‘Ongelooflijk, wat een fantastische prestatie’

Wat een wedstrijd! De klasse spatte ervanaf. Het was één van de spannendste vijfsetters die ik ooit heb gezien. Er werd gestreden om de eindzege alsof het een gouden olympische medaille betrof. De eerste en derde set werden gewonnen, maar de tegenstander kwam langszij. Ook al was men ver van huis, de beslissende vijfde set werd met twee punten verschil gewonnen.

‘Ongelooflijk, wat een fantastische prestatie’, klonk het in de miljoenen Nederlandse huiskamers. De schrijver dezes keek op zondag nog eens even terug hoe de Nederlandse volleybalmannen in 1996 in het Amerikaanse Atlanta olympisch kampioen werden. Een harde klap van de grote Ron Zwerver was te machtig voor de Italianen: met 17-15 in de vijfde set was olympisch goud een feit.
De hand van Zwerver heeft ook SSS 2 bereikt, al deed de betreffende Barneveldse pupil zaterdag vooral de achternaam van Neerlands beste volleyballer allertijden eer aan.

De Barnevelders moesten ver van huis spelen. Waar de reis naar Ootmarsum vorig seizoen een peulenschil was geweest, was de trip naar Set-Up’65 de langste autorit van dit seizoen. Bram had fijne muziek meegenomen en daar lieten we Ootmarsum van meegenieten, Arno had contacten om ons op de hoogte te houden van de strijd tussen Nijkerkse en Barneveldse volleyballers, en Albert-Jan verzorgde het hoogstaande leesvoer met plaatjes van vierkantjes, cirkels en driehoeken.

Remco wist duidelijk het beste de weg – gelukkig maar, want hij was de man die ons ook in het veld de weg moest wijzen. Martin maakte goed gebruik van de navigatie. En Mark probeerde ons te doen geloven dat hij een andere afslag had genomen om wat van de Twentse omgeving te bekijken. Eenmaal in De Schalm aangekomen werden even wat herinneringen opgehaald. Gelukkig had Bram nu wel zijn spullen meegenomen.

We hadden echter geen zin om anderhalf uur heen en anderhalf uur terug te moeten rijden voor een snelle 0-4 overwinning. Dus maakten we zelf lekker veel fouten om er een spannende pot van te maken. Zo had Mark tenminste ook wat te zeuren. Anders zou hij maar de hele wedstrijd rustig op zijn stoeltje kunnen zitten. Dat is ook niks voor hem na zo’n lange autorit.

Zo gezegd, zo gedaan. Set-Up'65 serveerde veel fouten. Dus we deden hen maar na. Na de nodige fouten lieten we aan het einde van de eerste set wel zien goed te kunnen volleyballen en plaatsten we even een serie om de set te pakken. In de tweede set ging er iets te veel fout aan onze kant. Arno knalde wel erg opzichtig enkele ballen buiten de lijnen door als een Zuid-Afrikaanse vliegende pinguïn door het veld te duiken. De andere SSS'ers deelden mee in de malaise, waardoor een ploeg ‘die helemaal niets kan’ zo maar een setje van ons wist af te snoepen.

Tot onze verbazing stonden we in de derde set opeens met zes spelers in het veld: Martin Berger deed opeens mee. We wisten dat hij mee was naar Ootmarsum. Hij had immers voor het vervoer gezorgd, maar na de lange autorit waren we hem even kwijt. Hij was voor het laatst gesignaleerd op een stapel matten in de berging. Daar was hij met zijn voorbereiding begonnen, aangezien de aanvang van onze wedstrijd enige vertraging had opgelopen. Martin bleek in de berging te hebben rondgezworven om het materiaal te bestuderen. We waren allemaal blij verrast dat Martin zijn kennis en kunde in de derde set in ons voordeel gebruikte. In een lange serviceserie gebruikte hij tot vier keer toe de bovenste netband uiterst succesvol. Even later was de voorsprong weer verdwenen, net als materiaalman Martin. Gelukkig was daar Rinaldo om ons alsnog naar setwinst te slaan. Zelfs een boomlange middenaanvaller kon een ontketende Rinaldo niet afstoppen.

