Twee weken geleden wonnen we in eigen huis nipt van Devolco'88 1. In die wedstrijd lieten we niet ons eigen niveau zien, maar wonnen gelukkig nog wel. Zaterdag reisden we af naar Deventer, voor de wedstrijd tegen het tweede van Devolco. Dit team beschikt over een hele berg aan ervaring en routine, en we moesten dus vol aan de bak. Rob vertelde ons voor de wedstrijd dat we vaak beter spelen tegen betere teams (en dus vaker rommelen tegen mindere teams). Hij bleek, weer eens, gelijk te hebben.

De ervaring aan de overkant was groot en de gemiddelde leeftijd bij hun was waarschijnlijk het dubbele vergeleken met ons. We kwamen in de eerste set al snel achter door een viertal foutservices achter elkaar. Door hard te werken en te anticiperen op het verschil in diepte, kwamen we langzaam terug. Het eerste setpunt was zelfs voor ons! Helaas konden we deze niet verzilveren en wist Devolco dat met een goede service wel te doen (24-26). 

Het bood echter perspectief dat we wel goed meekwamen met de tegenstander. De tweede set ging hetzelfde als de eerst: we kwamen al snel achter, maar knokten ons weer terug. Joke was op dreef en speelde vooral de buitenkanten goed aan. Janine hamerde de nodige ballen er in, en ook Judith sloeg regelmatig over/door/langs het blok heen. Weer was er sprake van een spannende eindfase. Ditmaal verzilverden we wèl ons setpunt en kwamen weer op gelijke hoogte in sets (1-1).

De derde en vierde set lijken op papier ruim verloren (18-25 19-25), maar dat beeld is vertekend. We kwamen wederom goed mee, alleen gingen we meer rallyballen slaan dan dat we scoorden. De vechtlust was er nog steeds, alleen werd er minder gescoord. Tot halverwege de set liepen we gelijk op, of hadden we zelfs een voorsprong. Daarna werd het verschil vooral gemaakt in de service: bij ons was er weinig druk en Devolco serveerde sterk. 

Ondanks dat we slechts één puntje hebben gepakt, was Rob naderhand allesbehalve negatief. 'Het is jammer dat we slechts een punt pakken, maar als team hebben we heel goed gewerkt. Individueel was het niet altijd even goed, maar als team stonden we er wel.'

Zaterdag spelen we om 16.00 tegen Ormi uit Epe. Deze ploeg komt terug uit de 2e divisie en lijkt vastberaden slechts één seizoen in de derde divisie mee te draaien. Uit 6 wedstrijden gaven ze slechts één set weg. We gaan dus weer hard werken, enthousiast spelen en hopen zoveel mogelijk punten in eigen huis te houden! 

P.S. Wij zijn 's avonds te vinden op het SSS feest : jullie ook?!

Het kostte de spreekwoordelijke ‘bloed, zweet en tranen’, maar dames 1 wist de thuiswedstrijd tegen Devolco’88 1 uiteindelijk te winnen. De eerste twee sets gaven we ongeveer cadeau aan de tegenstander, maar door heel hard te gaan werken voor en met elkaar wisten we het nog om te buigen. Het was trouwens even behelpen voor het publiek, door weinig ruimte om het veld, maar gelukkig is er toch veel publiek blijven zitten/staan. Bedankt!

In de eerste twee sets waren we vooral tegen onszelf aan het spelen. Rob begon met Joke, Judith, Emma, Roelien, Henrieke, Lisanne en Simone in de basis en zag (helaas) een mat spelende ploeg. Het spel was niet altijd even slecht, maar we kwamen niet onder de druk vandaan die we onszelf oplegden. Aan het einde van de tweede set kwam Janine er nog even in voor Roelien, maar ook zij kon het tij niet keren. De sets gingen met 23-25 en 19-25 verloren.

Rob probeerde met een donderpreek de boel weer op de rit te krijgen, en met succes. Vanaf het begin was er meer vechtlust in de ploeg, iets wat in de eerste twee sets ontbrak. Op de service van Roelien en Lisanne kwamen we met 12-2 voor in de derde set. Devolco kwam niet meer aan aanvallen toe en wij begonnen beter te draaien. De voorsprong werd nog verder uitgebouwd en vooral Judith was onhoudbaar op de buitenkant. Emma mocht het met haar serviceserie afmaken en een monsterscore neerzetten: 25-8.

Maar, aan één set hadden we niet genoeg. In de vierde set begonnen we met 3 eigen servicefouten achter elkaar, maar daarna kwamen we weer op stoom. Het was voornamelijk de servicedruk die voor problemen zorgde bij de tegenstander. Roelien kwam er aan het net weer beter doorheen en ook Lisanne scoorde de nodige punten. Hoewel lang niet alles lukte, was het belangrijkste wel weer aanwezig binnen de ploeg: plezier. Door het plezier werd er ook weer beter gespeeld, wat resulteerde in een setwinst van 25-12.

Tussen de vierde en vijfde set moesten we even een knop omzetten, die laatste twee sets gingen ineens wel heel makkelijk. De vijfde set begonnen we ongeconcentreerd en we kwamen een paar puntjes achter. Met 5-8 achter wisselden we van kant en daarna begonnen we aan een inhaalslag. Op 9-9 stonden we weer gelijk en werd het stuivertje wisselen. Aan beide kanten werden er nog foutjes gemaakt, waardoor het spannend bleef. Gelukkig scoorde Emma twee slimme balletjes en kregen wij ons eerste matchpoint. Het was Emma die ook die bal er in sloeg, waardoor we alsnog de wedstrijd wonnen. (15-13).

Het was hard werken (en flink zweten), maar uiteindelijk hebben we toch drie punten weten te bemachtigen. De eerste twee sets waren onder de maat, maar we hebben wel laten zien het tij te kunnen keren.  En we hebben ons (in die laatste sets) niet laten beïnvloeden door publiek, beslissingen van scheidsrechters of wedstrijdonderbrekingen: nog een pluspunt!

We hebben nu een weekje rust en mogen 27 oktober wederom tegen Devolco’88 aan de bak. Alleen dan spelen we in Deventer tegen het tweede team.