Laatste nieuws

Vier jeugdkampioenen bij Bielderman Koetsier / SSS
Jeugdbestuur
Vier jeugdteams van Bielderman Koetsier/SSS hebben in de tweede seizoenshelft een mooi kampioenschap behaald!  Jongens A1De Jongens A1 moest in ...
Lees meer
Stijn Held na twaalf jaar terug bij SSS
Heren 1
Barnevelder Stijn Held speelt komend seizoen voor eredivisionist Simplex/SSS. De 29-jarige spelverdeler komt over van topploeg Active Living Orion en ...
Lees meer
Volgend seizoen Heren 1 in de BeNe Conference
Heren 1
De Belgische Volleybal Liga en de Coöperatie Eredivisie Volleybal Nederland (CEVN), in overleg en akkoord met de beide nationale federaties Nevobo ...
Lees meer
Simplex/SSS H1 eindigt op zesde plek na verlies ...
Wedstrijdverslagen Heren 1
Simplex/SSS Heren 1 is er niet in geslaagd om de halve finales om het landskampioenschap te bereiken. De Barnevelders dwongen Nova Tech Lycurgus tot ...
Lees meer
Dames 2 behaalt direct promotie naar 2de Divisie!
Wedstrijdverslagen Dames 2
Afgelopen seizoen 2022-2023 had het toenmalige Dames 3 de promotie naar de 3de divisie via een uiterst succes seizoen en PD wedstijden verdiend. De ...
Lees meer
Moedig SSS Jongens A aan bij NOJK-finale in ...
Jeugdbestuur
Zaterdag 30 maart speelt de Jongens A van Bielderman Koetsier/SSS de finaleronde van de Nationale Open Jeugd Kampioenschappen (NOJK). Het Barneveldse ...
Lees meer

Handhaving en parfumongelukken in Rijswijk

Hèhè eindelijk de to do lijst aan de kant gelegd om te beginnen aan het wedstrijdverslag. Want zeg nou eerlijk, jullie zaten natuurlijk al met smart te wachten op een nieuw sappig verhaal. We hebben er weer hard ons best op gedaan om iets moois aan elkaar te breien, of rijden? Anyway, op naar Rijswijk!

Maandag begon met hier en daar een steuntje en pufje, niet van oma Julie hoor. Maar van andere meiden die flink te kampen hadden met de behoorlijke hitte in de A-hal. Het kwam vast door de mannen van heren 1 die zich alvast aan het klaarstomen waren voor wat belangrijke potjes. Nou dat was ook wel nodig... Het zorgde er alleen wel voor dat de handdoeken na de warming-up al uit de tas kon worden gehaald. Zwedru’s in de bina en gaan met die (stekende) banaan.

De donderdag is de laatste weken niet onze beste dag. We zullen wel oud worden denk ik, moe van de werkweek enzo. Met welk gevoel ga je naar huis? “Mwah”, aldus Hanna. Velen met haar. Dan maar even afkoelen met een drankje boven. “Nee, ik ga echt naar huis”, aldus de teamies zonder ruggengraat. Om vervolgens eens even alles aan elkaar te speculeren over volgend jaar. Ja sommigen krijgen daar de zwedru’s in de bina van. Maargoed, voordat dat zover is, hebben we eerst nog wat potjes te spelen. Rijswijk here we come.

‘s Zaterdags stonden we op en top klaar om onze tassen te pakken en keurig op tijd te vertrekken vanaf de Meerwaarde. Een aantal teamies zag er wel sterk genoeg uit om even wat bossen bloemen naar de lift te brengen, want een helpend handje kan iedereen op z’n tijd wel gebruiken. Dus zo lief als we zijn liepen we met (heel erg veel!) bossen bloemen naar binnen – we zien er blijkbaar sterk uit.

