1-5, 2-10, 3-15. Mocht u dyscalculie hebben, dan is het begin van dit verslag uiteraard waardeloos voor u. Al is de kans groot dat u zonder dyscalculie ook weinig van de titel en de eerste paar woorden snapt. Laten we één zaak dan alvast verhelderen: SSS Heren 2 staat na drie wedstrijden ‘gewoon’ zonder setverlies bovenaan in de tweede divisie B.

Een volleybalteam mag op het formulier maximaal twaalf spelers noteren. Tenzij het om de Ere- en Topdivisie gaat, dan mag je veertien spelers hebben. Tenzij je weer een Eredivisieteam hebt dat in de beker tegen een eerste divisieteam speelt, dan mag je weer twaalf spelers hebben en hebben de andere twee spelers pech. Snapt u het nog? Josia wel, toch?

Gelukkig kan je het ook heel simpel maken: je zet zes spelers aan de ene kant, zes spelers aan de andere kant. Dan kan je een fijn potje volleyballen. SSS Heren 2 bestaat ook uit twaalf spelers; dus dat komt mooi uit. Het geval wil dat wij hele talentvolle spelers hebben. Zo goed zelfs dat Buchov op maandag altijd bij Heren 1 meetraint. Zo goed zelfs dat Sil als passer/loper indruk heeft gemaakt bij de Papendalse trainingsstaf dat ze denken: die jongen moeten we hebben als spelverdeler. Da’s logisch… Dus die traint op maandag ook niet mee. En Michiel van de Beek? Die is al zo goed, die hoeft niet te trainen. Dus die hebben we samen met zijn manager en vrouwen op een swing(ende) vakantie gestuurd.

Heb ik al eens geschreven dat in Heren 2 de Heren TC zit? Dus die beste man dacht even de ploeg voor de trainingen aan te vullen tot twaalf man: een paar jongens uit het derde mee laten trainen en even een Renswoudenaar met eigen ogen laten zien wat er allemaal in het Barneveldse tweede gebeurt.

Onze Gertje had dus twaalf man tot zijn beschikking, totdat Buchov dacht "da's gezellig, daar wil ik ook bij zijn". Oftewel: met dertien in een dozijn trainen. Maarten probeerde Rinaldo nog uit te schakelen met een heuse sjem, maar die wist nog niet dat Bouw niet zomaar tegen te vervuilde gronde gaat.

Met twaalf man trainen is toch fijner en om Josia niet het gevoel te geven dat hij de dertiende man is, had de TC de uitnodigingen bij twaalf man gestopt voor de donderdag. Wat denk je? Thijs had opeens last van zijn vinger. Opeens. Dat wordt ongetwijfeld vervolgd. Maar goed, dan maar met elf spelers trainen. Gepko stond eens aan de andere kant van een sjem; ditmaal was Nick het slachtoffer.

Zou het dan de week van de sjem-diagonalen zijn? Daar gaf de schrijver dezes twee dagen later zelf antwoord op. Tijdens het inslaan dacht hij even de vervuilde grond schoon te maken, maar hij hield er geen rekening mee dat hij dan zijn koppositie letterlijk en figuurlijk zou verstevigen.

Na zeven alinea’s zijn we dan bij de wedstrijd aangekomen. Na vorige week een bezoekje aan Proost sr. gebracht te hebben, kwam ditmaal Proost jr. naar Barneveld. De ploeg van laatstgenoemde had toch een stuk minder kwaliteit dan die van de stadsgenoot waar we vorige week tegen speelden. Met een indrukwekkende naam als Pegasus verwacht je een imposante tegenstander. De ploeg probeerde wel met aanvallen zo snel als de bliksemschichten van Zeus ons spel te ontregelen, maar het was alleen maar een gevalletje van ‘wie een kuil graaft voor een ander…’.

Voor SSS Heren 2 bracht het duel wel een extra uitdaging met zich mee, want het was een gevalletje van:

Één grote coachkabouter voelde zich alleen
Hij riep zijn twaalf spelers en samen gingen ze over VVH heen

Twaalf kleine tuinkabouters liepen door een beek
Één liet zich meevoeren naar een Italiaanse streek

Elf grote tuinkabouters dronken godendrank
Één kon daar slecht tegen en zoop zich klem onder een bank

Heren 2 staat nog steeds bovenaan
Na VVH ging Heyendaal eraan
Geniet van de status en natte gerst
Want voor je het weet is het al kerst

Na twaalf man tegen VVH, elf man tegen Heyendaal, trok SSS Heren 2 met tien man tegen Pegasus ten strijde. Hoe moest dat dan? Arno mocht zich als libero bewijzen en had voor zichzelf extrinsieke motivatie op de tribune geregeld.

