,,Een wedstrijd kan je met een basis winnen, maar voor een goed seizoen heb je een volledig team nodig.’’ Met deze bijna Roekeliaanse uitspraak - ook al gaat het hier om een quote van een echte Van Garderen - kan de wedstrijd tegen Donitas goed samengevat geworden. De 4-0 overwinning van Autoschade Van der Werf/SSS H2 kwam tot stand dankzij een teamprestatie, maar dan rest nog wel de vraag: wie speelde er eigenlijk op het midden?

Wie is de mid bij Heren 2? Het lijkt bijna een terugkerend thema te worden. Vorig seizoen had dit team eindelijk weer eens drie middenaanvallers in de gelederen, waarin Buchov liet zien klaar te zijn voor de stap naar het eerste team. Kleine jongens worden groot. Een vervanger bleef achterwege; dus zaak voor Co en Ko om aan de bak te gaan. 

In de voorbereiding en tijdens de eerste wedstrijd van het seizoen bleek dat Struik sterker is dan ooit en nam Hahn twijfels over zijn ouderdom weg. Er was alleen één probleem. Kees Jan had zulke lovende reacties tijdens én na de overwinning op Renswouw, dat het gevaar dreigde dat we naast onze schoenen zouden lopen. Niet handig, want dan ga je sneller door je enkel. 

Dan restte de vraag: wie wordt de midden tegen Donitas? Zou Rinaldo opnieuw zijn kunsten op deze positie vertonen? Of zou het dan toch...? Zou het sterrenensemble van Heren 2 erin geslaagd zijn om in een week tijd een formatie klaar te stomen waarbij een zekere Martin Berger als middenaanvaller zou verschijnen. Dat hij bij het inkomen van het veld voor de libero een wissel zou aanvragen om zijn aanwezigheid nog eens extra te benadrukken? Elk meent zijn uil een valk te zijn. In dit geval schitterde Berger gewoon als vanouds aan de buitenkant. 

Gelukkig hadden we nog een troef achter de hand. Binnen de mooie vereniging van SSS trekt Buchov maar al te graag het groene shirt aan. Laat Heren 1 nou net niet te hoeven spelen, de TC hierop van tevoren geanticipeerd te hebben en Heren 2 een midden nodig te hebben: 1+1+1+1… geen idee, maar de optelsom had als uitkomst: Buchov is back! Zodoende kon Der Kapitän rustig in zijn fijne nieuwe groene trui kruipen en vanaf de kant aanschouwen dat het goed was.

Dan de wedstrijd… O, nee. Wat weten we van de tegenstander? Vrij weinig. We hadden wel gelezen dat er een sprake was van een leegloop, maar meer we wisten verder niet veel meer dan dat het zusje van Bram het groen verloochend heeft voor het geel-blauwe, dat Donitas de aartsrivaal is van Veracles én dat er pre-corona (officieel gezien…) mooie feestjes gegeven werden. Dat laatste hebben we zelf mogen ervaren in het seizoen 2013/2014… 

Het seizoen 2013 begon voor SSS Heren 2 destijds met een thuiswedstrijd tegen… Donitas! Het was een tijd dat Ezau langs de kant stond als coach, dat Gepko nog niet in het bestuur zat en dat Bram nog volleybalde (en in die wedstrijd zelfs zijn debuut mocht maken in de eerste divisie!). Het werd een seizoen om sportief gezien snel te vergeten en dat is waar we na de wedstrijd ook goed ons best voor deden. In de annalen is nog terug te vinden dat uit de huidige Heren 2-selectie het viertal Frank, Rinaldo, Berger en Gepko destijds zich in het team bevonden dat het seizoen eindigden met tien punten uit twintig wedstrijd, met één overwinning op zak.

Dat was zeven jaar geleden. Terug naar het heden. Inmiddels heeft de ploeg een nieuwe sponsor en dat leverde de ploeg nieuwe kleding op: in het kersverse tenue gesponsord door Autoschade Van der Werf kwam de ploeg in comfortabele truien het veld op, waarop Nick even de tegenstander angst inboezemde door zijn trui uit te trekken en zijn tijdritpakje te tonen. 

Oké, dan nu echt de wedstrijd. Zoals Kees Jan het verwoordde tegenover Volleybalkrant hebben we een volledig team nodig voor een goed seizoen. Ewoud en Frank hadden een basisplaats afgedwongen. Niet getreurd voor Michiel en Arjan, want zij mochten hun fijne truien aanhouden. 

Het was even zoeken in de eerste set en we gaven Donitas te veel cadeaus met onze makkelijke of foutieve services. Onze pass stond onder druk, Roelofs moest even binnen de lijnen komen… Oké, dit verslag wordt alweer veel te analytisch. Even doorspoelen naar 13-15. Buchov kwam aan service en blijkbaar leren ze bij Heren 1 te huppelen. Dus met de nodige druk huppelde Ballerino Buchov ons langs Donitas, maar niet zonder het massaal toegestroomde online publiek ook te trakteren op een ware pirouette.

Na de moeizame eerste set trokken we snel door in de tweede set. Hé, dat betekent dat we het puntentotaal van zeven jaar geleden in de eerste divisie al na drie wedstrijden overtroffen hebben. Heren 2 is echter een Rupsje Nooitgenoeg geworden. Arno vond het wel welletjes en stond zijn plaats af aan Ties. Kees Jan vond het nog niet welletjes en wilde verder met het team van de eerste twee sets de zege veiligstellen. Alleen de macht van de  pen was te sterk: Roelofs eruit, Ewoud weer binnen de lijnen en een notitie voor KJ met een traktatie als gevolg. De schrijver deze heeft begrepen dat dat rechtgezet gaat worden in Hotel ‘t Gemeentehuis in Bedum. Mochten we daar tenminste op tijd arriveren...

