Afgelopen zaterdag was de uitzwaaiwedstrijd van onze Josh, die een maand aan eilandverkenning gaat doen. Een uitzwaaiwedstrijd is een wedstrijd waarmee tijdelijk "afscheid" van de supporters wordt genomen: gelukkig hadden we onze Zwets als one man green army die Josia kon uitzwaaien. Daarnaast was het een spectaculair duel waarbij het thuispubliek van CSV de eerste set op de banken stond, maar uiteindelijk ging de winst met SSS Heren 2 mee naar Barneveld: 1-3.

Na het verlies tegen VC Zwolle - onze eerste nederlaag van het seizoen - hadden we de kans om dan maar zelf de punten op te halen in Zwolle. We moesten tegen hekkensluiter C.S.V. De verrassende rode lantaarndrager was de afgelopen seizoen keer op keer een geduchte tegenstander. Weliswaar hebben we nog niet van hen verloren, maar de overwinningen waren vaak nipt na mooie duels.

We willen graag boven in de Eerste Divisie A mee blijven draaien en herstel tonen na het verlies. Dus er moet gewonnen worden. Coach Freek eist vier punten. Of zei hij ‘minimaal’ vier punten? De coach eiste ook dropjes. Maar je kan niet alles hebben, dus er moet gekozen worden.

De voorbereiding was gelukkig goed. Tijdens de dinsdagtraining werd trainerloos extra ingezet op de weerbaarheid van onze LIBERO! Om hem extra te testen hadden we z’n grote IJsselmuidense vriend in de Zwolse zaal gezet om Julius te triggeren. Daarnaast had il capitano gelukkig zijn zelfgemaakte pastasalade mee, gingen de mobieltjes in de broekzak en kon het ouwehoeren beginnen.

De boodschap van coach Freek vooraf was helder: ga op zoek naar een sportpsycholoog. Ten minste, als je last hebt van Gala’s. Of als je niet met een Gala kan serveren. Ik weet het ook even niet meer… Wat wel duidelijk was: scherp starten en vier punten pakken. 

Laten we zeggen dat set één niet geheel volgens opdracht ging. We werden van het kastje naar de muur geserveerd, kwamen aanvallend niet uit de verf en serveerden zelf koekjes. Zwets moet ongetwijfeld hebben gedacht: ben ik hiervoor naar Zwolle gereden om Josia uit te zwaaien? Gelukkig vermaakte het thuispubliek zich wel opperbest. 

Gelukkig toonden we beterschap in de tweede set. Onze servicedruk ging omhoog, Sander wist zijn aanvallers goed te vinden, er werden rally’s gewonnen en Gepko zette SSS bij de big points met een blokpunt weer op gelijke hoogte. Na een laatste plaagstoot van C.S.V. zorgden een steek van Gepko op de lijn (of touché…), een smash van Josia en een uitgeslagen Zwolse bal voor de setwinst: 23-25!

Deze lijn moeten we doortrekken als team! Met hetzelfde team! Naja, dat was het idee. Freeks onderbewustzijn moet hebben gedacht - als een soort Sjakie en z’n wondersloffen, maar dan Freek met z’n wonderhanden - ik schrijf Aron op in plaats van Sander. Naar verluidt draagt Sander de volgende wedstrijd zowel het shirt nummer drie als nummer tien. 

Het pakte uiteindelijk niet onverdienstelijk uit. Aron bleek inmiddels ook de juiste handjes te hebben en bediende zijn aanvallers zorgvuldig. Het was weer een set vol spanning en sensatie. De aanvoerder stonden meermaals bij de bok en ook de tweede scheids had regelmatig bezoek. Tot lichte frustratie van Freek. 

Goed, dan weer de big points. SSS stond aan de goede kant en dan komt onze coach met z’n wonderhanden: een wisselgebaar. Meinko erin voor Thijs. Het ervaren C.S.V. moet hebben gedacht: laten we dat jonkie eens testen. Meinko dacht… Geen idee wat hij dacht, maar hij pakte met een kill de set: 23-25!

Het Zwolse verzet was gebroken. In de vierde set voerden we de druk op. Josia zwaaide meermaals naar Zwets en raakte daarbij regelmatig de bal op de juiste plek. Nick drukte de Zwolse pass verder weg en met een dubbele wissel van supersub Tijmen en Sander speelden we de wedstrijd uit. Laatstgenoemde liet zien dat spelverdelers niet alleen dienend zijn, maar ook in de schijnwerpers mogen staan: het matchpoint binnen prikken. 

Een uitzwaaiwedstrijd moet altijd spectaculair zijn en dat was het zeker! Wij hebben Josia richting Bonaire gezwaaid en gaan de komende weken minstens zoveel kilometers maken met uitwedstrijden tegen Veracles H1 (Groningen) en Sudosa-Desto H2 (Assen). Daarbij proberen we onze top drie-klassering te verstevigen. #MALTA

,,Voetbal is een spel van fouten. Wie de minste fouten maakt wint.’’ Aldus onze legendarische Nummer 14. Onze Johan - nee geen Oosting, maar Cruijff - had daarmee ook verstand van volleybal. Alleen ging deze vlieger afgelopen zaterdag niet op voor SSS Heren 2: ondanks een lagere foutenlast verloren wij zaterdag van Voorsterslag/VC Zwolle H1. Dan maar een andere Johan-quote: ,,Je moet altijd zorgen dat je een doelpunt meer scoort dan de tegenstander.’’

