Nog 88 dagen
Haalt ie de kerst of niet? Dat is de grote vraag waar elke trainer/coach mee moet worstelen. Voor de nieuwe trainer/coach van SSS Heren 2 is de kerst in ieder geval weer een stapje dichterbij na een schitterende 4-0 overwinning in de seizoensouverture tegen VVH. Of zoals onze meest spraakzame middenaanvaller als een echte mediagetrainde volleyballer antwoord geeft op de vraag wat hij van de wedstrijd vond: ,,Prima.’’
Met maar liefst twaalf spelers, een trainer/coach, een trainer en een manager is SSS Heren 2 begonnen aan het seizoen 2019/2020. Maar ja, wat verwacht je dan ook anders van een team dat meerdere vingers in de Heren TC-pap heeft.
Na een rustperiode van zeventig dagen begon de ploeg eind augustus aan de voorbereiding. Uiteraard nog lang niet compleet, maar goed: trainen is voor talentlozen. De talentlozen krijgen op maandag trainen van Gert Hoogendoorn, die nog graag op de maandag in de hal rondloopt om tijdens oefenwedstrijden van damesteams bezoekende teams met drie zoenen te verwelkomen.
Op de donderdag neemt Kees Jan van Garderen ons onder handen. Geen onbekende achternaam voor de groene brigade. Ja, het is de vader van. Nee, het is niet van de vader van Bart en Maarten. Ja, het is de vader van Hugo. En ja, het is de buurman van Steven en Zalandobezorger Joshua.
Kees Jan neemt ook de coaching voor zijn rekening en zag in zijn attendance sheet dat hij in aanloop naar de eerste competitiewedstrijd alle spelers tot zijn beschikking had tijdens alle oefenwedstrijden en tijdens de laatste training. Een ongekende luxe! Had ik al gezegd dat het team grote invloed heeft in de Heren TC?
De oefenwedstrijden waren niet zoals u van Heren 2 gewend bent tijdens oefenwedstrijden, maar wel zoals u van de ploeg gewend bent tijdens competitiewedstrijden: wisselvallig. Twee zeges en twee nederlagen. De generale repetities zijn in tegenstelling tot andere jaren eindelijk niet goed; of juist wel… Of zoals Buchov het verwoordt: ,,Prima.’’
Maar goed, de missie om de kerst te halen begon voor Kees Jan echt op zaterdag 21 september met een thuiswedstrijd tegen VVH. Twee weken eerder speelden de twee teams ook al in De Meerwaarde tegen elkaar; toen waren de teams zeer aan elkaar gewaagd net als de afgelopen seizoenen ook de competitie het geval was. Dat moest weer een verhit potje worden.
In aanloop naar de seizoensouverture was de ploeg dus compleet en zou er nog een oefenduel tegen Woudenberg op het programma staan. Aangezien beide partijen vertrouwen hebben in Gert en hierdoor eigenlijk geen vertrouwen meer op een goede afloop hadden, werd maar besloten van een oefenduel af te zien. Onze benjamin Sil blijkt al goed op weg te zijn om verpest te worden door Heren 2, aangezien hij in de veronderstelling was dat de training dan ook wel niet door zou gaan. Dat is goed te begrijpen, want met zo’n gespierd lichaam als dat van onze meneer Lucifer is trainen overbodig.
Kees Jan stuurde tegen VVH een ervaren ploeg het veld in. Frank mocht proberen voor zichzelf werkgelegenheid te creëren door zo goed set ups af te leveren die Nick vervolgens snoeihard in de vloer kon timmeren. Buchov en Gepko gingen de strijd aan met de Harderwijkse middens uit Nijkerk; Martin en Michiel gingen het als passer/lopers proberen en de immer enthousiaste Thijs kon iedereen wel zoenen van blijdschap dat hij in de basis mocht starten als libero.
Zolang de eerste wedstrijd van het seizoen niet tegen BVC is, weet Heren 2 dat er kansen op een overwinning zijn. Dat het eerste punt van het seizoen zo snel behaald zou worden, was simpelweg te danken aan mooi volleybal. Of zoals onze langste teamgenoot zou zeggen: ,,Prima.’’ Met flitsend aanvallend spel, een sterke blokkering en veel servicedruk werd VVH snel over de knie gelegd.
Op de tribune moet men gedacht hebben: Heren 2 kennende zal nu wel het verval intreden. En ja hoor, de concentratie kon natuurlijk niet lang vastgehouden worden. VVH mocht weer meedoen. Maar wat bleek het geval te zijn: er zit veerkracht in de Barneveldse ploeg. En dan hebben we het niet over de immense sprongkracht die bij één van onze spelers opeens ontstaan is door de plotselinge opkomst van adrenaline, dopamine en fenylethylamine veroorzaakt door feminine prikkels. We hebben het over de mentale veerkracht, mede veroorzaakt door een kleine scheidsrechterlijke misser en een sterke dubbele wissel. Altijd lekker om twaalf man in de ploeg te hebben.
Op naar de eerste zege van het seizoen. Opnieuw was er even concentratieverlies en daar was de tweede valkuil van afgelopen seizoen: hoog en hard werkt niet altijd. Vier blokjes op rij van VVH en dus ging ons motto van hoog en hard naar shot, shot, shot… En weer door naar hoog en hard. De winst was binnen; dus mocht onze vedette Beek even plaatsen op de bank om zijn benen te sparen voor de lange autorit naar Italië. Heeft zijn manager dan toch eindelijk een droomtransfer geregeld?
Tijd voor het jonge talent. Ons dartelende hert. Onze bambi. Hij ging meteen lekker mee in de stijl van de vorige twee sets; niet te goed beginnen om daarmee zand in de ogen te strooien en keihard erop-en-erover toe te passen. VVH mocht even hopen op een setje, maar dankzij een goede serviceserie en vooral dankzij onze Martin ‘slimme speler’ Berger pakten we het bonuspunt en de 4-0 zege.
Daar moest op gedronken worden. Niet alleen omdat papa Sander jarig was, maar omdat het seizoen goed begonnen is in onze hal. De kerst is weer een stapje dichterbij. Nog 88 dagen (pre-)adventsvakjes die geopend mogen worden. Eens kijken wat voor cadeautje er in het vakje van onze ontmoeting met Heyendaal zit.
