van ons team er was - getraind hebben, maar de talenten konden niet met ons mee omdat ze zelf moesten spelen.

Dus hop-hop-hop met elf man in vier auto’s naar het oosten van het land. Even een drankje, een groene krokodil knuffelen, omkleden en de hal in voor een praatje. Vervolgens was het even zoeken welke kleur lijn (#huplichtgroen) we moesten gebruiken alvorens we konden gaan spelen.

Orion bleek inderdaad een degelijk ploegje te zijn met een goede middenaanvaller die meteen de bal binnen de drie meter pompte, een hele sterke passer/loper en een snel spelende spelverdeler. Maar wij zetten daar ook sterke spelers tegenover, die sinds kort enkele extra troeven in huis hebben. Verder wisten wij in de eerste set vooral goed te serveren. Met veel druk pakten we de leiding en kwamen we op een royale voorsprong. Geheel volgens traditie gaven we de eerste set bijna uit handen, maar het vijfde setpunt werd verzilverd: 25-27.

In de tweede set waren de rollen omgedraaid. Ditmaal kwam onze pass onder druk te staan. We zetten nog een goede inhaalrace in, maar het mocht niet meer baten (25-22).

Wat saai: de derde en vierde set waren precies hetzelfde. Alsof we ons er al bij neer hadden gelegd: aan de ene kant van het net winnen we en aan de andere kant verliezen we. Oftewel, set drie: misschien wel de beste set van het seizoen; set vier: koekoek.

Dan maar een vijfsetter winnen, zoals eerder tegen Harambee. We begonnen aan de ‘slechte’ kant, maar kwamen wel gewoon op een 6-8 voorsprong. Alleen aan de ‘goede’ kant vergaten we te volleyballen; en vooral de bal over het net te serveren. Met 15-12 ging de set naar Orion en toen waren de spreekwoordelijke mandarijnen wel even zuur. Gelukkig biedt ons spel in de sportieve wedstrijd - alleen AJ kon zich niet gedragen - met goede scheidsrechters wel aanknopingspunten voor de komende duels.

De zure smaak konden we na afloop gelukkig in alle rust even wegspoelen met wat biertjes en bitterballen. Wat was dat lekker! En er was ook lekker veel voor iedereen. De Tesla was inmiddels alweer in Barneveld, terwijl De Bruin zijn weg naar de Hemel zocht en een vijftal malloten naar Ede gingen voor een fijn hapje eten en nog een potje volleybal.

Na het eten weggewerkt te hebben bij Villa Brutus - waar Heren 2,5-speler Julius zich ook bij ons voegde - vervolgden we onze weg naar De Peppel voor de Valleiderby. Wat bleek? Bij binnenkomst stond Heren 1 al met 19-9 achter… Dan maar even zingen en trommelen (met een nieuwe stok!) alsof ons leven ervanaf hangt. Terwijl de keeltjes steeds schorrer werden, stroomden de punten steeds makkelijker binnen voor SSS. VV Prins scoorde een dikke ONVOLDOENDE en SSS pakte de eerste overwinning van het seizoen. En wij? #wijkregenmandarijntjes

Zaterdag is de Super Mandarijnen Saturday, met Heren 1, 2 en 3 die in actie komen. Oftewel, The Green Army mag de hele dag door schitteren in De Meerwaarde. Maar Heren 3 mag dat donderdagavond ook al doen. Dan spelen we om 21.00 uur in De Meerwaarde tegen het Roemeense Auto van Oort/Rebelle (#wijzijntegoedvoordezewereld). En als het even kan… #wijwillenmandarijntjes

PirateSSS of the Harambean

Als schrijver van Heren 3 pen ik in ons scheepsjournaal een nieuw verslag over het reilen en zeilen van onze bemanning. Ditmaal gaat het verslag over onze aanvaring met de Enschedese textielwerkers genaamd Harambee die in Barneveld een overwinning wilden kapen, maar na een zware slag kwamen wij als winnaars uit de strijd.

Na twee verloren slagen in onze eigen haven lagen er ditmaal opnieuw kapers op de kust. Met een Swahilische oerkreet ‘Harambee’ betraden oranje-paars studentikoze figuren het strijdveld.