We hadden toen twee keuzes. Of doordrukken en met een nietszeggende 1-3 overwinning huiswaarts keren. Of onze status van ploeg met de langste adem waarmaken, door Set-Up’65 even een woestijn in de ogen te strooien, onze lange terugrit naar Barneveld nog even uit te stellen en opnieuw een vijfsetter te winnen. Iedereen had blijkbaar zoveel zin in de vijfde set dat we de vierde set maar gewoon hebben overgeslagen. We heugen ons alleen nog dat Frank werd gewisseld, terwijl hij alleen maar de SSS-cultuur uitdroeg: als een midden passt, krijgt hij de bal terug. Mark nam verder voor het eerst dit seizoen op een stoel plaats, en kon zich zodoende even opladen voor de vijfde set.

Die vijfde set begonnen we weer gewoon met zes spelers in het veld. Martin wilde op zich wel weer meedoen en bleek door de Grote Zwerver geïnspireerd te zijn. Als een duveltje uit een doosje bleek hij aanvallend én serverend weer van waarde te zijn. In een mum van tijd galmde ‘Berger in Oranje’ door De Schalm, waarop Martin zijn toezingers met een handgebaar hartelijk bedankte. Zoals gezegd gingen we de vijfde set natuurlijk gewoon weer winnen. Knor hobbelde vrolijk door het achterveld, Remco had van Gepko afgekeken hoe een set-up achterover gegeven moet worden en AJ sloeg quasi-nonchalant het winnende punt binnen.

Wat een feest was het in de kleedkamer. We liepen z’n allen in de polonaise; Mark met zijn ingecalculeerde gele kaart voorop. Hij had immers een brief ontvangen waarin stond dat hij de vorige wedstrijd rood had gekregen. Aangezien hij toen geen rood maar geel kreeg, pakte hij nu maar geel om administratieve rondslomp bij de Nevobo te minimaliseren.

De sfeer zat er goed in en serieuze zaken passeerden in Ootmarsum. Maar wat besproken is in Ootmarsum, blijft in Ootmarsum. Daarna vulden we nog even onze holten bij de McDonalds – waar het hek gelukkig nog open was. Daar kregen A & A ruzie over wiens nummer de Twentse deerne met de lekkere broodjes precies vroeg. Misschien dat het iemand naar zijn hoofd was gestegen, omdat hij ‘onmisbaar’ werd genoemd of omdat hij aan het nummer ‘Ice Ice Baby’ dacht toen hij een (vanille?) milkshake bestelde. Daar kunnen we op 28 februari meer duidelijkheid over krijgen als we weer naar het oosten afreizen voor een wedstrijdje in Vriezeveen. Dan moeten we na opnieuw een gewonnen vijfsetter maar weer even een bezoekje brengen aan de grote M.

Aanstaande zaterdag komen de Tukkers deze kant op. Laten we Vrivo dan maar met een snelle 4-0 naar huis sturen. Het is te hopen dat de mysterische griepgolf die deze week gaat opduiken bij SSS Heren 2 dan weer is gaan liggen. Gelukkig is de basis al bekend en kan de mentale voorbereiding beginnen. Onze eigen zwervende international is er dan ook weer bij. U ook? Om 16.00 uur in De Meerwaarde.

SSS 2 opnieuw de sterkste in vijfsetter

Zo, die extra contributie is er bijna uit. SSS Heren 2 speelde zaterdag voor de derde keer in vier wedstrijden een vijfsetter én was wederom succesvol. Onder luide aanmoedigingen werd de koploper Auto van Oort/Rebelle een eerste nederlaag toegebracht. De Barnevelders gaan de herfststop in met tien punten uit vier wedstrijden, slechts één punt minder dan vorig jaar werd behaald over het hele seizoen.

De sfeer in de kleedkamer was ontspannen, maar tegelijkertijd was iedereen geconcentreerd. Mark gaf nog maar eens aan dat de tegenstander – ongeslagen koploper op dat moment – niet belangrijk was. Alles mag. Iedereen leert nog. Mark zelf ook. Hij had geleerd hoe hij het whiteboard van zijn map moest gebruiken. Uiterst handig voor Martin, die leerde waar hij moest zitten in zijn verdediging. Al keek hij enigszins verwarrend toen Mark een bepaalde terminologie gebruikte, die nooit op Martin van toepassing kon zijn.

