Donderdagavond: de eerste bekerwedstrijd van dames 2.

Tegenstander: dé PegaZus, koploper 3^e divisie.

Motto: ,,iedere set is een kleine stunt. Drie kleine stunts vormen een grote stunt.’’

Waar we zaterdag nog met 1-3 van het PegaZusje wonnen in Nijmegen, stond enkele dagen later de bekerwedstrijd tegen de grote PegaZus op het programma. Op donderdag verzamelden we al vroeg in de kantine voor een kopje koffie. We maakten ons klaar voor een pittig potje volleybal, waarin we niets te verliezen hadden.

Netjes om 19.30 begonnen we met de warming-up. Knallen! Maar.. waar was de tegenstander? Het duurde even voordat we ook…

Misschien moeten we de bekerwedstrijd van aankomende donderdag maar verzetten en met z'n allen naar de koopavond in Amersfoort. Onze schoenmaat bleek zaterdag namelijk met wel 5 maten gegroeid.

Pe-ga-sus bleef maar voetfouten zien, kijkende naar onze schoenen. Of moeten wij dan geen nieuwe schoenen kopen, maar zij gewoon een goede bril?

Het was een bijzondere partij, waarin we niet alleen leerden dat onze voeten waren gegroeid, maar ook dat:
- volleybal is pittig
- ketsen doe je thuis
- volleybal is kijken

We werden zo af en toe gewezen op deze goede tips. En dan niet door Bertus, maar door de tegenstander.…