Vleer is al vroeg aanwezig, want hij wil vandaag - zaterdag 12 oktober 2013 - geen enkel moment missen. Het team meisjes-B1 van SSS speelt haar wedstrijd tegen meisjes-B2 van SSS en dat belooft meer dan een spannende wedstrijd te worden. Beide teams zijn namelijk erg aan elkaar gewaagd en hebben inmiddels aangetoond over zeer veel kwaliteit te beschikken. De vraag is alleen: wie heeft zichzelf vandaag voldoende onder controle, welk team kan het meest met de druk omgaan?

Vooraf aan de wedstrijd ziet Vleer tot zijn verassing dat beide teams na het fluitsignaal niet het veld oplopen, maar aan de scheidsrechter Kees van Garder vragen om van zijn stoel af te komen. Ze gaan allemaal om hem heen staan. De aanvoersters van beide teams, Lotte en Dominique, bedanken de scheidsrechter voor al zijn werk. Zonder scheidsrechters zou het immers onmogelijk zijn om elke week wedstrijden te spelen. Ze overhandigen hem namens het hele team een leuke (en lekkere) attentie, die speciaal in opdracht van beide teams door een bekende chocolaterie uit Barneveld is gemaakt en toen kon de wedstrijd beginnen.

Vleer zit op het puntje van de bank. Hij ziet een rustig ogend meisjes-B1, vol zelfvertrouwen en van plan om vandaag eens te laten zien wie het beste jeugdteam van SSS is. Daartegenover een meisjes-B2, bol van de spanning en met een flinke dosis bibberietes in de benen. Vleer moet opeens denken aan het gedicht Emergo, dat hij enkele jaren geleden van trainer Brand van Roekel heeft gekregen, nadat hij met dames-1 van SSS als kampioen was gepromoveerd naar de 2e divisie. Het gedicht begint met de tekst “Als je denkt: Ik ben verslagen, is de nederlaag een feit...” Het volledige gedicht is onderaan dit wedstrijdverslag geplaatst (redactie).

Oude wijsheden blijken ook nu nog steeds te kloppen. Meisjes-B1 overloopt Meisjes-B2 en met een eindstand van 13-25 (meisjes-B2 is het thuis spelende team) wordt van veld gewisseld. De meiden en de coach van het eerste B-team zijn er van overtuigd dat het een gelopen race is, maar Anna (de coach van de B2) legt zich er niet zomaar bij neer. Wat ze tegen haar meiden zegt zal Vleer nooit te weten komen, maar als de tweede set begint, ziet hij samen met het inmiddels toegestroomde publiek een geheel ander meisjes-B2.

De meiden van de B1 staan wat nonchalant in het veld en rekenen totaal niet meer op enig weerstand. Mis! Vleer ziet meisjes-B2 knokken en weet nu zeker dat het klopt: “Het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil...” De tweede set wordt na een zinderend slot verdiend gewonnen door meisjes-B2 en de teller noteert een stand van 25-23.

Nu is de situatie omgekeerd. De meiden van de B1 kijken moedeloos en vertwijfeld. Heeft knokken nog zin? Is er voldoende wilskracht? De derde set is uiteindelijk van hoog niveau en wordt gewonnen door een sterk terugkomend meisjes-B1, maar het had ook zomaar andersom kunnen zijn. De stand is dan 21-25 en alle meiden maken zich op voor de laatste of misschien wel de voorlaatste set. 

Het publiek geniet. Vleer ook, maar vandaag maakt het hem eigenlijk niet zo uit wie er wint. Daar denken de beide coaches overigens geheel anders over. Het gaat vandaag om de punten, gezellig ballen kan altijd nog wel. Maar naast de punten, gaat het natuurlijk ook vooral om de eer!

De vierde set wordt het publiek getrakteerd op spectaculair volleybal en fantastische rally's. Alles onder strenge (doch rechtvaardige) leiding van de scheidsrechter, die als gevolg daarvan zo af en toe wel een boze blik moet incasseren. Na een vermoeiende strijd moet de B2 uiteindelijk captituleren. Dat gebeurt pas nadat Anne-Roos vier fantastische en onhoudbare services afvuurt op tegenstander en Dominique vervolgens vier overweldigende aanvallen op rij scoort. De set eindigt in 19-25 en daarmee is de wedstrijd door meisjes-B1 gewonnen met 1-3. Luctor et Emergo!

Na afloop toont de coach zich tevreden. “Ik wist natuurlijk dat SSS over veel talentvolle meiden bij zowel de B1 als de B2 beschikt en dat het vandaag erg lastig zou worden.” “Verschillende van deze meiden zullen over zo'n 4 of 5 jaar jaar in dames-1 staan, maar dan moet er nog wel iets gebeuren aan de mentale weerbaarheid.” “Gelukkig hebben we de stijgende lijn van de afgelopen weken kunnen voortzetten.” “De komende weken gaan we hard aan het werk om ons voor te bereiden op het vervolg van de competitie, want we hebben maar één doel!”

Volgende week is er geen wedstrijd, maar op zaterdag 26 oktober speelt meisjes-B1 haar eerste uitwedstrijd tegen Dynamo meisjes-B2. Die wedstrijd begint om 11.30 uur in het Omnisport aan de Voorwaarts 55 te Apeldoorn.