Verder had Kees Jan nog de beschikking over een dubbele wissel of over een wissel om dubbel te gebruiken. Zo ook met Rinaldo die van alle markten thuis is en nog steeds voor de pass ingezet kan worden; of gewoon om een beetje op de achterlijn te staan. Ook goed. Wilco zag zijn kansen al schoon om dan maar als dia ingezet te worden, want invallen voor Buchov zat er dit keer niet in. Laatstgenoemde was zo slim om wijselijk zijn mond te houden tegen de coach en zo te voorkomen dat hij gewisseld wordt; het zwijgen houdt hij overigens al een week lang vol.

Of er ook nog iets over de wedstrijd geschreven kan worden? Zij waren slecht, wij waren beter. Wij waren rommelig, zij waren rommeliger. We zijn geen enkel moment in de problemen gekomen en konden als een team voor de derde week op rij vijf punten pakken. Dit gebeurde in één uur en twintig minuten. Dat was deels te danken aan de eerste scheidsrechter die het tempo erin hield. Alleen zijn secondant werkte niet mee; die had al van de kruidenbitter gesnoept en wist niet meer helemaal hoe de opstelling van Pegasus eruitzag. Wist u trouwens dat kruidenbitter ook lekker is als het op het asfalt ligt?
U leest het al: de wedstrijd was een gevalletje van dertien in een dozijn.

De kerst mag dan een stapje dichterbij zijn, maar Harderwijk is nog ver. Desondanks mag wel even stilgestaan worden bij het unicum dat ‘tien uit twee’ heet. In de annalen is dat zeker de afgelopen tien jaar niet terug te vinden bij een SSS Heren 2-team. Vandaag een nieuwe poging om weer één te worden met de hal en de koppositie te bewaken.

Het schriftelijke en mentale geheugen van deze annalist reikt tot tien jaar terug; het moment dat deze geschiedschrijver maakte van Nijkerk naar Barneveld. In het afgelopen decennium beleefde SSS Heren 2 hoogte- en dieptepunten: kampioenschappen en degradaties. Maar zelfs in de meerdere broederlijke Abrahamische tijdperken, het Kunstzinnige jaar, de Roekeliaanse periodes, de Bakker tienerploeg, de Massa fase en de Hoogendoornse jaargang slaagde Heren 2 er niet om te bereiken wat de kornuiten van Van Garderen wel gedaan hebben: de eerste twee duels met 4-0 winnen.

Het geheim voor deze flitsende start houden we uiteraard voor ons, maar het heeft onder andere te maken met de welbekende mentale knop. Daar wist Kees Jan – bewust of onbewust – de juiste draai aan te geven afgelopen zaterdag. Voor we de zaal in liepen bij Heyendaal hadden we namelijk één hele simpel verwoorde boodschap: één worden met de hal.

Daar hebben we dit seizoen geen anderhalf uur of uur en een kwartier de tijd voor. Nee. Het is prima om maximaal drie kwartier van tevoren omgekleed in de kleedkamer te zitten. Niet te veel tijd om na te denken over wat er allemaal mis kan gaan, maar genoeg tijd om de hal te bestuderen. Daarom bij deze een beschrijving van de zaal in het Radboud Sportcentrum: groene vloer. Witte lijnen. Gele muur bovenmuur. Felle lampen. Twee palen. Een net. Veel ruimte om het veld. We lopen naar de overkant. Een meter of drie tussen de zijlijn en de muur. Een meter of vijf aan de andere zijkant tot het veld ernaast. En veel ruimte achter het veld. Genoeg voor een sprongservice, toch Sil?
Trouwe supporter papa Meijs volgt ons voorbeeld om één te worden met de hal en helpt met het preparen van de tribune om van gepaste afstand onze bewegingen te kunnen volgen.

Verder is het een kunst om uit te gaan van eigen kracht, ook al kennen we de tegenstander enigszins van vorig seizoen. We hebben in ons geheugen gegraven en kunnen ons nog herinneren dat ze een lange linkshandige spelverdeler hebben die ballen doorslaat en een Duitse ‘A-U-S’ diagonaal voor wie we moeten oppassen (maar dat spreekt voor zich). Bij het verkennen van de zaal: geen Duitser en de spelverdeler begint op de bank: check.

