Het is een sub-syndromale winterdepressie had de huisarts gezegd. Vleer heeft gelukkig geen last van een echte winterdepressie, maar hij vertoont wel psychische en lichamelijke klachten die overeenkomen met SAD (Seasonal Affective Disorder).

Het begon al in de kerstvakantie. Hij had nergens zin in en kon zich niet eens concentreren tijdens het oliebollen bakken. Het gevolg was een grote schaal met mislukte zwarte bollen, die tot ver na het nieuwe jaar onaangeroerd bleven staan.

Zelfs op de dag van de open club kon hij zijn bed niet uitkomen. Eerst was het nog leuk, maar toen ook de vierde wedstrijd door SSS werd verloren is hij snel naar huis gegaan en depressief in bed gedoken. Vleer heeft nergens plezier meer in, hij heeft net als 500.000 andere mensen last van een winterdip.

Het is zaterdag 11 januari en Vleer komt aan bij de sporthal 't Jebbink in Vorden. Vanmiddag speelt meisjes-B1 haar eerste wedstrijd in de tweede competitiehelft tegen Dash. Het eerste meiden-B team van Dash is net als SSS gepromoveerd naar de hoofdklasse, dus beloofd het een leuke wedstrijd te worden. De gezellige kantine en het enthousiaste en uiterst sportieve publiek stemmen Vleer positief. Niets meer van een dip te merken, Vleer heeft er zin in en zoekt snel een plekje op de tribune.

De wedstrijd begint en tot zijn verrassing ziet Vleer dat de meiden van Dash bijzonder goed kunnen volleyballen. Alles wat de meiden uit Barneveld proberen mislukt en de meeste aanvallen worden in het net of flink voorbij de achterlijn geslagen. SSS is vrijwel kansloos en de eerste twee sets gaan dan ook ruimschoots naar de thuisclub. Het wordt zelfs 25-12 en 25-11, een stand die niet alleen van het scorebord, maar ook van de gezichten bij de Barneveldse meiden is af te lezen.

Tot genoegen van Vleer is de derde set van een geheel ander orde. Hij ziet zijn meiden zoals hij ze kent van voor de vakantie: knokken, samenwerken en vooral met plezier spelen. Tot aan het einde van de set... als SSS met 17-22 voor staat en vervolgens helemaal in paniek lijkt te geraken. Twee netfouten achter elkaar, een servicefout, een pass boven op de netrand en opeens is het 25-23.

In de vierde set zien de meiden uit Barneveld helaas geen kans om de eer te redden. De concentratie zakt weg, bij zowel spelers als coach (!) en ook Vleer heeft moeite om bij de les te blijven. De meiden uit Vorden kennen geen genade en spelen een goede en vrijwel foutloze pot, met als gevolg een eindstand van 25-10. Een 4-0 verlies hebben de meiden van SSS dit seizoen nog niet meegemaakt en dat doet zichtbaar pijn.

Na afloop vroeg Vleer de coach om zijn mening. “Het blijft erg lastig om teams van de voormalige regio Oost te verslaan, maar ik weet zeker dat het binnenkort een keer lukt.” “Vanmiddag hebben de meiden ook tegen zichzelf gespeeld.” “De tegenstander was daarnaast verrassend slim en speelde sterk, waardoor wij geen grip kregen op de pass.” “Een logische gevolg daarvan is dat beide spelverdeelsters enorm veel kilometers moesten maken, waardoor de set-ups uiteraard niet allemaal goed meer zijn.” “Ook is het team om één of andere reden niet helemaal in optima forma.”

Op de vraag van Vleer wat er dan aan de hand is met het team, antwoord de coach: “Ik heb geen idee; vakantie, vermoeidheid als gevolg van teveel training de afgelopen week of misschien gewoon een dipje...” Vleer kijkt verschrikt op, als het dan maar geen winterdip is, want de winter is eigenlijk nog maar net begonnen.

Volgende week om 15.30 uur spelen de meiden van SSS weer een uitwedstrijd en dit keer tegen het eerste meisjesteam van Orion uit Doetinchem. Een bekende tegenstander, want zowel tijdens het plaatsingstoernooi als tijdens de open club hebben beide teams al tegen elkaar gespeeld.

Het is zaterdag 14 januari en een belangrijke dag voor het eerste meisjes-B team van SSS. Om promotie naar de hoofdklasse op eigen kracht te bereiken, moeten volgens de volleybalgeleerden minimaal twee punten worden binnengehaald. Anders is het al dan niet promoveren in handen van nummer 4 van de competitie.

Vleer kijkt verbaasd als om tien voor twaalf nog een ronde van het mini-volleybal wordt gestart. De wedstrijd tegen WSV meisjes-B1 in Apeldoorn moet om twaalf uur beginnen en omdat ook nog andere teams van SSS thuis een kampioenschapswedstrijd spelen, moet hij op tijd terug zijn in Barneveld.

Ongeveer een half uur te laat wordt aan de wedstrijd begonnen. Nog nooit heeft Vleer zoveel thuispubliek op een tribune bij een meisjes-B team gezien. Vreemd, want de meiden van WSV hebben niets te winnen of te verliezen omdat ze buiten mededingen meedoen. Kennelijk weten de speelsters en het publiek dat zelf niet, want het lijkt wel te gaan om een wedstrijd voor de eerste plaats van het nationaal kampioenschap.

