Speltip 17: meedoen maakt het spannender. Dat is een wijze les voor de gokkers van SSS Heren 2 na de blamage in Apeldoorn. We waren wel aanwezig bij de wedstrijd tegen SV Dynamo Apeldoorn 3, maar we hebben nooit echt meegedaan. Vandaar dat het ook niet spannend was. Van de ingezette vijf punten waren er vier voor het huis. Gelukkig hadden we Cas in o(ns) midden om het verlies nog iets dragelijker te maken.  

Voorafgaand aan dit wedstrijdverslag wil ik duidelijk maken dat ik heel veel kwijt kan over de wedstrijd, maar wij laten ons liever niet te veel in de kaarten kijken (speltip 16). De derby tegen Renswouw staat immers op het programma.

Dat gezegd hebbende… Na twee weken zonder wedstrijd mochten wij ein-de-lijk weer een wedstrijd spelen. Martin had zijn rood-witte ODIK-tenue weer verruild voor het groen van SSS, de oranje koorts van Gepko was ook weer over en Alwin had aan zijn passing gewerkt bij Heren 7.

Aan de voorbereiding kon het niet liggen. Voor het eerst dit seizoen waren we de hele trainingsweek compleet. De acht heren uit het Heren 2-kaartspel waren dinsdag aanwezig; Arno vereerde ons zelfs tijdens de donderdagtraining met zijn aanwezigheid.

Het was een full house, want Julius trainde ook nog eens mee. Ruben Paul vond het met negen man wel erg druk in het veld en blufte daarom dat hij een rugblessure had. De pokerface van RP maakte indruk, waarna hij met een 'zere rug' de rest van de training uit zat. Gelukkig hebben we een brede selectie en verder weinig last van blessuregevallen…

Na een redelijke trainingsweek maakten wij ons op voor de wedstrijd tegen SV Dynamo Apeldoorn 3. Van deze ploeg hadden wij in de voorbereiding nog makkelijk gewonnen, maar je kan niet vertrouwen op geluksgetallen. Elke wedstrijd begin je weer op nul. De meesten vulden vol zelfvertrouwen een SSS-zege in bij de toto, alleen onze rouletteman vulde vooraf in dat we met 3-1 zouden verliezen. Die voorspellende gave had hij vrijdagavond meer aan gehad.

Het was trouwens maar de vraag of we wel het casino genaamd het Omnisport binnen zouden komen met twee minderjarigen bij ons. Onze visser Mark had een lange lijn uitgegooid in de kweekvijver van SSS en hengelde Wilco & Cas binnen. Zij waren een welkome versterking, zeker gezien de ‘blessure’ van RP en de afwezigheid van Niek die tijdens het volleybalroulette op Papendal tegen een bal was aangelopen.

Over de wedstrijd kunnen we verder kort zijn. Ik kan een verhaal ophouden over de middenaanvaller die passer/loper wilde worden, maar misschien toch beter middenaanvaller zijn. Maar het zou lullig eh… niet eerlijk zijn om de nederlaag aan één iemand op te hangen. Want alles ging mis afgelopen zaterdag. Kent u die diagonaal van ons die niet kan verdedigen of die libero die als een kip zonder kop door het veld rent of die hahn die beter onderhands kon gaan serveren...

De service was dramatisch. Als die al goed werd geserveerd, zetten wij – gokkers als wij zijn – alles op rood en dat was een uiterst slechte keuze gezien dat de libero was. Onze pass was dramatisch. We ketsten pairs, three- en four-of-a-kind. Als de pass goed was, was de spelverdeling dramatisch. Het balletje rolde niet altijd even goed. En als het balletje wel in het juiste vakje rolde, dan was de aanval dramatisch. Berger werd er zelfs zo hopeloos van dat hij maar ging speerwerpen met de antenne, terwijl hij de aanvallers de ballen met hun lichaamsdeel-dat-niet-genoemd-mag-worden over het net hadden kunnen tikken. Voor de blokkering was het casino met de weinige servicedruk en verdedigend probeerde AJ nog de tegenstander weg te bluffen met zijn kwaliteiten, maar bluf alleen als het geloofwaardig is (speltip 12).