Bij het warmlopen en inspelen wordt duidelijk dat we daar ons best moeten doen, want het is koud in de hal. Daarnaast is het geen goede omgeving voor de snel afgeleiden onder ons. Het Britse Lagerhuis is er qua kabaal niks bij.

Over de wedstrijd kunnen we verder kort zijn. Daar willen we uiteraard ook niet te veel info over prijsgeven met het oog op de komende twintig wedstrijden. Al hebben we zo’n donkerbruin vermoeden dat terwijl wij proostten op de zege, er een analytisch belletje ging van Proost sr. naar Proost jr. ter voorbereiding op de wedstrijd van vandaag tegen Pegasus.

Ten opzichte van onze zege tegen VVH wijzigde Kees Jan het ‘winning team’ op één positie. Het was aan onze benjamin Sil om zich te bewijzen en de plek van de grote Beek in te vullen. Dat deed hij met verve; slechts een korte fase in de wedstrijd hoefde hij zich te laten vervangen door Arno. Maar ik heb het vermoeden dat hij zijn treinmaatje ook speelminuten gunde. Onbegrijpelijk eigenlijk dat deze libero met zijn aanvalstalent niet vaker op de passer/loperpositie wordt ingezet. Een kleine tip aan het adres van Proost jr. – mocht ie nog het wedstrijdverslag lezen: ik zou m’n blokkering instellen op de aanvallende kwaliteiten van deze Houthoffer.

Dat Sil verder zijn waarde bewees, was wel duidelijk met zijn blokkering die Rinaldorische vormen aannam. Daarnaast liet hij zelfs de scheidsrechter met open mond, vol verbazing en gelukzaligheid kijken naar het beëindigen van een fantastische hard-tegen-hard rally. Nadat de bal enkele keren over en weer was geslagen, was het aan Sil om als een echte dakdekker de rally binnen de anderhalve meter te beëindigen. Dat ging een stuk gemakkelijker dan zelf de bal met backspin over het net heen te gooien en te proberen terug te slaan, toch Sil?

Verder had Kees Jan dezelfde spelers het veld in gestuurd als tegen VVH. Nick was weer op dreef en scoorde in de eerste set alles wat hij in zijn handen kreeg: of het nu hard uit sprong moest of staande bovenhandse. Ook Berger lijkt de juiste mentale knop gevonden te hebben. De fitheid spatte ervanaf; die moet ’s ochtends ongetwijfeld een lekker pakje boterhamworst opgegeten hebben. Frank gaf zo nu en dan een balletje aan de middenmannen; onder andere om Robin te belonen voor het feit dat hij niet de overstap naar Kroatië had gemaakt. Over de kunsten van Thijs willen we niet te veel prijsgeven met het oog op de wedstrijd van vandaag. Het is ook niet netjes om vanaf de bank met de vinger te wijzen naar onze libero.

Net als tegen VVH pakte ook de dubbele wissels meer dan goed uit. Zodoende freewheelde Heren 2 naar een 3-0 voorsprong en gebeurden er twee zaken die het ons moeilijker maakten een 4-0 zege te behalen: 1) Berger vervloekte dit door te zeggen ‘holy shit, zometeen hebben we tien uit twee’; 2) Kees Jan deed zijn best om de kerst niet te halen, door op geheel onorthodoxe wijze maar liefst drie wijzigingen door te voeren. Als u nog goed geld wilt verdienen: wij vermoeden dat hij vlak voor de kerst een Polska uit gaat halen: zes wissels tijdens de set.

Niet alleen Ali B draait op volle toeren, ook Heren 2 in de vierde set met Rinaldo, Sander en Wilco binnen de lijnen. Laatstgenoemde zorgde ervoor dat er toch nog wat Duits in het veld kwam te staan en pakte zijn punten mee in Nijmegen. Sander bediende zijn aanvallers goed en zorgde ervoor dat het tandem met Rinaldo direct goed draaide, maar ook dat Berger nog een paar mooie punten kon maken.

Zodoende liep SSS Heren 2 ook bij de tweede wedstrijd met een 0-4 zege de hal uit. Zoals geschreven, een unicum in het afgelopen decennium van de ploeg. Vandaag gaat de ploeg voor een goed vervolg tegen Pegasus en proberen de koppositie te verdedigen. Dat gebeurt dan in onze hal, om 16.00 uur. Komt dat zien!

p.s.: nog 81 dagen tot de kerst.