Wij gaan op sneeuwpoppen bouwen

Zaterdagochtend werd Nederland wakker in een witte wereld. Dan denkt u toch ook meteen – code geel of niet – laten we vandaag een tochtje naar Eibergen maken? Zo gezegd, zo gedaan. Met een voedselvoorraad die niets te wensen naliet, vertrokken we op avontuur en we namen Laura D en Rachel B met ons mee.

Kerstliedjes, sneeuwvlokjes, stoelverwarming en goed gezelschap; dit was nog niet eens zo’n barre tocht. Het enige gemis dat we moesten ervaren, bestond uit missende teamgenootjes (tevens inspeelmaatjes; die arme Nienke heeft al twee weken niemand om mee in te spelen). Chantal deed mee aan een zumbalesje in Kenia ter compensatie van het missen van de wedstrijd en Mylène benutte haar tijd zo goed mogelijk door haar toets in ieder geval te halen.

Kom mar a’j t woagt! Het duurde even voordat het goed doordrong wat er eigenlijk stond, maar deze leus op een van de reclameborden langs het veld zou wel motiverend kunnen werken. Helaas heeft het ons niet geholpen; de Eibergse dames werden niet echt bang van ons. En ongelijk konden we ze ook niet echt geven, we toonden zaterdag weinig angstaanjagend spel daar in gemeente Berkelland.

De eerste twee sets waren we niet scherp genoeg en maakten we te veel eigen fouten. Waar we normaal gesproken goed op elkaar ingespeeld zijn, vonden er in Eibergen ineens aardig wat miscommunicaties plaats. Misschien komt het doordat we in de Achterhoek waren, het kwam ons spel in ieder geval niet ten goede. De eerste twee sets verloren we dan ook met 17 – 25 en 23 – 25.

In de derde set draaiden de rollen ineens om. Een soort van ‘als wij niet helemaal in ons spelletje zitten, laten we de tegenstander er dan ook maar proberen uit te halen’. Heel anders speelden we namelijk niet, behalve dat we de Eibergenaren deze set veel meer servicedruk oplegden waardoor hun passing in de problemen kwam. We besloten hier maar van te profiteren en kwamen gelukkig wat meer in ons spel. Hoogstaand was het misschien niet, maar laten we wel wezen: met degelijk spel kom je ook een heel eind. We wonnen de derde set met 25 – 19.

Nu was het wel fijn geweest als we onze flow in de vierde set door konden trekken om zo een vijfde set af te dwingen. Helaas, eind niet altijd goed, al niet altijd goed. Wat in de derde set ons belangrijkste wapen was, de servicedruk, zwakte in die vierde set af. Of anders gezegd, die druk viel bijna helemaal weg door veel foute services aan onze kant. Die set pakte uiteindelijk dus niet uit zoals we hoopten; we verloren met 20 – 25 en daarmee ook de wedstrijd.

Om niet te lang in het nare gevoel te blijven hangen, stopten de twee verslaggeefsters van het team hun emoties in het maken van een sneeuwpop na de wedstrijd. Het resultaat: een sneeuwpop met een verdrietig gezicht die verrekt veel weg had van Nelly Nijlpaard. We hebben het al wel gezien; wij gaan op sneeuwpoppen bouwen.

Om zaterdag alsnog de mooiste dag van de week te maken, konden we natuurlijk niet anders dan naar onze stam-Mac in Apeldoorn-Zuid gaan voor het diner. Al glijdend over de weg en met warme billetjes van de stoelverwarming kwamen we daar rond een uurtje of 21.30 aan. Een mooie tijd voor avondeten, toch? Toevallig troffen we een goede actie van de adventkalender aan en kregen we lekker goedkoop eten. En dat zonder ‘Oh denneboom’ te hoeven zingen.. De avond werd nog gezelliger toen bleek dat Pieter, Pieter en Pieter aan een ander tafeltje zaten. Topavond!

Om het kleine beetje frustratie over ons verlies er helemaal uit te krijgen, keken we in de kantine nog even naar Rico en Jamal die elkaar het leven zuur maakten. Wat een leedvermaak.

Morgen hopen we in de voetsporen van Rico te treden (oke, in principe alleen dan in het feit dat we de wedstrijd zullen gaan winnen). We zullen tegenover ons in de ring VV Alterno dames 3 treffen. Het gevecht begint om 16.00, dus wees erbij! Blijf daarna gerust nog even hangen, want om 20.00 speelt heren 1 tegen niemand anders dan trainer Bart. Hup groen? Tot morgen!

