Het gras is groener aan de overkant. Dat was vier sets het geval in Groningen. Met het groene publiek in het zicht pakten Veracles en SSS allebei twee sets, helaas bleek dat trucje in de vijfde set voor ons niet te werken. Hierdoor keerden we met slechts twee punten huiswaarts.

Na de zwaarbevochten zege bij CSV in Zwolle stond er opnieuw een uitwedstrijd op het programma. Heren 2 mocht weer naar Groningen. Dat was zo'n leuk vooruitzicht dat zelfs een spelersvrouw mee wilde. RadioNL Top 30 aan, pitstopje langs de A28 en voor je het weet ben je al bij de Struikhal.

Eind september stonden de verhoudingen meteen op scherp met de blauw-gele studentenploeg als tegenstander. Ditmaal voelden we ons meer thuis met de groene aankleding van Veracles. Al kunnen we nou ook weer niet spreken van een warm onthaal gezien de lage temperaturen in de hal. Of zoals onze Aron het verwoordt: "Ze hebben hier in Groningen al duidelijk de gaskraan dichtgedraaid."

De opdracht van Freek was duidelijk: net als tegen CSV minimaal vier punten pakken en goed uit de startblokken komen. Helaas bleek dat laatste niet het geval. Over de eerste set kunnen en willen we kort zijn: 25-15 verlies.

Na de kantwissel kwamen we beter in ons spel. Wat heet: Nick was zeer waardevol met z'n service, de pass stond goed en de aanvallers werden bereikt. Dan wordt volleybal een stuk leuker. We kwamen gelijk met 19-25.

Helaas moesten we weer van kant wisselen. Hetzelfde scenario als in set één werd uitgevoerd: Veracles serveerde ons weg en ook voor de rest kwamen wij niet voor in het spel. We hadden aan het einde van de set nog een goede serie, maar de set ging met 25-18 verloren.

Gelukkig mochten we van kant wisselen. Waar Nick in set 2 voor een voorsprong zorgde met zijn service, was dat Gepko in set 4. We speelden prachtig spel. Alleen...lieten de teugels aan het einde te veel fieren met het oog op een vijfde set.

Wat kies je dan als aanvoerder? Starten of eindigen aan de winnende kant? Laten we maar eindigen op het veld waar alle sets gewonnen werden. En wat gebeurde er... We kwamen direct 3-0 achter en konden dat gat niet meer dichten. Het gras bleek toch niet groener te zijn aan de winnende overkant.

Ondanks de zure nederlaag - waardoor het linkerrijtje nog meer bij elkaar is gekropen - hadden we nog een gezellige avond in Grunn. Met Johan, met onze twee vrouwelijke supporters en met onze aspirant-student De Boer.

Afgelopen zaterdag was de uitzwaaiwedstrijd van onze Josh, die een maand aan eilandverkenning gaat doen. Een uitzwaaiwedstrijd is een wedstrijd waarmee tijdelijk "afscheid" van de supporters wordt genomen: gelukkig hadden we onze Zwets als one man green army die Josia kon uitzwaaien. Daarnaast was het een spectaculair duel waarbij het thuispubliek van CSV de eerste set op de banken stond, maar uiteindelijk ging de winst met SSS Heren 2 mee naar Barneveld: 1-3.

Na het verlies tegen VC Zwolle - onze eerste nederlaag van het seizoen - hadden we de kans om dan maar zelf de punten op te halen in Zwolle. We moesten tegen hekkensluiter C.S.V. De verrassende rode lantaarndrager was de afgelopen seizoen keer op keer een geduchte tegenstander. Weliswaar hebben we nog niet van hen verloren, maar de overwinningen waren vaak nipt na mooie duels.

We willen graag boven in de Eerste Divisie A mee blijven draaien en herstel tonen na het verlies. Dus er moet gewonnen worden. Coach Freek eist vier punten. Of zei hij ‘minimaal’ vier punten? De coach eiste ook dropjes. Maar je kan niet alles hebben, dus er moet gekozen worden.

De voorbereiding was gelukkig goed. Tijdens de dinsdagtraining werd trainerloos extra ingezet op de weerbaarheid van onze LIBERO! Om hem extra te testen hadden we z’n grote IJsselmuidense vriend in de Zwolse zaal gezet om Julius te triggeren. Daarnaast had il capitano gelukkig zijn zelfgemaakte pastasalade mee, gingen de mobieltjes in de broekzak en kon het ouwehoeren beginnen.

De boodschap van coach Freek vooraf was helder: ga op zoek naar een sportpsycholoog. Ten minste, als je last hebt van Gala’s. Of als je niet met een Gala kan serveren. Ik weet het ook even niet meer… Wat wel duidelijk was: scherp starten en vier punten pakken. 

Laten we zeggen dat set één niet geheel volgens opdracht ging. We werden van het kastje naar de muur geserveerd, kwamen aanvallend niet uit de verf en serveerden zelf koekjes. Zwets moet ongetwijfeld hebben gedacht: ben ik hiervoor naar Zwolle gereden om Josia uit te zwaaien? Gelukkig vermaakte het thuispubliek zich wel opperbest. 

Gelukkig toonden we beterschap in de tweede set. Onze servicedruk ging omhoog, Sander wist zijn aanvallers goed te vinden, er werden rally’s gewonnen en Gepko zette SSS bij de big points met een blokpunt weer op gelijke hoogte. Na een laatste plaagstoot van C.S.V. zorgden een steek van Gepko op de lijn (of touché…), een smash van Josia en een uitgeslagen Zwolse bal voor de setwinst: 23-25!

Deze lijn moeten we doortrekken als team! Met hetzelfde team! Naja, dat was het idee. Freeks onderbewustzijn moet hebben gedacht - als een soort Sjakie en z’n wondersloffen, maar dan Freek met z’n wonderhanden - ik schrijf Aron op in plaats van Sander. Naar verluidt draagt Sander de volgende wedstrijd zowel het shirt nummer drie als nummer tien. 

Het pakte uiteindelijk niet onverdienstelijk uit. Aron bleek inmiddels ook de juiste handjes te hebben en bediende zijn aanvallers zorgvuldig. Het was weer een set vol spanning en sensatie. De aanvoerder stonden meermaals bij de bok en ook de tweede scheids had regelmatig bezoek. Tot lichte frustratie van Freek. 

Goed, dan weer de big points. SSS stond aan de goede kant en dan komt onze coach met z’n wonderhanden: een wisselgebaar. Meinko erin voor Thijs. Het ervaren C.S.V. moet hebben gedacht: laten we dat jonkie eens testen. Meinko dacht… Geen idee wat hij dacht, maar hij pakte met een kill de set: 23-25!

Het Zwolse verzet was gebroken. In de vierde set voerden we de druk op. Josia zwaaide meermaals naar Zwets en raakte daarbij regelmatig de bal op de juiste plek. Nick drukte de Zwolse pass verder weg en met een dubbele wissel van supersub Tijmen en Sander speelden we de wedstrijd uit. Laatstgenoemde liet zien dat spelverdelers niet alleen dienend zijn, maar ook in de schijnwerpers mogen staan: het matchpoint binnen prikken. 

Een uitzwaaiwedstrijd moet altijd spectaculair zijn en dat was het zeker! Wij hebben Josia richting Bonaire gezwaaid en gaan de komende weken minstens zoveel kilometers maken met uitwedstrijden tegen Veracles H1 (Groningen) en Sudosa-Desto H2 (Assen). Daarbij proberen we onze top drie-klassering te verstevigen. #MALTA