EMERGO

Als je denkt: “Ik ben verslagen”,

is de nederlaag een feit.

Als je denkt: “’k zal niet versagen”,

win je op den duur de strijd.

Als je denkt: “Ik kan ‘t niet halen”,

is de tegenslag op til.

Want het overslaan der schalen,

hangt voornamelijk af van wil.

Moedelozen gaan ten onder,

door hun twijfel, door hun vrees.

Vechters winnen door een wonder,

telkens weer de zwaarste race.

Denk “Ik kan het” en dan gaat het.

Iedereen vindt bij wilskracht baat.

En in zaken wint de daad

het van nutteloos gepraat.

Als je jammert: “Ik ben zwakker

dan m’n grootste concurrent”,

blijf je levenslang de stakker,

die je ongetwijfeld bent.

Niet de Goliaths en rijken

tellen in de kamp voor zes.

Maar de fermen, die niet wijken,

hebben vroeg of laat succes.

Het is 5 oktober 2013 en de Stichting Wereld Eidag viert het 1e lustrum van het Nederlands Kampioenschap Uitsmijter Bakken. Plaats van handeling is het Pluimveemuseum te Barneveld. Vleer is al vroeg aanwezig, want hij was gevraagd om in de jury plaats te nemen. Hij is dol op eieren. Het ei is immers het kroonjuweel van Moeder Natuur, zo leerde Vleer al vroeg op de eieracademie. Het kan allemaal net, want om half-een moet meisjes-B1 van SSS een belangrijke wedstrijd spelen in de nabij gelegen sporthal de Meerwaarde.

Veel te laat en met duidelijk te veel uitsmijters achter de kiezen komt Vleer halverwege de tweede set de zaal binnen. De wedstrijd is in volle gang en hij ziet al snel een gelaten spelend meisjes-B1. Vleer hoorde tot zijn schrik ook nog dat de eerste set werd verloren met 17-25 en ziet op het scorebord dat nu de kans op succes niet veel groter is.

Vandaag is het eerste meisjes-B team van HSC op bezoek. Vleer had in de wandelgangen gehoord dat dit team uit Hierden erg goed is, met talentvolle meiden, waarvan de huidige coach van SSS enkele jaren hiervoor ook verschillende speelsters onder zijn hoede heeft gehad. Het belooft dus een spannende pot te worden.

Het publiek roept. Vleer veegt nog wat achtergebleven ei uit zijn snor en ziet een veel te voorzichtig, bijna angstig spelen SSS. “Het lijkt wel of ze op eieren lopen”, zegt Vleer terwijl hij zijn buurman aanstoot. “Wat je zegt”, beaamde de man en voegde er hoofdschuddend aan toe: “Die moeten vast heel blijven voor een echte uitsmijter”.

De set verloopt zoals een set kan verlopen. Geen smiley op de gezichten, maar wel met winst voor de meiden uit Barneveld, het wordt 25-21.

De derde set ziet Vleer wel iets meer beleving in het spel, maar nog lang niet het spektakel zoals hij dat van een geselecteerd 1e team B-meiden verwacht. De set gaat verloren met 22-25 en met neergeslagen hoofden wordt van kant gewisseld.

De vierde set gaat iets beter. De sterke aanval van de Barneveldse meiden ziet er erg indrukwekkend uit, maar wordt dan helaas afgewisseld door een opeenhoping van eigen fouten. De set eindigt in 25-18, dus komt er een laatste beslissende set.

De meiden uit Hierden lopen uit en met een voorsprong van 4 punten wordt van speelhelft gewisseld. Het publiek uit beide kampen laat zich duidelijk horen. De spanning loopt op en niemand durft meer enig risico te nemen. Vleer vraagt zich af of dat is omdat ze bang zijn fouten te maken, maar als je geen risico neemt, weet je eigenlijk al dat de wedstrijd is verloren. De meiden van SSS halen nog één keer alles uit de kast en weten na een zinderende eindfase - met als uitsmijter (!) een snoeiharde aanval - de wedstrijd naar zich toe te trekken. Het wordt 17-15 en voor het eerst ziet Vleer de meiden stralen.

Na afloop vraagt Vleer aan de coach wat hij er van vond. “De meiden hebben bij lange na hun eigen niveau niet gehaald.” “Wat de oorzaak is weet ik niet, misschien de spanning, misschien onvoldoende uitgerust of gewoon een 'bad day', maar ondanks de overwinning ben ik dus niet tevreden over het getoonde spel.” Vleer knikt en vraagt “Waarom heeft niemand na afloop stilgestaan bij de week van de scheidsrechter?” De coach kijkt verschrikt op: “Was dat vandaag?” “Ik weet zeker dat niemand van ons team dat heeft geweten, want anders was dat absoluut niet gebeurd. We zullen het binnenkort nog wel goedmaken!”

Volgende week speelt meisjes-B1 tegen meisjes-B2 van SSS. Iedereen zal begrijpen dat dit een bijzondere wedstrijd wordt, waar heel veel op het spel staat. De wedstrijd begint om 13.30 uur en gezien de tot nu toe gespeelde wedstrijden van beide team is het niet te voorspellen hoe dit gaat aflopen...