Ondertussen belde de captain nog even in om te vragen of er misschien toch niet een autootje af kon #duurzaamdoejesamen. Ook de laatste uitwedstrijd van het seizoen blijft de logistiek nog een puzzeltje. Auto’s wel heen, niet terug, een Harderwijk-Nijkerk auto – passen we dan in drie auto’s? Eef plotseling ziek, kunnen we dan in twee auto’s? Daar moet allemaal over nagedacht worden en ook deze keer werd die taak uitstekend uitgevoerd. Ja dames en heren, Captain Joke bestuurt nog steeds het schip ook al is ze zelf niet aan boord. Dus tassen in de grafkist van Ro (zoals ze die zelf met liefde noemt), proppen in de nieuwe flexie wagen van Clau en gas erop!

Via het Groene Hart (#hartje) reden we naar Rijswijk (of Reiswijk?), waar ondertussen belangrijke gesprekken werden gevoerd over trouwen, we bodywarmer-advies kregen van modegoeroe Celine en we andere bestuurders betrapten op de grootste gaap/geeuw in de geschiedenis van weggebruikers. Aangekomen in Rijswijk was het moeilijk een parkeerplek te vinden. Daar hadden we in het oosten toch wat minder last van. Maar gelukkig kan de glanzende bolide van Claude ook gewoon tussen de palen van de Rijswijkse parkeergarage door en tegen de rijrichting in. Dat er uiteindelijk toch nog de nodige meters per voet afgelegd moesten worden door de medereizigers van de flexie wagen naar de hal terwijl er persoonlijk voor Lies d’r bolide een parkeerplek werd vrijgemaakt (doorlopen met die krukken!) laten we maar even voor wat het is. Verschil moet er wezen.

Op naar de kantine voor een drankje en klaarmaken voor de game. Met één duidelijke opdracht: (minimaal) één setpunt binnenharken voor dat felbegeerde rondje in de Nevobo-app, oftewel: handhaving in de Eerste Divisie. Onze Eva had te kampen met een heus griepje en besloot toch maar even de wedstrijd vanuit haar warme bedje te kijken. En dat betekende helaas geen muziek dus dan maar zelf lol maken. Tot het parfumdebacle van april 2024 plaatsvond…

Op zaterdag 6 april 2024 werd in De Altis in Rijswijk een twintigjarige vrouw in haar ogen gespoten met parfum. Een enigszins hyperactieve vrouw in een groen shirt met volleybalschoenen aan besloot een – door haar erg geliefde – teamgenoot (en familielid) in de ogen te spuiten met een eau de parfum. Het slachtoffer beschreef de aanval als “een ongekende pijn. Het voelde alsof ik met twee messen in m’n ogen gestoken werd.” Gelukkig werd de aanval gecounterd door de attacker (die gelukkig meteen spijt had van haar actie). Het slachtoffer werd, met een nog-niet-vast-geveterde brace en slechts één schoen aan de voeten, naar de wasbak gebracht waar haar ogen werden gered door de toptip van Captain Joke om van de handen een kommetje water te maken en daar in te knipperen met de ogen (zou Captain Joke ook ooit een parfumaanval overleefd hebben?). Maar eind goed al goed; met enigszins waterige oogjes stonden zowel slachtoffer als attacker (drie keer raden wie deze twee clowns zijn…) allebei zo goed als klaar om te beginnen aan de laatste uitwedstrijd.

We begonnen redelijk aan de wedstrijd. Niet de beste start maar ook niet de slechtste zullen we maar zeggen. We konden goed meekomen met de tegenstander, maar het was net niet genoeg om het in de big points naar ons toe te trekken. Niet getreurd. De tweede set konden we meer druk uitoefenen en wisten we de gaten meer te vinden aan de overkant. We wisten beter ons eigen spelletje te spelen en konden op die manier de set naar ons toe trekken! DAT ENE PUNTJE! HANDHAVING, HANDHAVING! WIJ BLIJVEN IN DE EERSTE DIVISIE!

De overige twee sets liepen niet erg lekker, misschien ontlading, misschien was de koek op. Het lukte gewoon niet meer zo. Maar met dat ene puntje mee naar Barnie was ons doel gehaald, dus geen reden voor (nog meer) tranen.