Nadat opperbaard Zwets een bebaarde teamfoto had gemaakt, stuurde kapitein Lars-Olav ‘De Scheve’ Massa een aangepaste basis naar het front. Hij bleek uiteindelijk iedereen nodig te hebben. De groene brigade had namelijk veel moeite met Harambee, waarop bijvoorbeeld onze Roodbaard en Beach boy allebei al vroeg moesten warmlopen en eveneens het wilde water op moesten.

De eerste slag was voor Harambee dat met enkele kanonskogels gaten in onze passlinie sloeg. Daarnaast schoten wij zelf te veel losse flodders om de bezoekers in de problemen te brengen. Als een busschieter vuurde Gepko nog met succes een serie vanachter de servicelijn naar de overkant, maar de inhaalrace kwam te laat.

In de tweede set was het spelbeeld niet veel anders. Het was opnieuw een gelijkopgaande strijd, waarin wij verzuimden om afstand te nemen. Mede dankzij rake klappen van onze matroos Jeffrey behielden we wel een voorsprong; daar kon Harambee ook geen verandering in brengen door Frank hard in zijn gezicht te treffen. Onze ankerman Martin Berger loodste ons gelukkig in de slotfase veilig naar de haven: 25-21.

Frank vuurde vervolgens direct enkele stalen bommen en graten af. Een 6-0 voorsprong zou toch een voldoende basis moeten vormen om de derde slag te winnen. We zorgden er echter zelf net zo makkelijk voor dat Harambee weer wind in de zeilen kreeg.

De zee werd steeds wilder, waardoor de scheidsrechters moeite hadden om de slag onder controle te houden. In een spannende slotfase verprutsten wij het zelf,maar het was wel zo makkelijk om de scheidsrechter hier de schuld van te geven. Met 23-25 kwam Harambee opnieuw op voorsprong.

Het was nu zaak om met het zwaard tussen de tanden te gaan spelen. Dat deden we aan het begin van de vierde set zeker niet. Toen hadden we onze monden nog te vol met mandarijnen en dextro's (waarvoor dank). Maar uiteindelijk besloten we gewoon met iedereen ruzie te zoeken en dat was het lont in de kruitvat. Een score van Appie en een blok van Berger zorgden voor 25-22 en dat er een vijfde set zou komen.

Daarin zorgde Frank als een stuurman ervoor dat we direct de goede kant op gingen: naar de overwinning. Met zijn services, een sterke blokkering van Jeffrey, maar vooral ook goed verdedigend werk, pakten we direct een ruime voorsprong. Het fanatisme zat er goed in, zeker bij Rinaldo die niet alleen met de tegenstander ruzie zocht maar ook De Bruin een tik verkocht. De laatste krachten vloeiden uit Harambee, dat vooral afhankelijk was van zijn diagonaal. Maar die speelde zichzelf uit de wedstrijd door de verbale strijd met ons aan te gaan. Onze captain Gingerbeard zorgde ervoor dat hij definitief zichzelf liet kennen en na een paar fouten gewisseld werd. Even later was het over en sluiten voor de bezoekers, dankzij de 15-6 in de vijfde set mogen wij ons de PirateSSS of the Harambean noemen.

O ja, ‘s avonds was er nog een mooi feestje. Voor anekdotes moet u vooral aankloppen bij onze waterdrinker Albert-Jan, ons fietstalent De Bruin of ‘een maand zonder alcohol’ Frank.

  • 1
  • 2

Contact

Algemene zaken:
Mirella Boshuis
E-mail: algemeen@sss-barneveld.nl

Jeugd TC:

A, B en C (vanaf 12 jaar)
Bram Wildekamp 
E-mail: jeugdtc@sss-barneveld.nl

CMV (6 t/m 12 jaar)
Simone van Essen-Nab
E-mail: cmv@sss-barneveld.nl

Dames TC:
Arjan Roelofs
E-mail: damestc@sss-barneveld.nl

Heren TC:
Adriaan Kuiper
E-mail: herentc@sss-barneveld.nl

Secretariaat Volleybalvereniging SSS:
Yvonne Sennema
Schoutenstraat 72G
3771 CK Barneveld
Telefoon: 06-22667983
Email : secretariaat@sss-barneveld.nl

Inloggen (mobiel)