Met Ties en Ewoud binnen de lijnen werd het krachtsverschil tussen SSS en Donitas alleen maar groter. Het resulteerde in een 25-14 setwinst. Daarna was het nog zaak het bonuspunt binnen te halen en dan ook nog eens als een team. Oftewel, Michiel en Rinaldo: truitje uit, kniebeschermers omhoog. Roelofs mocht ook weer opdraven. Zo gezegd, zo gedaan na een moeizame start: mooie aanvallen, een nonchalante port de bras van Buchov, een doortikbal van Beek; ook de vierde set was voor SSS.

De derde zege op rij dit seizoen en de negende overwinning in dit verder nog officieel ongeslagen jaar. De veertien punten uit drie wedstrijden resulteren in de koppositie in de eerste divisie A. Die gaan we proberen te verdedigen in het hoge noorden: op naar Bedum.

De boeren tegen de kippen. De blauwen tegen de groenen. Renswouw Heren 1 tegen SSS Heren 2. Dat zou een half jaar geleden het topaffiche zijn met als inzet het kampioenschap van de tweede divisie. Het C-woord gooide roet in het eten, maar zaterdag kregen we een nieuwe kans. Hier komt het verslag waarvan we hoopten dat dit een half jaar geleden zou komen.

Als we de geruchten hadden moeten geloven, zou er misschien wel 200 man publiek naar De Hokhorst komen. Dat zou vandaag de dag een brandhaard van jewelste zijn, maar die ene wedstrijd op een vrijdagavond in maart stond in menig agenda’s geschreven. Laten we daar niet te veel woorden meer over schrijven, aangezien tijdens een emotioneel betoog destijds al genoeg tranen gevloeid hebben.

Het is een nieuw seizoen, in een nieuwe competitie, met nieuwe kansen. Wij waren met Autoschade/Van der Werf SSS Heren 2 uitstekend gestart dankzij een 4-0 zege; datzelfde was het geval voor Renswouw. Hierdoor gingen de herinneringen toch even terug naar maart, want ook toen zouden wij als nummers één en twee de degens kruisen. Ditmaal ging dat echter gebeuren in de eerste divisie.

Helaas - en logischerwijs - zonder uitpubliek, maar dankzij Hans was er toch een leuk sfeertje neergezet in De Hokhorst en konden ongeveer vijftig Renswoudenaren toekijken. Het is dat ze al stil moesten zijn, anders waren we ze dat ook zeker geweest na een flitsende eerste set van SSS. Volgens opdracht lanceerde Michiel de ene na de andere kogel vanachter de servicelijn. Onze eigen passlinie had op de training al ondervonden dat deze services bepaald niet prettig zijn (net zo min als de sprongservices van Heren 1; waarvoor dank!). In navolging van Beek stroomden de services van de rest van het team ook met enorme snelheid richting armen van de Renswoudenaren om Bart aan het lopen te zetten.

In de rest van het spel ging het ook voortvarend bij de Barneveld. De paSSSlinie onder leiding van Arno stond als een huis; hij had een basisplaats afgedwongen ten opzichte van Ties. Dat had de coach goed ingeschat, want zijn Woudenbergse afkomst zou te veel als een rode lap op een Renswoudense stier werken. De aanvallers scoorden er op los en als er toch een bal terugkwam, zorgde Wilco er met zijn blokkering voor dat Renswouw door de struiken het bos niet meer zag.

Na de magistrale eerste set stond het gewoon weer 0-0 en krabbelde Renswouw iets op. Wat volgde was een wedstrijd zonder hoogstaand spel, met een aantal foutenseries, maar ook met een Barnevelds team dat zich boven de twintig de sterkste ploeg toonde. Berger speelde op dat soort momenten als een godenzoon (komt waarschijnlijk door zijn broekje), de lijntjes tussen Beek-Roelofs en Beek-Hebing liepen heerlijk en met trucje op het midden waren de Barnevelders ook in set twee en drie het sterkste.

Een trucje op het midden? Nu denkt u misschien: het zal toch niet? Nee, het was inderdaad niet Berger die op het midden kwam te staan. Dat is een meerjarenplan. Rome is ook niet op één dag gebouwd. Gelukkig hebben we met Rinaldo een alleskunner langs de lijn: of nu als passer/loper in de Eredivisie is, als libero in Italië, als diagonaal (met een fitte schouder) in de tweede divisie of als stand-in midden in de eerste divisie. Dat was ook nodig, want onze aanvoerder is inmiddels dertig jaar en de jaren beginnen te tellen. Dus was het halverwege de tweede set tijd om even op het bankje te gaan zitten en om louter voor de service nog even terug te komen.

De winst was binnen. Nu was het nog zaak om het bonuspunt te behalen. Daar wilde Renswouw niet zomaar aan meewerken. Met nieuwe impulsen (Debuutkannetje van Ewoud? Check!) knokten de Barnevelders zich nog terug naar een spannende strijd aan het einde van de set, maar het was uiteindelijk Renswouw dat toch een puntje in De Hokhorst hield.

Negen punten uit twee wedstrijden bij de rentree in de eerste divisie. Dat is een keurige tussenstand; met een tweede plek op de ranglijst. Vanmiddag gaan we de degens kruisen met de studenten van Donitas. Wilt u zien wat dit treffen ons zal brengen? Kijkt u dan vanaf 17.00 uur naar de live stream op SSS TV. En als u denkt: wat zien die jongens er goed uit? Dat komt door de nieuwe wedstrijdkleding, gesponsord door Autoschade Van der Werf.

En als u denkt: wie is de mid? Dat is nog een verrassing...