Veel tijd om na te praten was er niet. Er was namelijk nog een spannend potje gaande in de kwartfinale van de mannen in de Meerwaarde. Zo snel hebben we nog nooit gedoucht. Onder het genot van een patatje en wat kaasstengels waren we net op tijd om goed in de wedstrijd te komen. En wat voor een. De mannen wisten met 3-2 te winnen en bezorgden ons een complete feestavond! Menig mens zegt dat de kaasstengels en patatjes nog steeds ergens op de tribune rondvliegen.

Wij maken ons inmiddels alweer klaar voor de allerlaatste wedstrijd van het seizoen, waarbij we afscheid nemen van onze zeer gewaarde coach P, Rachel, Hanna en Isabel #sad. Dus wees erbij om ons aan te moedigen en deze toppers voor de laatste keer in het groen (van DameSSS 1) te zien shinen. 17:00 in de Meerwaarde, tot dan!

Simplex/SSS H1 eindigt op zesde plek na verlies en neemt afscheid van spelers

Simplex/SSS Heren 1 is er niet in geslaagd om de halve finales om het landskampioenschap te bereiken. De Barnevelders dwongen Nova Tech Lycurgus tot het uiterste, maar moesten zondag in een derde duel hun meerdere erkennen in de Groningers met een 3-1 verlies. Zaterdag had SSS nog met 3-2 gewonnen; na afloop werd van enkele spelers afscheid genomen.

Kwartfinales
Op papier had Lycurgus een makkelijke tegenstander getroffen in SSS, maar in de praktijk bleken de Barnevelders strijdvaardig en nagenoeg gelijkwaardig te zijn. De ploeg van Paul van der Ven deed zichzelf tekort in het eerste treffen in Groningen (3-1 verlies) en leek zaterdagavond thuis roemloos ten onder te gaan. Een 0-2 achterstand werd echter omgebogen in een sfeervolle De Meerwaarde met steun van het publiek. SSS slaagde erin om met een 3-2 overwinning van het veld te stappen.

Tijdens het beslissende derde treffen in Groningen naam SSS direct de leiding, maar gaf het na een 0-1 voorsprong in sets tot tweemaal toe een voorsprong uit handen om de voorsprong uit te bouwen. Lycurgus kwam langszij en pakte met een 3-1 overwinning het ticket voor de halve finales.

Voor SSS eindigt het seizoen in de kwartfinales. De Barnevelders sluiten het seizoen af als nummer zes van de Eredivisie.

Selectie 2024/2025
Achter de schermen wordt druk gebouwd aan de selectie voor het nieuwe seizoen. Zaterdagavond nam Stichting Topvolleybal Barneveld-voorzitter Ralph Ratterman voor het publiek afscheid een aantal spelers. Jochem Bloem (2022-2024) en Robin van Weerd (2020-2024) maken de overstap naar Draisma Dynamo.

Bij Hugo van Garderen en Niek Bakker werd iets langer stilgestaan. Hugo speelde sinds 2018 maar liefst 145 wedstrijden voor Heren 1 (135 competitie en 10 beker); daarnaast gaf hij elk jaar trainen aan een jeugdteam. Hij kiest - mede ingegeven door de liefde voor zijn vriendin - voor een nieuw avontuur in Duitsland. ,,Het 'thuis SSS' is mij lief en ik heb hier ontzettend genoten. Ik wil iedereen bedanken", aldus Hugo.

Niek Bakker is bij SSS opgeleid en maakte op 9 april 2016 zijn debuut in SSS Heren 1. Sinds 2017/2018 zit hij definitief bij de selectie en is hij uitgegroeid tot een betrouwbare middenaanvaller. De Renswoudenaar speelde maar liefst 159 eredivisiewedstrijden voor SSS (en elf bekerwedstrijden) en is daarmee na Dwin Brouwer de speler met de meeste eredivisieduels in het groene shirt.

Verder nam Ratterman afscheid van Marloes Lugtenberg, die de afgelopen seizoenen als datascout bij de staf betrokken was.

Dames 2 behaalt direct promotie naar 2de Divisie!

Afgelopen seizoen 2022-2023 had het toenmalige Dames 3 de promotie naar de 3de divisie via een uiterst succes seizoen en PD wedstijden verdiend. De meeste van dit team plus aanvulling van Maartje en Lynn zijn als Dames 2 het seizoen 2023-2024 ingestapt plus de regiobeker.