Aan het begin van de derde set toonden we enkele tekenen van herstel na een tactische omzetting, waar wij de tegenstander van aankomende zaterdag niet te veel over wijs willen maken. We willen alleen kwijt dat Mark een gokje durfde te wagen en Wilco zijn vervalste ID-bewijs moest afstaan aan Cas. Met Cas in ons midden begonnen we beter te spelen, serveerde Gepko zelfs een keer goed en pakten we zowaar de laatste set.

Natuurlijk hadden we graag gewonnen, maar we blijven positief. En volgens speltip 6 moet je je winstkansen spreiden. Gelukkig hebben we nog twintig kansen te gaan. Aanstaande zaterdag is om 16.00 uur de thuiswedstrijd tegen Renswouw de eerstvolgende mogelijkheid. Dan hebben we de beschikking over onder andere Dick Kooy, Cintha Boersma en misschien zelfs een ouwe brombeer die drie keer per week in de sportschool zit. Of toch niet? Of toch weer wel? Renswouw, niet alles is bluf…

Tot zaterdag in De Meerwaarde. We zullen de toto-formulieren klaarleggen. Denk goed na voor je inzet.

We zijn los. Het seizoen 2015/2016 is voor ons begonnen met een uitwedstrijd tegen Flamingo’s’56. De kippetjes en een enkele hahn van het tweede namen het op tegen de Roze Vogols – ook al is er in hun tenue geen spatje roze te herkennen. Helaas verloren we met 3-1 in Gennep. Maar de fles kan ook halfvol zijn; oftewel, het eerste punt is binnen. De geest is uit de fles.

Even een kleine update over SSS Heren 2. Na het geweldige seizoen waar u bij had moeten zijn, vonden er de nodige mutaties plaats. Niels sloeg na twee seizoenen zijn chickenwings uit en nam helaas afscheid van ons om zijn horizon (en schouders) te verbreden. Bram en Rinaldo trokken zuidwaarts om in Zuid-Afrika te darten met speren. We hopen dat zij in december de weg naar de hal weer weten te vinden, zodat u ze in januari weer kunt bewonderen; de één wat fitter dan de ander waarschijnlijk.

Van het legendarische tiental van afgelopen seizoen bleven er dus maar zeven over. Gelukkig staat daar de komst van Ruben Paul Drost tegenover. Die naam komt u vast bekend voor. Daar heeft u helemaal gelijk in. Hij is inderdaad de toekomstige zwager van Janine van der Veen (of het broertje van AJ, hoe je het maar net wil zien). Ruben Paul – ook wel bekend als Paul (eigenlijk noemt alleen Martin hem zo) – komt over van NVC. We vonden dat het Nijkerk-aandeel verder opgeschroefd kon worden; een meerderheidsovername is in de maak.

Mark van Roekel belde verder stad en land af op zoek naar een middenaanvaller. Hij sprak sommige kandidaten bijna vaker dan zijn eigen vrouw. Maar helaas, een ambitieuze jongen vond ons te ambitieus, voor een oudere dronkaard zopen we weer te hard en voor een ex-eredivisionist trainden we weer te hard (we noemen geen namen, maar hij wilde niet koomen).

En dus stond de teller bij de start van de competitie op acht. Helaas zijn we door intro-weken, vakanties, hygiënisch ongemak en een polsblessure nog niet compleet geweest. Hebben we mooi een excuus voor als het minder gaat.

Na deze optimale voorbereiding stond afgelopen zaterdag de seizoensouverture voor de deur. Het uit de eerste divisie gedegradeerde Flamingo’s’56 was de tegenstander. Om hen te treffen moesten we de lange route naar Gennep afleggen. Remco en Mark kozen volgens verwachting in eerste instantie een toeristische route, om op de snelweg het gaspedaal tegen het asfalt aan te duwen. Misschien schrokken ze van de parachutisten die uit de oude overvliegende Dakota´s sprongen en wilden ze uit angst zo snel mogelijk richting het zuiden. Docent Gepko wist in de Nijkerk-auto uit te leggen dat het slechts een herdenking was, waardoor in Huize Boessenkool in ieder geval geen blauwe envelop binnen enkele weken op de mat landt.