Dag Sinterklaasje

Vorige week in Veenendaal voor ons helaas geen overwinningsdans, maar afgelopen zaterdag kregen we weer een nieuwe kans. Deze keer speelden we tegen de dames van Pegasus, dat was zeker geen gemakkelijke klus. De trainingsweek verliep niet vlekkeloos, de file op de A1 was donderdagavond grandioos. Het eerste uur zonder de trainer en toch een krachtcircuitje doen, man daarmee verdienen we wel wat extra’s in onze schoen. De dames in de file maakten ook goed gebruik van hun tijd, ze oefenden hun zangkunsten, wat een gezelligheid.

Met de wedstrijdvoorbereiding op zaterdag was echter niets mis, er werd geteld, geknutseld, gedicht en geluncht met een heerlijk broodje vis. Het duurde even voordat we konden beginnen, maar het goede voorbeeld was daar: voor dames twee was de winst al binnen. Een half uur te laat begon dan eindelijk ons duel; dertig minuten vertraging, het lijkt de sprinter naar Zwolle wel.

Eén dame uit ons team heeft het trouwens iets beter voor elkaar, Chantal zit sinds vorige week in Kenia en is dus even niet inzetbaar. Gelukkig mochten we haar zus afgelopen zaterdag even lenen en kwamen ook Rachel en Roelinda weer voor ons in de benen. Bedankt dat jullie er weer bij konden zijn, die versterking is toch altijd weer fijn.

Hop, hop, hop, paardje in galop; helaas voor de dames uit Nijmegen, ging dat de eerste set niet helemaal op. De vliegende paarden van Pegasus aan de andere kant van het net, bleken geen gevleugelde overmacht in de eerste set. Nek aan nek sprokkelden we puntjes bij elkaar, maar van die eerste set noemden wij onszelf op 26 – 24 uiteindelijk de winnaar.

Over de tweede set zijn we zelf wat minder te spreken, daar vertoonde het groen zelf toch echt enkele gebreken. Toch liep het aanvankelijk aardig gelijk op, we kwamen we met 22 – 18 voor te staan, dat is toch top. Helaas juichten we wat te vroeg, met zeven punten bijna op rij was het Pegasus die ons versloeg (23 – 25).

En jongens hebben jullie het al vernomen, dit hadden we toch nooit durven dromen. Op de bühne was daar ineens de Green Army twee punt nul, daar begon dan het gebrul. Potten en pannen werden zelfs tevoorschijn getoverd en onder luid gejuich hebben we de derde set veroverd (26 – 24).

De vierde set en hopelijk laatste set was aangebroken, maar het laatste woord was niet zomaar gesproken. Ook in die set bleken we aan elkaar gewaagd en speelden we af en toe wat slordig en opgejaagd. Toen het er op aankwam waren we niet sterk genoeg, Pegasus was in die vierde set de winnende ploeg (23 – 25).

Nu kwam het op die vijfde set aan, konden we dan nu een gaatje slaan? Bij het wisselen van helft stonden we met 8 – 6 voor, maar daarna kwamen de gevleugelde paarden op het juiste spoor. Trippel trappel trippel trap, het vliegende paard zette zich schrap. De pegasussen konden de weg wel vinden en waren degenen die de winst uiteindelijk inden (10 – 15).

Twee keer 3 – 2 verlies achter elkaar, de Sint was ons niet geheel gezind dit jaar. Komende zaterdag zullen we richting Eibergen gaan, waar we gaan proberen Boemerang dames 1 te verslaan. Dat wordt zeker geen makkelijke klus, eerst nog even een weekje goed trainen dus. En als we zaterdag dan de winst mee naar huis nemen, mogen wij dan ook een keertje bowlen i.p.v. trainen?

52 miljard kippen

Wedstrijdvoorbereiding is zoals u misschien wel weet essentieel voor sporters. Allereerst is het natuurlijk belangrijk om fysiek gezien orde op zaken te stellen. Dat ten harte nemend, zijn we vorige week direct maar naar ITS Personal Training gevlogen voor wat krachttraining. Volgens onze personal trainer Bas is het allemaal immers heel simpel: ‘If you want it, work for it.’ Op zich geen verkeerd motto, er mist alleen nog een gedeelte: ‘If you want it, work for it, and you will absolutely have spierpijn under your oksels.’

Hartstikke leuk en aardig die krachttraining en fysieke gesteldheid, maar volleybal is naast een technisch ook echt wel een tactisch spelletje. En dat betekent dat die grote ronde spier in onze bovenkamers ook een beetje getraind moet zijn. Dat ten harte nemend, heeft een groot deel van ons team vorige week de hersenen goed laten kraken tijdens de PubquiSSS. En of we in de prijzen zijn gevallen? Jazeker, zowel van boven als van onder!