De voorbereiding verliep voortreffelijk totdat we tijdens de startdag de getroffen werden door blessure van Maartje. Dit betekende voor Maartje helaas einde van het seizoen wat nog niet eens begonnen was, maar waar ze waar mogelijk ons vanaf de zijlijn steunde. De anders pechvogel was Frouke die door een zware enkelblessure helaas ook niet meer inzetbaar was. En verder was Janine nog met zwangerschapsverlof.


Terug naar de promotie, aan het begin van het seizoen werd we op de hoogte gebracht dat de eerste 3 plaatsen in de competitie direct promoveren en nummer 4 voor de PD mag uitkomen. De Nevobo herindeling van de competities gaf voor de 3de divisie de doorslag dat plek 1 t/m 3 direct promoveren naar de 2de divisie en plek 4 voor de PD moet gaan.


Onze doelstelling was in eerste instantie lijfsbehoud in de 3de divisie. Na een uitstekende start wisten we de eerste drie wedstrijden winnend naar onze hand te zetten. Doordat we 8 van de eerste 10 wedstrijden in de eerste helft van de competitie wisten te winnen, draaide we in de top 3 mee. Dus de verwachtingen werden toen voor het eerste bijgesteld van lijfsbehoud naar promotie. In het tweede deel van de competitie waren we er zeker van dat wij voor de 3de of 4de plaats met Dynamo moeten strijden. Op een gegeven moment bleven we op 4de plaats staan totdat Dynamo bij ons op bezoek kwam. Deze wedstrijd werd, ook tot verbazing van de Dynamo coaches, met een uitmuntende 4-0 gewonnen. De speelweek hierop moesten wij uit naar WaHo en Dynamo uit naar Heyendaal (lastige tegenstander). Tegen WaHo hadden wij nog iets goed te maken, waar we thuis met matig spel 3-2 hebben weten te winnen. Door ons goede spel van de vorige 3 wedstrijden, gingen we met 5 punten terug naar Barneveld. Gelijktijdig verloor Dynamo met 4-0 bij Heyendaal in Nijmegen en dit betekende een positie wissel op de ranglijst. Dames 2 is 3de op de ranglijst! met 3 punten voorsprong en één wedstrijd minder gespeeld. Dus op 6 april hadden we minimaal 4 punten nodig tegen Voorwaarts (nummer laatste) om Dynamo achter ons te houden en de promotie te verzilveren. Met een uitgedunde selectie en supporters (incl Frouke en Maartje op de tribune) richting Twello.


Na een lastige begin door een traag spelende tegenstander wisten we de eerste set met 20-25 naar onze hand te zetten. In de tweede set pakten we ons eigen vertrouwde niveau en wonnen deze set met 14-25. De derde set moeten we maar snel vergeten door weer met de trage spel mee te spelen, helaas 27-25 verlies. Het moest, waarschijnlijk om het voor alle toeschouwers/supporters spannend te maken, in de laatste set gebeuren. Het hek was van de dam en we bliezen de tegenstander weg (16-25), hierdoor was de promotie naar de 2de divisie gegarandeerd. Voor ons een klein feestje (dat vieren we na de laatste thuiswedstrijd extra).


Doordat onze selectie door de eerder genoemde oorzaken niet al te breed was, hebben hulp van derden moeten inschakelen. Dus vele dank aan Rosanne (D3,bijna onze invaller), Marjolein (D-sabbatical), Manoah (traint mee), Anne en Anke (beide D3, bekerondersteuning), Esmee (D4) voor hun hulp en bijdrage aan dit succes! Maar ook Roos, Dominique (beide MA1) en een spelverdeelster die we hier helaas niet direct bij naam kunnen benoemen, maar we weten allen wie het is!


Verder dank aan alle Dames 2 speelsters voor hun inzet en plezier voor, tijdens en na de wedstrijden en trainingen. En dank aan Patrick (trainer/coach) en Harald (mede-coach).

