Afgelopen weekend mochten we aantreden tegen het derde damesteam van Alterno; eindelijk een wedstrijdje om de hoek. Ondanks dat de meesten hier al heel vaak gespeeld hebben, sloeg de twijfel in de blauwe auto toe over de route. Hoe moesten we ook alweer rijden?! Al knagend op tomaatjes, paprikaatjes en komkommertjes brak het zweet de drie speelsters in de blauwe scheurbak uit. Welke afslag moesten we ook alweer nemen? Geen paniek. Ze hielden het hoofd koel, reden in één keer goed naar de hal (SSS-mama Petra volgen was een goede aanpak) en droomden ondertussen al kerstliedjes zingend verder over bergen vol snickers.

De hal binnenlopend werden we direct overspoeld door melancholische Alterno-gevoelens. De houten vloer, het groene struikeltapijt, het lage plafond – we mogen weer! Maar laten we wel wezen, dit zijn natuurlijk geen excuses. We mochten ons hierdoor niet van de kaart laten brengen en besloten gewoon lekker te gaan spelen en voor de winst te gaan. Helaas biedt het gezegde ‘zo gezegd, zo gedaan’ niet altijd garantie; het werd een stugge wedstrijd.

De eerste set liep het redelijk gelijk op, maar – mede door onze eigen fouten – konden de dames van Alterno halverwege een voorsprong pakken die niet meer weggewerkt werd. We verloren de set met 22 – 25. Er moest een tandje bij. De tweede set was wisselvallig van beide kanten. Mede dankzij goed aanvalsspel van Sandra, Chantal en Judith pakten we een voorsprong. Alterno kwam echter terug. Herhaal ditzelfde riedeltje vervolgens nog een keer; op deze manier kwamen we terecht bij een spannende eindsprint. Wij wisten het hoofd het koelst te houden en sleepten de set binnen met 26 – 24.

Over de derde set kunnen we kort zijn: weggegeven. Onze passing had veel moeite met de serves van Alterno en wanneer de pass wel goed lag, waren we aanvallend niet scherp en sterk genoeg. 15 – 25 was het resultaat. De vierde set draaide het spelletje weer om en zetten wij de Apeldoornse dames onder druk met goede serves en beter en slimmer aanvalsspel. We trokken deze set met 25 – 18 naar ons toe. 2 – 2, een vijfde set dus. De laatste set liep het redelijk gelijk op, maar Alterno nam toch een kleine voorsprong en wist als eerste op matchpoint te komen: 11 – 14. Mede dankzij twee mooie serves van Daniëlle kwamen we terug en pakten we zelfs een voorsprong: 15 – 14. We zetten daarna helaas niet door en met drie punten op rij voor Alterno verloren we deze set met 15 – 17.

Een beetje zuur smaakte deze wedstrijd wel. Gelukkig waren de heerlijk zoete gebakjes van de eindelijk 18-jarige Lisanne daar om dit een beetje te verhelpen. Lang om te treuren hebben we niet. Deze week maken we ons op voor alweer de laatste wedstrijd van 2016. En dat is er niet zomaar één, koploper VC Zwolle komt dan namelijk bij ons in Barneveld op bezoek. We hopen een mooie, spannende pot te laten zien als afsluiter van de eerste seizoenshelft en kunnen daarbij alle aanmoediging gebruiken. Hopelijk tot zaterdag, om 17.00 in de Meerwaarde.

Na een zaterdagje vrij te zijn geweest,
een leeg gevoel trouwens, zo’n weekend zonder volleybal,
was het afgelopen zaterdag eindelijk weer feest,
en mochten we aantreden in onze eigen mooie hal.

Drie verliezen op rij,
dat was wel even moeilijk te verteren,
maar tegen Fysio Eibergen Boemerang als tegenpartij,
waren we vastberaden het tij te gaan keren.

Na de wedstrijdvoorbereiding in het klaslokaal,
betraden we het veld vol goede moed,
en met een stevige beat weerklinkend in de zaal,
zat het met de energie ook zeker wel goed.

De wedstrijd werd geopend door mini’s Elise en Tom,
zag u het ook, had mini Tom ineens een rood oog?
mocht u zich nog afvragen waarom,
iets met een high-five van Geralde die iets uit de bocht vloog.

De eerste set had een voorspoedig verloop,
door goed samenspel kwamen we er lekker in,
vooral onze aanvalsters scoorden een hoop,
winst met 25 – 19, een goed begin!

Een Boemerang komt echter altijd terug,
dat is een onaangenaam feit,
in set twee verliep het bij ons nogal stug,
het werd 13 – 25, tot onze grote spijt.

De derde set begonnen we weer terug te knokken,
het was een spannende pot,
maar wij waren het die aan het langste eind trokken,
25 – 21, wat een genot!

Set vier haalden we ook binnen,
dankzij doorzettingsvermogen en veel aanvalsgeweld,
en wie had dat kunnen verzinnen,
zelfs spellie Joke sloeg de tegenstander twee keer uit het veld.

Vier punten erbij,
dat ging met een rondje van Joost gepaard,
als kinderen zo blij, o zo blij,
kregen we van Danisha ook nog eens een heerlijk stuk taart.

Het tij is gekeerd,
een klein vreugdedansje mag worden gedaan,
maar we zijn nog lang niet uitgeleerd,
en moeten er deze week weer keihard tegenaan.

Komende zaterdag staat Alterno op het program,
een vervelende hal als algemeen bekend gegeven,
toch zijn we vastberaden te gaan vlammen als een vlam (ja dat kan),
vijf punten mee terug naar het kippendorp, dat is het streven.