Met die wedstrijdvoorbereiding zat het dus wel snor. Alhoewel, een enkeling uit ons team was toch wel ietwat verdrietig dat er bij de pubquiz ook erg veel kennis onbenut bleef en veel knowhow niet van waarde bleek te zijn. Wat heeft het dan nog voor nu dat je weet dat er 52 miljard kippen op aarde leven, dat het hardste gedeelte van het menselijk lichaam tandglazuur is en dat de gemiddelde snelheid in het knippen van de vingers 45 milliseconde is? Joost mag het weten…

Maargoed, laten we niet bij de pakken neer gaan zitten. Ieder huisje heeft immers z’n kruisje en we hadden van het weekend nog een andere wedstrijd te spelen, namelijk eentje tegen VCV dames 1. Op naar Veenendaal dus, waar de laatste woordwisselingen over Marc van der Linden aka Marc van Hintum nog even werden gedaan en waar er nog wat songteksten over en weer vlogen. I’ve been driving all night, hands wet on the wheel..

Lekker op tijd betraden we (overduidelijk de verkeerde kant van) het veld in Veenendaal om nog even in alle rust onze schoentjes aan te doen. Na de voorbespreking – waarin de Veenendaalse supersupporter ons nog even kwam vertellen dat VCV de wedstrijd zou gaan winnen (hij kreeg wel gelijk..) – was het tijd om te ondervinden of alle fysieke en mentale voorbereidingen ons aan een overwinning zouden helpen.

De eerste set liep de stand gelijk op. Hoewel we wat onrustig waren in het veld, bleven we de dames uit Veenendaal steeds met een puntje of twee voor. Boven de twintig bleken wij net de sterkere en pakten we de set met 25 – 22. De tweede set verliep aanvankelijk hetzelfde als de eerste set, maar halverwege wisten wij een sprintje in te zetten. De pass werd goed verzorgd en de spelverdeling kon de aanvalsters prima vinden die de ballen vervolgens goed verwerkten. Harde ballen en slimme ballen, met links en met rechts (wist-u-dat tweehandigheid ‘ambidextrie’ wordt genoemd?); het kon allemaal. We pakten de set met 25 – 17. Dat ging de goede kant op.

De derde set begon een beetje volgens het stramien van de eerste helft van de wedstrijd, maar halverwege de set keerde het tij. En helaas niet de goede kant op. Waar we onze slordigheidsfoutjes eerder in de wedstrijd nog konden lijden door verder goed spel, kwamen we onze fouten in die derde set niet meer te boven. Deze set verloren we dan ook met 21 – 25.

Geen man overboord (nee, ook niet kapitein Sjors). We hadden alsnog kans om met vier punten op zak naar huis te gaan en daar zouden we dan ook voor gaan. Maar Bumbalu en Purk nog an toe, ook in die vierde set bleven we zelf te veel onnodige fouten maken. En hier hadden we nou precies zo hard op getraind vorige week.. Hadden we net zo goed kunnen proberen het record m&m’s eten met stokjes te verbreken (voor de liefhebbers: dit record staat momenteel op 20 m&m’s per minuut).

Hoe dan ook, we verloren ook die vierde set (20 – 25). U raadt het al, er kwam dus een vijfde set. Deze set bleven we wat onrustig spelen, maar toch ging de stand aardig gelijk op. Toch bleek VCV in deze set de sterkere en gaven we ook deze set uit handen met 13 – 15.

Twee punten. Zelfs partij DENK heeft nog meer zetels.. Toch laten we ons niet zomaar op de stang jagen. Onze stijgende lijn is even doorbroken, maar dat houdt ons hopelijk scherp. We hebben vorige week veel geleerd (heeft u weleens van de Weense oester gehoord?), zo ook dat we nog veel te leren hebben. En dat is helemaal niet erg. Zeg nou zelf, het zou toch ook saai zijn als alles maar vanzelf ging?

Komende zaterdag, 2 december, spelen we weer in onze fijne eigen Meerwaarde tegen Pegasus. Zien we jullie daar om 17.00u?!

Contact

Algemene zaken:
Mirella Boshuis
E-mail: algemeen@sss-barneveld.nl

Jeugd TC:

A, B en C (vanaf 12 jaar)
Bram Wildekamp 
E-mail: jeugdtc@sss-barneveld.nl

CMV (6 t/m 12 jaar)
Simone van Essen-Nab
E-mail: cmv@sss-barneveld.nl

Dames TC:
Arjan Roelofs
E-mail: damestc@sss-barneveld.nl

Heren TC:
Adriaan Kuiper
E-mail: herentc@sss-barneveld.nl

Secretariaat Volleybalvereniging SSS:
Yvonne Sennema
Schoutenstraat 72G
3771 CK Barneveld
Telefoon: 06-22667983
Email : secretariaat@sss-barneveld.nl

Inloggen (mobiel)