Simplex/SSS H1 verliest eerste kwartfinale; zaterdag 6 april return in Barneveld

Simplex/SSS Heren 1 is er niet in geslaagd voor een stunt te zorgen tegen Nova Tech Lycurgus. De Barnevelders speelden met veel passie en wilskracht in Groningen de eerste wedstrijd in de kwartfinales om het landskampioenschap, maar verloren uiteindelijk met 3-1 (26-24, 20-25, 25-23, 25-20). Zaterdag 6 april is de return in De Meerwaarde.

Woensdag 3 april stonden Lycurgus en SSS tegenover elkaar voor de eerste kwartfinale in een best-of-three. Op basis van de krachtsverhoudingen dit seizoen zou Lycurgus met een overwinning van het veld moeten stappen. De commentatoren op de livestream waren benieuwd in welk recordtempo de Groningers zouden kunnen winnen.

Al snel bleek dat SSS zich goed had voorbereid en voor zichzelf ook kansen creëerde tegen de Groningers. Ferdy van Dijk verving de geblesseerde Michael Dowhaniuk kundig en de middenas van SSS was dominant ten opzichte van de Groningers.

SSS trok nipt aan het kortste eind in de eerste set, maar in het tweede bedrijf liet de ploeg van Paul van der Ven zien dat het niet voor een snelle nederlaag naar Groningen was afgereisd (20-25). 

In de derde set nam Lycurgus het initiatief, maar met de nodige servicedruk kwam SSS langszij. Helaas kwamen de Barnevelders moeilijk tot scoren vanaf 21-21 en nam Lycurgus met 25-23 een 2-1 voorsprong. Hoewel het verzet gebroken leek (8-1 voor Lycurgus), was niets minder waar en knokte SSS zich terug in de wedstrijd. Opnieuw moest SSS in de slotfase capituleren.

6 april - De Meerwaarde
Simplex/SSS speelt zaterdag voor eigen publiek tegen Nova Tech Lycurgus. De Barnevelders moeten zaterdag winnen - het maakt niet uit met welke cijfers - om een beslissend derde duel af te dwingen in Groningen (eventueel zondag 7 april). Als SSS verliest, is het seizoen afgelopen en eindigt SSS op de zesde plaats.

SSS Heren 6 is kampioen 1e klasse G

SSS Heren 6 is kampioen! De OkayBoys - zoals het vriendenteam zichzelf noemt - zijn zaterdag 30 maart 2024 kampioen geworden in de 1e klasse G. De Barnevelders zijn na 14 wedstrijden nog altijd ongeslagen en hadden afgelopen zaterdag na één gewonnen set in Nijkerk de titel binnen. Gefeliciteerd!

Heren 6 is dit seizoen een nieuw team bij SSS. Iedereen heeft jarenlang bij SSS gespeeld, maar sommige mannen waren al een aantal jaar gestopt bij de club. De elf vrienden hebben zich opnieuw aangemeld, doen tal van vrijwilligerstaken binnen de club en schitteren ook nog eens op het veld met een zelfbedacht systeem. Volg je de ploeg ook op hun Insta voor de wonderlijke wedstrijdverslagen? Klik dan hier

De mannen hadden kundig uitgerekend hoe ze afgelopen zaterdag kampioen konden worden in Nijkerk, zodat ze 's avonds tijdens het SSS-feest als kampioen onthaald konden worden. Met partners, kinderen en ouders op de tribune was het met 15-25 raak! De titel was binnen. Daarna werd de tiende 4-0 overwinning van het seizoen behaald. Vervolgens was het een groot feest in Sporthal Corlaer en daarna tot in de late uurtjes in De Meerwaarde.

Foto (© Titsia Burink):
Staand v.l.n.r.: Erik Burink, Robin van de Bruinhorst, Brand-Jan van den Heuvel, Mark van de Kuilen, Geert-Jan Welink, Jacco van de Beek, Adriaan Kuiper, Jan Willem Gombert.
Zittend v.l.n.r.: Erwin Schut, Frank Schutten, Diederik Hendriksen.

Pieken en dalen

Een week vol pieken en dalen. Vorige week was het allemaal net wel of net niet. We doen onze kiezen op elkaar en zetten door, want met nog maar twee – niet onbelangrijke – wedstrijden te spelen is het tijd om gas te gaan geven. Let's go!