De wedstrijd begint en het is al snel zichtbaar dat SSS de beter partij is, vooral technisch. Zoveel tegenstand had WSV kennelijk niet helemaal verwacht, maar het team uit Barneveld heeft vanmiddag ook maar één doel en dat is met twee punten naar huis gaan. De set wordt door SSS overtuigend gewonnen met 16-25.

De tweede set nemen de Barneveldse deerns even iets gas terug, maar dan zien de meiden van WSV steeds vaker kans om hun fantastische mid-aanvalster (nummer 6) aan te spelen. Vleer kijk een beetje beteuterd. Vreemd en eigenlijk ook wel een beetje sneu dat zo'n speelster, die echt niet zou misstaan in een divisieteam, bij een jeugdteam speelt dat niet voor het 'eggie' meedoet in de competitie. De set gaat verloren met 25-20.

Het gaat dus niet vanzelf en daarom wordt besloten om de opstelling van de eerste set nog een keer te proberen. Het publiek geniet en ziet dat de meiden aan beide kanten van het net vooral strijden tegen de spanning. Gesteund door het meegereisde publiek wint SSS de derde set met 20-25. Het is natuurlijk een klein feestje aan de kant van Barneveldse grieten, want het o zo belangrijke tweede punt is binnen. Vleer zit met een rekenmachine in de ene en zijn gsm in de andere hand. Zo weet hij precies wat de andere teams in de competitie op dit moment allemaal doen. Dan blijkt dat het team van Ormi een punt verliest van Dynamo, dus was één set winnen al voldoende geweest.

Met de wetenschap dat het doel is bereikt, ziet Vleer tot zijn genoegen dat het team van SSS van hun coach de opdracht krijgt om de wedstrijd gewoon lekker uit te ballen. De beste speelsters van vandaag krijgen rust en kunnen de wedstrijd verder vanaf de kant meebeleven.

De overige meiden van het team zien echter nog mogelijkheden om de wedstrijd te winnen en doen er nog een schepje bovenop. Ondanks dat er eigenlijk voor niemand echt iets te winnen of te verliezen valt, blijkt WSV het toch enorm belangrijk te vinden om deze laatste wedstrijd te winnen. Kennelijk is er bij de Apeldoornse club geen visie gericht op de toekomst, want de meiden 'op de bank' krijgen vrijwel geen speeltijd. Gelukkig is dat bij SSS anders geregeld, denkt Vleer terwijl hij zachtjes iets onverstaanbaars mompelt en zijn hoofd schudt.

De spanning is in het begin van de vierde set nog niet helemaal wegge-ebt en dat is te zien aan grote aantal servicefouten, die niet alleen in het net, maar zo af en toe er ook onderdoor worden geserveerd! Uiteindelijk wordt deze set door SSS verloren met een stand van 26-24. Het meegereisde publiek is het duidelijk niet eens met de beoordeling van de scheidsrechter en omdat supporters nou eenmaal geen rode kaart kunnen krijgen, wordt de coach (met een knipoog) gevraagd om zijn aanhang een beetje 'in toom' te houden.

Het is al laat en Vleer gaat snel naar huis. Het maakt hem verder toch niet meer uit of de wedstrijd wel of niet wordt gewonnen, het doel is immers bereikt. De eindstand in de competitie is iedereen volgende week toch al weer vergeten. Daar denken de meiden van SSS overigens geheel anders over en gaan de vijfde set - zoals het hoort - vol vechtlust van start. Net als vorige week wordt het publiek vervolgens getrakteerd op een bloedstollende finale met alles erop en eraan. Hoewel de scheidsrechter ongetwijfeld zijn uiterste best doet, is het toch uiteindelijk weer een dubieuze beslissing waardoor de set nipt wordt verloren met een eindstand van 15-13.

Het team van WSV viert een uitbundig feestje (?), maar het team van SSS is eigenlijk de echte winnaar! Het blijkt namelijk dat door dit resultaat het team van WSV niet op de eerste, maar op de tweede plaats is geëindigd (wat ze dan zelf nog niet weten). Het team van SVS is eerste geworden. Een leuk en sportief spelend opleidingsteam uit Schalkhaar, waar de meiden van SSS ongetwijfeld in de tweede helft van de competitie weer een spannende pot tegen zullen spelen. Omdat WSV buiten mededingen heeft meegedaan, zijn de meiden uit Barneveld uiteindelijk - ondanks een slechte start en een tweetal vervelende blessures - toch nog tweede geworden.

De komende week gaat meisjes-B1 hard aan het trainen voor de open club (NOJK), bijgestaan door Laura uit dames-2, die het weer erg leuk vind om samen met enkele van haar oude teamgenootjes te kunnen ballen. De eerste ronde van open club wordt op 4 januari gespeeld en is voor meisjes-B in sporthal de Meerwaarde te Barneveld. Meer informatie is te vinden op: www.volleybal.nl/volleybal/kids-en-jeugd/jeugdkampioenschappen/nojk