Eenmaal mooi op tijd aangekomen in Pica Mare konden we onze ´nieuwe´ tenues aantrekken (Christien bedankt!) en konden de flessen gevuld worden... Het werd al meteen duidelijk dat niemand die taak zo goed kan uitvoeren als Bram. Mark had vorig weekend nog zo zijn best gedaan om liters cola light weg te tikken, maar zaterdag was onze goedgevulde krat verdwenen. Gelukkig hadden we vlakbij de sporthal in Gennep een supermarkt gezien en op die manier kon Frank zich toch nog nuttig maken; elk nadeel heeft zijn voordeel.

Na een goede toespraak van Mark – ‘hup, kom op!’ – waarin het tactische masterplan middels het welbekende whiteboard werd uitgelegd, betraden wij het centre court waar wij het hoofdprogramma van de dag zouden zijn (na ons zou nog een leuk damespotje gespeeld worden). Helaas mochten we niet – zoals in de voorbereiding – één midden de hele wedstrijd aan het net laten en de libero laten serveren; dus hadden we voor de zekerheid maar Niek Bakker meegenomen (debuutkannetje 1). De avond daarvoor had hij nog onder andere samen met Markus Held de ouverture van Heren 4 gewonnen; om dat gevoel alvast extra bij ons op te wekken, was Markus ook met ons mee (debuutkannetje in aantocht).

De eerste service was in aantocht; Remco mocht als een echte mini van de week de eerste bal serveren. Gepko bleek met zijn voorspelling van een 5-0 voorsprong na de eerste service over een gave te beschikken, maar helaas was die 5-0 wel voor de thuisploeg. We knokten ons nog wel terug in de set, maar bleven achter de feiten aanlopen (25-15).

In de tweede set bleek zowaar dat wij met zijn allen één iemand helemaal kapot kunnen serveren. Tegenstanders, wees gewaarschuwd! Alwin wist zich hierbij te onderscheiden, zoals hij dat in de eerste set op negatieve wijze had gedaan. Tot dan toe (en daarna) speelde hij een ongelukkige wedstrijd, waarbij zijn motto vooral leek op: ik wil zo min mogelijk bewegen. Dat voerde hij de hele wedstrijd goed uit qua passing en verdediging. En dat lukte met serveren in de tweede set ook goed, door gewoon de nodige aces te serveren; dan kan je lekker blijven staan: 19-25.

Het niveau zakte daarna weer op jammerlijke wijze. We hadden het passend zwaar. En als dat goed ging, was Remco wel een sloddervos(hol). En als dat goed ging, slaagden we er wel in het aanvallend te verprutsen. Mark bracht nog de kleine Drost (debuutkannetje 2) voor de grote Drost, maar het Drost-effect bleef uit.

De geest was uit de fles; we maakten te veel eigen fouten tegen een degelijke tegenstander. Hoe we het moesten oplossen? Dat was voor ons een haspel in een fles. Cruijff zegt: als je niet scoort, kun je niet winnen. Dat gezegde ging niet op voor Flamingo’s’56; zij kregen de punten cadeau.

En dus braken we maar de nek van de fles, om vervolgens gezellig met z’n allen bij Alwins collega’s uit eten te gaan. Daar zagen we bij sommige jongens tijdens het bestellen meer (strijd)lust dan we de hele wedstrijd hadden gezien.

Maar... we hebben Mark niet voor niets bij de eindbarbecue van afgelopen seizoen een spel van OMdenken gegeven; zodoende meldde hij dan ook terecht: het eerste punt is binnen! Zaterdag 3 oktober gaan we op jacht naar de volgende punten. Dan spelen we eerste thuiswedstrijd van het seizoen tegen nieuwkomer VV Utrecht. Hopelijk gaan we dan niet op de fles. Tot dan om 16.00 uur in Sportcentrum De Meerwaarde.

p.s.: heeft u al op ons gestemd bij de sponsoractie van De Hebberd? Zo ja: bedankt. Zo nee: daar kunt u hieronder verandering in brengen.
http://fans.vote/vote/ACjSXU3gqpc/welk-team-moet-volgens-jou-het-sponsorpakket-winnen?fb_ref=Default