Maandag de 18e was bijzonder; we stonden gewoon met z’n twaalven op het veld. En dat betekende dat we volle bak konden gaan. Tegelijkertijd betekende het ook dat je in plaats van sprinten naar de andere kant van het veld ook een keertje rustig aan kon doen. Ook wel eens lekker #balans.

Die donderdag was vooral het rondje fit bijzonder. Coach P kwam, zoals elke training, met de brandende vraag: “Ben je fit?” “Ja, ja, ben bij de fysio geweest maar ja, en nog eens ja!” Alle ballen verzamelen! HÉ HO LET’S GO! Maar je weet wat ze zeggen: fit betekent niet per se pit. Zo voldaan over onze fitheid als we de training begonnen, zo onverzadigd kwamen we uit de trainen. Maar wel ons best gedaan. En je weet wat ze ook zeggen: een slechte generale...

Tijd voor de echte uitvoering, die moest wel goed zijn. De volleybalzaterdag begon voor sommigen al wat eerder, namelijk om 14.00 uur bovenop op de bok. Even wedstrijdje fluiten. Of nouja, ‘even’… De wedstrijd duurde uiteindelijk zo lang dat de scheids even afgewisseld moest worden. De rest van het team had intussen geluisterd naar het strijdplan van Peter in het hok; iets met 1 en 12 op 5 en 7 op 1, ofzo.

Samen met onze mini-ondersteuners Emma en Roos maakten we ons klaar voor opnieuw een battle van de (net iets minder) onderkant. Dit keer stond de nummer 9 uit onze competitie, Roosendaal dames 1, op de planning. Nadat ze hun wereldreis naar het mooie Barneveld hadden overleefd, was het tijd om de balans op te maken. Na onze 4-0 afgang in België in december was het tijd om even wat zaken recht te zetten.

We begonnen de wedstrijd sterk serverend en superscherp waardoor we binnen no time 5-0 voor stonden. We hielden deze flow vast en sleepten punt na punt binnen. 1-0 voor GROEN!

Maar de Roosendalers hadden natuurlijk niet voor niets die hele wereldreis afgelegd en waren dan ook gebrand wat puntjes van ons weg te snoepen. Ze wisten ons spel steeds beter te ontregelen en zetten meer druk waardoor wij wat afzakten in ons spel. Hoewel er nog steeds leuke rally’s waren en we ook zeker mooie dingen lieten zien, moesten we de tweede en derde set – niet helemaal nodig – afstaan aan de tegenstander.

Koppen weer even bij elkaar en in die vierde set pakten we alles wat we pakken konden. En dat bleek te werken: LEO was weer in tha house. En in combi met wat minder mooie balletjes die toch ook wel echt scoorden wisten we die vierde set naar ons toe te trekken: BOEM! 2-2.

De 4e set kwamen de koppen weer even bij elkaar en pakten we alles wat we pakken konden. Dat bood goed resultaat, want na wat lekkere lef balletjes, iets minder mooie balletjes (wel punten) en wat gevlieg en gespring aan het net wisten we deze set naar ons toe te trekken. BOEM 2-2.

Even leek het erop alsof het geluk die 23e van maart aan onze kant stond. We startten de vijfde set goed. Gingen we dan eindelijk een keer een vijfsetter winnen?! Helapika. De koek bleek op en de tegenstander wist daar goed gebruik van te maken. Toen kreeg de Roosendaalse spelverdeelster het ook nog eens op haar heupen kreeg en serveerde ze de vijfde set mee naar Roosendaal. Jep, die was zuur en bitter(bal).

Gelukkig konden we onze troost vinden in CheerSSS, waar we gelijk ook maar de statistieken opmaakten. Halley deed goede zaken in IJsselstein en dat betekent dat handhaving voor ons in de eerste divisie nog geen zekerheid is. Na de ietwat verlate broodjes kroket en de kaasstengels vakkundig te hebben weggewerkt onder de douche konden we genieten van een mooi potje volleybal van heren 1. Toch nog een goede afsluiter van een ietwat dubbele dag. Pieken en dalen jongens, pieken en dalen.

