We zijn niet enkel lief, al was dat misschien het enige wat jullie voor zaterdag van ons hadden gezien dit seizoen. We kunnen echter ook hard slaan. Ballen verdedigen. Strak serveren. Een blokkering zetten. Hard juichen bij een punt. Geen medelijden hebben met de tegenstander. Niet in paniek raken als het even fout gaat, maar de draad weer snel oppakken. En zaterdag hebben we laten zien dat dit allemaal ook tegelijk kan, in één wedstrijd.

We zijn dus meer dan lief, en dat hebben we eindelijk laten zien. Voor de wedstrijd waren we wel nog even lief, want we moesten op de foto. Tijdens het wachten op de sponsor leefden we ons uit in het oefenen van poses, en dan hoef je nog niet agressief of fel te doen.

Maar daarna waren we niet meer lief. We speelden ook nog eens tegen een tegenstander die heel goed is in niet lief doen. En waar ze normaal gesproken veel punten mee scoren. Maar zaterdag waren wij het beste in uitstraling. En in serveren, blokken, aanvallen en verdedigen. En onze wissels schreeuwden het hardst. De tegenstander won wel het beste in een ding; ze maakten er wel een zooitje van langs de kant iedere set.

Er viel bij iedereen een last van de schouders toen het in de eerste set begon te lopen en alles op zijn plek viel. Nu klinkt het misschien alsof we de hele wedstrijd foutloos waren, maar dat bedoel ik niet. We lieten ons niet afleiden, ook niet na een foutje. En dat is precies wat we de afgelopen weken wel steeds deden. Nu was het niet erg als we een foutje maakten, want we pakten het daarna gewoon weer op.

Daarom pakten we een 2-0 voorsprong en met mooie cijfers. De coach van Trivos wist het niet meer en zette zijn hele bank in het veld (voor mijn teamgenootjes: ik bedoel de wissels, niet de echte bank). Trivos begon de derde set fel, maar wij wonnen het uiteindelijk weer. Een 3-0 voorsprong, wat een feest! Maar er was nog de vierde set, de bonusset, de set die er voor zorgt dat we niet zelf ons drankje hoeven te betalen.

Ook in die set waren we de beste. En lieten we zien ons niet te laten kennen als de tegenstander begon te joelen door het net. Nee, Lisanne slaat dan gewoon hard de bal op de grond en dan zijn ze ook wel weer stil. En Judith bleef de ballen ook gewoon op de vier meter slaan.

4-0! Dat betekende een klein feestje, omdat Trivos een oprechte concurrent is. En omdat we een rondje van Rob kregen. Maar vooral omdat we eindelijk hebben laten zien wat we kunnen, ook in een wedstrijd en niet alleen op trainen. En dat voelt lekker!

Na de wedstrijd waren we trouwens snel weer 'gewoon' lief. En Rob was dat ook, want hij moest wisselde snel van de rol van coach naar zijn rol als opa. Bij het zien van zijn superschattige kleinzoon waren we volgens mij allemaal op slag verliefd!

Volgende week trekken we hopelijk de stijgende lijn door, want dan gaan we op bezoek bij de koploper. Het verschil is slechts een punt, want Gemini ging zaterdag onderuit bij Arvevo. Maar we hebben zaterdag zelf ook al laten zien dat alles mogelijk is!

De eerste vijfpunter is binnen voor dames 1! Zaterdag kwam het eerste team van E.V.V. op bezoek. In de voorbereiding werd ook tegen dit team geoefend, en toen hadden de bezoekers niets in te brengen. Ook nu was SSS de betere partij. E.V.V. kon alleen bijblijven op de momenten dat wij zelf verslapten, maar gelukkig herpakten we ons steeds op tijd.

Rob had voor onze wedstrijd al een 4-0 overwinning binnen, omdat hij als coach van dames 2 ook succesvol bleek. Dames 3 had eerder op de dag ook al 4-0 gewonnen. De toon was dus gezet voor ons. Voor de wedstrijd kregen we nog de (verwachte) opdracht mee: begin fel aan je warming-up en laat in de wedstrijd zien dat je vertrouwen hebt.

Veel feller hadden we in ieder geval niet aan de wedstrijd kunnen beginnen. De servicedruk lag heel hoog en E.V.V. wist totaal niet om te gaan met ons spel. Van 5-1 (service Joke) liepen we uit naar 11-3 (service Henrieke). Ondertussen stond Simone te spelen alsof ze helemaal geen twee weken op vakantie was geweest en sloeg Mylene veelvuldig langs/door/over het blok heen. De tegenstander scoorde lang geen enkele side-out en helaas gaven we op het einde van de set iets cadeau, waardoor E.V.V. net in de dubbele getallen kwam (25-10).

Het zou een wedstrijd worden waarin we het zelf leuk moesten maken, omdat er weinig te verwachten viel van de andere kant. Toch waren we in deze set minder fel, waardoor E.V.V beter bij bleef. Op de momenten dat wij echter wel ons eigen spel gingen spelen, liepen we direct weer weg. Ook deze set werd gewonnen (25-20).

Aan het begin van de derde set was er aan onze kant verwarring over de opstelling, maar we herpakten onszelf snel. Tot halverwege de set hadden we een kleine voorsprong, die we daarna als een speer uitbouwden naar tien punten (25-15).

Vier punten waren binnen, maar hier moesten we gewoon vijf punten behalen. Er slopen aan onze kant wat schoonheidsfoutjes in, waardoor E.V.V. wellicht het idee kreeg dat er wat te halen viel. Lisanne kwam er aan het einde in voor de blokkering en deed dat met verve: twee blokpunten achter elkaar! Met meerdere matchpoints op het bord lieten we de tegenstander toch nog wat punten maken, maar Mylene (volgens mij) sloeg de bal door de blokkering heen waardoor we met 25-21 wonnen.

Natuurlijk waren we dolblij met de eerste 4-0 van de competitie! Rob iets minder, want die moest na dames 2 ook ons op een rondje trakteren. Maar ik denk dat hij er het graag voor over had. In ieder geval hebben we in deze wedstrijd al meer laten zien wat we in huis hebben. Aanstaande zaterdag spelen we tegen Heyendaal.