Wie het eerst bij de 25 punten is, wint een set. Met dat kader is de marge om fouten te maken beperkt tot een punt of zeven à negen, wil je het winnen van de set in eigen hand en realistisch houden. Eerdere wedstrijden dit seizoen zagen we dat deze succesformule ook werkte. Het leverde ons al vier overwinningen op, de één net iets glansrijker dan de ander.

Afgelopen zaterdag kwam VC Zwolle op bezoek. Onze eigen volleybalgoeroe Freek had ook een paar goede quotes voor de wedstrijd en waarschuwde onze voor de Zwollenaren, die aan het begin hard verloren hadden maar de laatste weken op dreef waren geraakt. Vorig seizoen wonnen wij thuis vrij eenvoudig, maar gingen we in de uitwedstrijd hard onderuit van dit jonge team.

Freek had goed ingeschat dat het onze taaiste tegenstander tot nu toe zou zijn. Daarbij is het belangrijk dat je als team opereert. ,,Alleen kan je niks, je moet het samen doen’’, aldus Johan. Al had het zomaar ook Freek Hebing kunnen zijn. Hoewel, dan was het woord ‘gogme’ ook voorgekomen in de zin.
Om het teamgevoel te vergroten gingen we vooraf samen op de foto. Als team. Eén team, allen één tas. Gesponsord door Kuis Finance (bedankt, Dirk!). Ontzettend mooi hoe we als team erbij lopen. Hoewel, als team… Onze Aron Vink stond nog op de bok een potje te fluiten. Tot dusver het teamgevoel.

Nadat Freek kennis had gemaakt met de benjamin van de dag (hallo Jarne!) en had gezien dat hij maar liefst twaalf manschappen tot zijn beschikking had, zag de coach dat zijn woorden effectief waren geweest. Heren 2 ging goed van start tegen Zwolle. Er werden zelfs meerdere blokpunten gemaakt! Alleen… keerde het tij naar het einde van de set. VC Zwolle speelde met veel lef en scoorde naar hartenlust.

In set twee kwam onze aanval ook beter uit de verf en voerden we de druk op bij de blauwvingers. Meinko had een goede service in huis en onze eigen pass stond weer als een huis, zodat topscorer Wilco bediend kon worden. We bouwden onze voorsprong in de tweede helft van de set keurig uit en trokken met overtuiging de stand weer gelijk.

Dan de derde set. De altijd cruciale derde set. Je zou er een Netflix-serie over kunnen maken. Die derde set. Dan wil je scherp beginnen. En dat deed Zwolle ook. Het vuur ontbrak bij de mannen van SSS. Er was een Mexicaanse peper nodig om ons op scherp te zetten. Met een dubbele wissel leek het tij te keren en kwamen we zelfs op voorsprong in de set. En op dat moment… Geven we het weer weg. Hoewel Zwolle deze set drie keer zoveel fouten maakt, winnen zij toch deze set. ,,Je moet schieten, anders kun je niet scoren.’’ Onze Johan vergat daarbij te zeggen dat je moet schieten met overtuiging. Als we dat hadden geweten.

"Soms moet er iets gebeuren, voordat er iets gebeurt." Weer Johan. Je hoopt dan dat die cruciale derde set iets losmaakt voor een nog crucialere vierde set. Spanning en sensatie. Het publiek zit op het puntje van z’n stoel. De aanval loopt weer goed bij SSS: Wouter laat zien waarom hij zorgvuldig gescout is, Wilco is oppermachtig aan het net en zelfs onze meest seniore speler pakt aanvallend z’n punten. Heb je het ene lek boven, zul je zien dat het ergens anders net niet lukt. Aan het einde van de set piept Zwolle langszij en met 23-25 pakken zij de vierde set en de 1-3 overwinning.

Een zure nederlaag voor SSS Heren 2, waarbij we vooral hadden gehoopt een vijfde set eruit te kunnen slepen. Dat had de wedstrijd tussen twee gelijkwaardige tegenstanders ook verdiend. Tegelijkertijd verdiende Zwolle het om te winnen met de overtuiging die zij in het spel legden. Zij speelden voor tickets naar Malta; wij voor de veerpont naar Schiermonnikoog.

Veel tijd om te treuren is er niet. Zaterdag wacht opnieuw een Zwols team op ons: dan reizen we af naar C.S.V. Daarnaast staan we nog altijd op de tweede plaats en hebben we dus een mooie positie op de ranglijst die we vol overtuiging willen versterken.

p.s.: gelukkig was het op het feest weer reuze gezellig bij het team. Iets met kippenpakken, tacotrucks en meer knoopjes los. En wist je dat je met z’n tweeën in een poncho kan? Goed voor het teamgevoel.