Al met al hebben we nog genoeg kansen voor handhaving. We hebben nog 1 puntje nodig om in de eerste divisie te blijven #zesjescultuur. Gaan we die pakken? Maar eerst een weekje genieten van wat welverdiende paasrust. Of nouja, rust.. Afgelopen zaterdag stonden we misschien niet in het veld maar gingen de voetjes zeker van de vloer. Met het voorjaarSSSfeest op de planning ruilden we onze volleybalbroekjes in voor… volleybalbroekjes (want korte jurkjes en dansen). Maar daarover meer in het volgende verslag. Nog een fijne Tweede Paasdag!

Geenpuntenbier in IJsselstein

Lieve volgerfans, wat waren we graag begonnen met de mededeling dat de winning streak was doorgezet. Dat we gewoon twee weken achter elkaar een lekker vierpuntenbiertje konden drinken. Na onze overwinning tegen Halley waren we immers vol goede moed dat de stijgende lijn was ingezet. En dat hebben we welgeteld 7 hele dagen volgehouden. We kregen met 4-0 op de broek in IJsselstein en moesten het verdriet maar wegdrinken met geenpuntenbier. Wel even een dompertje, zacht gezegd. Maar toch gingen ook de vlaggen uit vorige week want onze Juul die was jarig en dat vierden wij – ei ei!

Some things never change en dus begon ook die week op maandag. Nog vol in onze goede mood en klaar om gas te geven. Zin om te vliegen, te rennen en de ballen lekker hoog te houden. Onze Ier zat daar zo lekker in dat ze na de training nog even doorging in de kleedkamer met hooghouden, dit keer met de borstel-piñata van Julie, die het helaas niet overleefde. Geen idee wat je je bij dit voorval moet inbeelden? Nou, om jullie even mee te nemen: alle ingewanden van de borstel – oftewel een jaarvoorraad aan schuifjes, knipjes en elastiekjes – vlogen door de kleedkamer en het duurde even voordat Iris op haar knietjes alles weer verzameld had en de ingewanden operatief terug had gezet in de geliefde haarborstel van Juul. Goed begin van de week? Of was dit misschien al een voorteken?

We willen hierbij alvast onze excuses aanbieden voor een verslag dat voornamelijk over de verslaggevers zelf gaat. Ze maken wekelijks nou eenmaal zo veel mee. Zo ook op een doodnormale woensdag: geen trainingsdag, maar dat is uiteraard geen reden om elkaar niet op te zoeken. Er werd namelijk wel gesport. Na wat krachtvoer van Boermama – shout-out naar Lasagna di Liesbeth – gingen Boerman Jut & Juul aan de slag met verhuisdozen. Verhuisdozen die vier trappen op moesten naar het nieuwe pleisje van onze Julie (nog meer vlaggen & slingers!) die nog niet van plan is te vertrekken uit het mooie Barneveld. Tijd om haar nieuwe stulpje living proof te maken. Na een korte ontmoeting met de buurvrouw, die zo vriendelijk was om ook een doosje mee naar boven te nemen, kon de grote schoonmaak beginnen. En als je dan met z’n tweetjes bent, gaat het schoonmaken zo snel dat je zelfs nog even de tijd hebt om heren 1 aan te moedigen. Dat is immers lekker dichtbij. Na het kijken van de wedstrijd baalde Juul dat ze geen bezoekje aan de kermis kon brengen en besloot zij op Barneveld Noord haar eigen draaimolen te maken door zeven keer de rotonde van het station te pakken. Wat een avond.

In tegenstelling tot de draaimolen van Juul lijken de rondjes na de donderdagtraining steeds korter te worden. Ook een kunst. Of worden de wedstrijden in de A-hal gewoon steeds langer? Het maakte ons in ieder geval niet uit, want wij konden eindelijk nog eens genieten van maar liefst twee setjes bij dames 2. En we zouden dames 1 niet zijn als we daar niet op onze eigen manier een bijdrage aan hebben geleverd zonder te spelen. Dat is knap hè? Eén tip: klop niet te hard op de ramen, dan worden ze vies én krijg je gevaarlijke blikken toegeworpen omdat je ervoor hebt gezorgd dat de tegenstander verloor. Driepuntenbier voor dames 2 en voor ons een sprintje naar die warme douches in kleedkamer 2.

