Donkere wolken pakken zich samen. Het einde van de zomer is nu definitief. Vleer trapt hard en vastberaden op de pedalen van zijn transportfiets, recht tegen de wind in. Hij kijkt een beetje schuin omhoog en vraagt zich af of hij straks nog wel droog zal thuiskomen. Maar ach, dat is voor latere zorg, vanmiddag eerst de verslaglegging van de wedstrijd MB1 tegen de MB2.

Er wordt al weken over niets anders gesproken. Zal MB1 winnen? Kunnen ze de spanning aan? Gaat MB2 voor een verrassing zorgen? Uiteindelijk kan MB1 vandaag alleen maar verliezen en MB2 alleen maar winnen. De druk ligt dus vooral bij MB1. Vleer zoekt snel zijn inmiddels vertrouwde hoekje op en ziet tot zijn schrik alle meiden van de MB1 recht op de scheidsrechter aflopen. Wat gebeurt daar? Hij ziet dat de scheidsrechter verschillende cadeautjes krijgt aangeboden. Dit riekt naar een regelrechte poging tot omkoping... Dat kan toch niet waar zijn?

Vleer weet niet dat het “de week van de scheidsrechter” is en dat vandaag weer eens  duidelijk moet worden gemaakt dat het werk van de scheidsrechter heel erg wordt gewaardeerd. Vandaag staat de scheidsrechter in het zonnetje! Terecht!

De wedstrijd begint en Vleer zit gespannen en met een dubbel gevoel te kijken. Natuurlijk is hij speciaal voor zijn favoriete team MB1 gekomen, maar hij gunt eigenlijk ook de MB2 wel een paar setpunten. Al kort na het eerste fluitsignaal blijkt dat vooral de servicedruk van MB1 een sterk wapen is. MB2 krijgt maar geen grip op de pass en hoe ze ook hun best doen en knokken, het lukt ze niet. Vleer kijkt tevreden en maakt zijn aantekeningen.

De eerste drie sets verlopen eigenlijk zonder dat het echt spannend wordt. MB1 komt niet in gevaar (setstanden 25-11, 25-9 en 25-15) en vol enthousiasme wordt aan de vierde set begonnen.

Vanaf het eerste moment neemt MB2 echter een voorsprong en is zeker niet van plan om die weer af te staan. De meiden van MB1 weten niet wat ze overkomt. Het wapenarsenaal is niet meer toereikend en Vleer ziet tot zijn grote schrik dat de donkere wolken van zonet nu ook binnen in de sporthal zijn aangekomen. Ballen vallen als herfstbladeren op de speelhelft van MB1 en bij de meiden van de B2 stijgt het zelfvertrouwen tegelijk met elk gescoord punt. De coach van MB1 probeert van alles en maakt gebruik van beide time-outs en zet al zijn wisselspeelsters in. Alles gaat fout en als er ergens de uitdrukking “als een kip zonder kop” op z'n plaats was, is dat zeker nu. Of de natte plek aan de kant van het veld de oorzaak was van een wolkbreuk, een omgevallen bidon of dat enkele meiden het niet droog wisten te houden, daar zullen we nooit achter komen, maar het publiek geniet en de wedstrijd is opeens meer dan spannend. Gelukkig weten de meiden van MB1 op het nippertje de stand 24-23 om te zetten in 25-23 waardoor de wedstrijd met 4-0 wordt gewonnen, maar het was wel met dichtgeknepen billen.

Na afloop toonde de coach zich niet helemaal tevreden. “Wij zijn blij met de overwinning, maar het was erg lastig om het niveau van de eerste drie sets ook in de vierde set vast te houden”. “In de laatste set speelde enkele meiden op een andere positie dan dat ze gewend waren en dat gaf nogal wat onrust”. “Maar vooral omdat de MB2 steeds beter ging spelen, kon het gebeuren dat we enkele angstige momenten moesten doormaken”.”Gelukkig is het voor ons goed afgelopen”.

Het is inmiddels stevig gaan regenen. Vleer stapt op zijn fiets en weet nu zeker dat hij niet droog thuis zal komen. Gelukkig heeft hij de wind in de rug...

De volgende wedstrijd van MB1 is pas over drie weken. Zaterdag 3 november speelt MB1 om 11.15 uur tegen Surf MB1 in Hoevelaken.

Het is zaterdag 6 oktober, precies kwart over elf en vanaf sporthal de Meerwaarde vertrekken drie volgeladen auto's richting Wageningen. Het geluid van de radio wordt overstemd door druk gekwek. “Wat een leuke jongen... die van de A1” en vervolgens gaat het onderwerp niet meer over volleybal, maar over spannende gebeurtenissen in het uitgaansleven.

De enorme files, de wegomlegging, de open (of is het de gesloten?) brug en alle andere hindernissen en obstakels zien de meiden niet. Tot opeens een bekende sporthal opduikt. “Daar is het, daar hebben we bij de mini's de kampioenschappen gespeeld”. Gelukkig ruim op tijd komen de meiden van SSS aan bij de sporthal. Vandaag zijn ze te gast bij Scylla MB2 en alle meiden hebben enorm veel zin in de wedstrijd.

Tijdens de korte voorbespreking drukt de coach iedereen nog even op het hart dat het wel eens een lastige wedstrijd kan worden. Het is dan misschien niet het sterkste team van de competitie, maar vooral onverwachte acties van de meiden uit Wageningen kunnen het spel van SSS ontregelen. Daar ligt vandaag dus een belangrijk aandachtspunt.

De wedstrijd begint precies op tijd en al snel blijkt dat SSS een maatje te groot is voor het tweede meisjes-B team van Scylla. De servicedruk van SSS is sowieso vrij goed, maar vandaag is er echt geen kruit tegen gewassen. Regelmatig schiet de pass van Scylla ver buiten het veld of komt deze terug op de speelhelft van SSS, waarna dit dan weer ongenadig wordt afgestraft door een snoei harde aanval. Er komt geen verval in het spel van de Barneveldse meiden en zo weten ze alle vier de sets gemakkelijk te winnen. De setstanden zijn 12-25, 13-25, 7-25 en 10-25.

Na afloop vertelt de coach moeite te hebben gehad om de meiden te blijven motiveren. “Een lastige en onvoorspelbare tegenstander”.  “Heel knap dat wij toch voor het grootste deel ons eigen spel hebben kunnen spelen”. “Als je bij dit soort wedstrijden mee gaat is het tempo en het spel van de tegenstander, loop je zomaar de kans een set te verliezen”. “Wij zijn vandaag geen moment in gevaar geweest, wat vooral komt door de uitstekende inzet en scherpte van alle meiden”.

Verdient of niet, na het spettermomentje (nou ja, tje...) staat er een schaal met een lekker warm hapje en een glas cola (of ijsthee) te wachten. Tijdens de nabespreking blijkt iedereen tevreden met de 5 punten, maar is er niet het gevoel van een “lekker” gespeelde wedstrijd.

Volgende week is de wedstrijd thuis tegen SSS MB2 en dat belooft natuurlijk wel een spannende pot te worden. Misschien een bloemetje of een doos sigaren voor de scheidsrechter? Uiteindelijk is het dan nog steeds “De week van de scheidsrechter”, dus is het geen omkopen.

De autoradio gaat harder en de muziek uit de jaren 70 blijkt ook bij de meeste jeugd nog steeds populair. Het gesprek gaat verder waar het zo'n twee uur geleden is gestopt. “Ga jij nog bij de A1 kijken? “. ”Ze moeten straks thuis spelen...”