Hier is hij dan, het verlate wedstrijdverslag van afgelopen zaterdag. Ik kan de drukke studieweek de schuld geven, de voorbereidingen voor het Oktoberfest of gewoon eerlijk zeggen dat het altijd minder leuk is om verslag te doen van een minder leuke wedstrijd.

We mochten al voor elf uur ’s ochtends op weg naar Doetinchem, voor de wedstrijd tegen het tweede team van Orion. Een onbekend team, dat afgelopen jaar kampioen werd in de promotieklasse. Na lang wachten mochten we eindelijk een half uur te laat het veld op.

De eerste set begonnen we sterk en bouwden we een voorsprong van vijf punten op. Helaas gaven we deze, net als in de eerste wedstrijd, ook net zo snel weer uit handen. Orion bleek feller te zijn aan het einde van de set en won met 25-27.

De daaropvolgende set speelden we mat, en liepen we een beetje achter de feiten aan. Aan het einde van de set kwam Henrieke er nog in voor Lisanne, en nam Mylene plaats achter de servicelijn. Ze serveerde ons weer terug in de set en vervolgens zetten we onszelf op setpunt. Een aanval van Judith ging via de blokkering uit, maar werd niet gegeven. Geen setwinst, maar een gelijke stand. Deze beslissing kwamen we helaas niet te boven, en ook deze set ging verloren (25-27).

We waren ook in de derde set niet fel genoeg en ook deze set maakte Orion de dienst uit. Hoewel we zeker niet slecht speelden, konden we het Orion op de beslissende momenten niet echt lastig maken. Halverwege de set ging Lisanne er weer uit voor Henrieke, en versterkte Emma het achterveld in plaats van Sandra. Joke ging ook even naar de kant en Sanne nam de spelverdeling op drie rotaties over. Bij een achterstand van 17-22 leek setwinst ver weg, maar het lukte ons toch. De service was beter en de felheid kwam terug. Punt voor punt kwamen we dichterbij en ook het geloof kwam terug. In een spannende slotfase lukte het ons om de set binnen te slepen, en Judith was degene die de bal hard binnen sloeg. (26-24).

De vierde set was van beide kanten minder, en we moesten af en toe terugkomen van een paar punten achterstand. Toch stond het in de slotfase 20-20 en kon het nog alle kanten op. Helaas kregen we toen collectief een black-out en ging niets meer zoals het hoorde. Met 20-25 verloren we deze set en daarmee de wedstrijd.

Hoe we deze diepe dalen uit ons spel kunnen halen en waar het aan ligt, daar zijn we natuurlijk druk mee bezig. Deze week weer hard trainen, elkaar helpen en de felheid er in krijgen en er in houden. Zaterdag spelen we om 17.00 thuis tegen E.V.V. en dan hopen we een ander dames 1 te kunnen laten zien. Tot dan!