Op zaterdag stond een kort ritje voor de boeg; dat beginnen we tegenwoordig zelfs jammer te vinden. We zijn immers gewend dat we eerst even wat kunnen aan lummelen voordat de echt goede gesprekken aanvangen, maar nu bleek de tijd voor dat goede gesprek maar erg kort. In vervolg even beter rekening mee houden en meteen van wal steken met die serieuze talks zodra de vissenkom gaat rijden.

Eenmaal aangekomen in de gezellige kantine van de IJsselhal was het tijd voor cappu’s en thee met geplette tompoucejes en nog-net-niet-ontdooide soesjes – precies zoals we ze graag eten. Helemaal klaar voor het strijdplan en van plan te gaan strijden. Maar eerst nog even wachten tot de wedstrijd voor ons afgelopen was. Het ideale moment om je fotografie-skills op te krikken en vanuit alle hoeken en poses je teamgenoten op de foto te zetten #poselikeazaramodel.

Iets later dan gepland konden we onze warming-up beginnen onder het genot van weer wat heerlijke deuntjes. Iets eerder dan gepland was het vervolgens al tijd om in te slaan, waardoor we uiteindelijk toch redelijk op tijd aan de wedstrijd begonnen #scheidsrechtermath. Maar kunnen kippen nou vliegen of niet?

Onze vleugeltjes bleken daar afgelopen zaterdag helaas wat moeite mee te hebben in ieder geval. Het was helaas niet heel veel (kippen)soeps. We hebben ons best gedaan, zoals altijd, maar het mocht helaas niet baten. Hoewel we af en toe echt wel wat moois lieten zien, wisten we niet genoeg druk te zetten en konden we ons ei niet kwijt. We verloren met 4-0 (25-18, 25-15, 25-14, 25-18). Bedankt voor de komst en goede reis terug.

Tijd om de veren te wassen. Wat best wel moeilijk is als de douche steeds uitvalt. Als een soort douche-stoelendans (zonder stoelen) lukte het iedereen uiteindelijk gewassen en wel uit de strijd te komen. Gelukkig maar, want een stinkende Barbie moet je natuurlijk niet hebben. Waar roze Romee de groep verliet besloot een deel heren 1 nog even te gaan aanmoedigen in De Meerwaarde, maar dat mocht helaas ook niet baten. Er zat dus nog maar één ding op: tijd voor een troosttoetje. Dus vertrok JIJ naar onze inmiddels vaste verjaardagsthuisbasis de Gribus voor overheerlijke crème brûlée en een Masterchef-waardige dark chocolat ball. HDP en HDPH!

Vandaag mogen we alweer, dit keer in ons eigen kippenhok, met de hanen van heren 1 achter ons aan. Oftewel: het is SSSuper SSSaturday! Komt dat zien, komt dat zien. In onze alweer een-na-laatste thuiswedstrijd spelen we tegen de nummer 9 van de competitie, waarmee we gelijk kunnen komen te staan bij 4-0 winst. Gaan we stunten?! Tot 17:00 uur in De Meerwaarde!

Contact

Algemene zaken:
Mirella Boshuis
E-mail: algemeen@sss-barneveld.nl

Jeugd TC:

A, B en C (vanaf 12 jaar)
Bram Wildekamp 
E-mail: jeugdtc@sss-barneveld.nl

CMV (6 t/m 12 jaar)
Simone van Essen-Nab
E-mail: cmv@sss-barneveld.nl

Dames TC:
Arjan Roelofs
E-mail: damestc@sss-barneveld.nl

Heren TC:
Adriaan Kuiper
E-mail: herentc@sss-barneveld.nl

Secretariaat Volleybalvereniging SSS:
Yvonne Sennema
Schoutenstraat 72G
3771 CK Barneveld
Telefoon: 06-22667983
Email : secretariaat@sss-barneveld.nl

Inloggen (mobiel)