Over Martin is het laatste woord nog niet gezegd. De tegenstander zal ongetwijfeld even raar hebben gekeken toen Mr. Berger met zijn blauwe smurfen sloffen de zaal betrad, maar zoals jullie weten won de smurf het altijd van de boze Gargamel. Zo ook Martin. Listig als hij was, wist hij zelfs ballen vanuit een ogenschijnlijk onmogelijke hoek via de handjes van de tegenstander tegen de antenne te krijgen.  

De tegenstander zal ongetwijfeld ook bij dit punt geprotesteerd hebben bij de arbitrage. Het kon toch niet aan hun liggen dat zij het punt niet kregen. Zij konden onmogelijk zelf iets fout gedaan hebben. Toegegeven, de scheidsrechters floten geen geweldige wedstrijd (lag het aan de Kakelneut?), maar het was zeker geen eenzijdige wedstrijd. Dat was het wel in de ogen van Auto van Oort/Rebelle, waar de spelers bij ieder punt tegen als een stel opgefokte dieren over het hek probeerde te klimmen om de scheidsrechter te belagen.

Zo die frustratie over de tegenstander is er ook uit. Terug naar onszelf. We speelden een prima pot tegen een sterke tegenstander die vooral op één buitenaanvaller leunde. Hij sloeg af en toe een leuk omloopballetje binnen, maar wij speelden zelf ook sterk. We hadden vanaf het begin het initiatief en kwamen op setpunt. Gepko serveerde vervolgens fout – foei Gepko – maar gelukkig haalde aanvoerder ‘binnen de lijnen’ AJ de eerste set alsnog binnen.

In de tweede set gaven we een ruime voorsprong weg en kwam Rebelle op gelijke hoogte. Nadat wij met ruim verschil de derde set naar ons toe trokken, leek een 3-1 overwinning in de maak te zijn. Bram, Frank en Niels vielen goed in en de kippetjes  namen opnieuw de leiding. We verzuimde echter de vierde set te pakken en dus moest een vijfde set de wedstrijd beslissen.

Deze set zal ons nog lang heugen. De tribune was inmiddels goed gevuld – waarvoor dank – en we pakten zowaar een voorsprong in deze vijfde set. Mede dankzij een monsterblok van Rinaldo, die zo ver over het net reikte dat hij bijna het publiek de hand kon schudden. Wij leken zelfs met een 8-7 voorsprong van kant te wisselen, aangezien de scheidsrechter niet merkte dat hij bijna van zijn stoel werd geslagen. Mark was al op zijn gemak naar de andere zijde gewandeld. Rebelle attendeerde de scheids met lieflijke woorden dat dit niet zo was, en werd hierin gesteund door meneer Wilbert  ‘Eerlijkheid’ Dekker. Een paar punten later was er opnieuw de nodige consternatie, waarbij Mark zelfs een gele kaart in ontvangst mocht nemen. Die had hij dit seizoen nog niet! We bleven in onze rol: wij volleyballen, Mark doet de rest. Zo gezegd, zo gedaan. Wij verliezen geen vijfsetters, wij verliezen niet in onze hal: 15-10!

En dus mochten we weer drie punten bijschrijven, waardoor we op een verdienstelijke vijfde plaats staan met tien punten uit vier duels. Hierdoor lopen we nog maar één puntje achter op ons eindtotaal van afgelopen seizoen. De komende twee zaterdagen zijn we vrij. Hopelijk kunnen we daarna weer over de volledige selectie beschikken – zonder bepaalde vergiftigingen – als we op 1 november in Ootmarsum aantreden. Op 8 november zien we u graag weer in Sportcentrum De Meerwaarde. Onze hal!

Renswouw niet meewerken aan zege SSS 2

Helaas, de ongeslagen reeks van SSS 2 is op twee zeges blijven steken. Renswouw niet meewerken aan een nieuwe overwinning van de Barneveldse kippen. En dat nog wel op dierendag! Om het bier van de Renswoudenaren toch nog een beetje zuur te laten smaken, pikten we nog het laatste graantje van de wedstrijd mee.

 

We zochten voor de wedstrijd – tevergeefs – naar wat leesvoer voor onderweg, dat tevens als ontspanningsmiddel moest dienen voor Rinaldo. Dat bleek ook overbodig te zijn geweest, want hij leverde direct een goede pass af en zat daarna lekker in de wedstrijd. Alleen good old Paul van Roomen wierp een enkele keer letterlijk een schaduw over Rinaldo’s spel.

 

De eerste twee sets liepen de kippen achter de feiten aan in De Hokhorst. De pass was net niet optimaal genoeg om een mooi spelletje te kunnen spelen. Het was echter vooral onze servicedruk die achterwege bleef. Renswouw profiteerde van onze voorzichtigheid en maakte het spel. Coach Mark van Roekel was duidelijk niet tevreden en dat liet hij ook merken aan de spelers. Al vond het publiek dat hij soms wat hard was. Van Roekel probeerde het tij te keren door Arno en Frank – duidelijk onder de indruk van de aanwezigheid van Edje - te brengen, maar de gewenste ommekeer bleef uit.

 

Pas bij een 2-0 achterstand begonnen de Barnevelders beter te volleyballen. Remco was weer teruggekeerd en Gepko verving Bram. De Nijkerker maakte zijn - bij niet iedereen - bekende bijnaam ‘prikkoning’ waar. Daarnaast nam bij SSS 2 de servicedruk toe. Halverwege de set raakten opeens alle kippen van de leg en liepen we rond als een kip zonder kop. Renswouw pakte de set en de eerste nederlaag was een feit.

 

Toch lieten we ons niet zomaar als de kip met de gouden eieren slachten. Het laatste ei bewaarden we voor onszelf. Martin, die duidelijk niet zijn wondersloffen aan had, vuurde enkele mooie services af. Niels kwam in koud in het veld, maar was er als de kippen bij om direct zijn passkunsten te vertonen. Renswouw probeerde nog met de toestemming van de scheidsrechter het net een stukje lager te hangen, maar ook dat mocht niet baten. SSS 2 pakte het laatste setje en zorgde ervoor dat Renswouw een uitbrander kreeg van zijn coach.

 

Ondertussen was Mark de scheidsrechters even aan het vertellen hoe goed ze wel niet hadden gefloten. Het is immers de Week van de Scheidsrechter. Dus stak Van Roekel enkele veren in de reet van de eerste scheidsrechter, die zeer consequent, ontzettend eerlijk en zeker niet eenzijdig had gefloten op techniekfouten. Als we de volgende wedstrijd onder leiding van deze geweldige leidsman niet winnen, weten wij het ook niet meer.

 

Na afloop was het ook gezellig. Het bier was duur, het eten goed – was getekend Bram. Vervolgens rampeneerden we naar Barneveld om daar nog even te bouncen met enkele lotgenoten uit Heren 1 en Heren 4.

 

Inmiddels zijn we weer klaar voor een nieuwe trainingsweek en klaar om een nieuwe zegereeks te beginnen. Koploper Auto van Oort/Rebelle uit Dieren is zaterdag de tegenstander. Komt dat zien, om 16.00 uur in Sportcentrum De Meerwaarde.

H2

Contact

Algemene zaken:
Mirella Boshuis
E-mail: algemeen@sss-barneveld.nl

Jeugd TC:

A, B en C (vanaf 12 jaar)
Bram Wildekamp 
E-mail: jeugdtc@sss-barneveld.nl

CMV (6 t/m 12 jaar)
Simone van Essen-Nab
E-mail: cmv@sss-barneveld.nl

Senioren TC:
Cynthia Barten 
E-mail: damestc@sss-barneveld.nl

E-mail: herentc@sss-barneveld.nl

Secretariaat Volleybalvereniging SSS:
Yvonne Sennema
Schoutenstraat 72G
3771 CK Barneveld
Telefoon: 06-22667983
Email : secretariaat@sss-barneveld.nl

Inloggen (mobiel)