Ik ben dol op goeie grappen. Je kunt mij geen grotere lol doen dan me aan het lachen te maken. Humor is echt leuk, daar ben ik in mijn leven ondertussen wel achter gekomen.

Daarom ben ik ook zo blij dat ik in Barneveld woon. Steeds als ik mijn dierbare woonplaats binnen rij, lig ik helemaal dubbel over het stuur. Onder het bord ‘Barneveld’ staat namelijk die onwijs rake slogan over ons dorp. Het is niet alleen de diepgang van deze twee woorden die mij zo treft, maar het gaat vooral om die weergaloze woordgrap.

Barneveld: Eigentijds Veluws

Als je het niet snapt, wil ik het nog wel een keer uitleggen. EIgentijds Veluws.

Dat ‘Veluws’ staat er bij om aan de mensen te vertellen dat we op de Veluwe wonen. Maar de clou zit natuurlijk in dat eerste woord. Ons meest fameuze exportproduct is verwerkt in een nadere specificatie van dat Veluws. De boodschap is:  wij zijn niet zomaar Veluws, wij zijn eigentijds Veluws. We zijn dus niet duf en conservatief, zoals vaak wordt gedacht. Geloof dat nou maar niet, wij zijn hier hartstikke modern. Ok, we hebben geen bioscoop, geen schouwburg, geen bruisend uitgaansleven en ook geen openbaar voorgezet onderwijs. Goed, je mag hier op zondagmorgen niet zwemmen en op zondag al helemaal geen sporthal huren of wat drinken in dat prachtig nieuwe theehuis in het bos. Toegegeven, de SGP is hier de grootste partij en dat is inderdaad een strenge conservatieve club waarin vrouwen niets te vertellen hebben. Maar toch zijn we hier heel erg bij de tijd, laat daar geen misverstanden over bestaan.

Ik heb een paar jaar geleden van nabij meegemaakt hoe de politiek na ellenlange vergaderingen besloot het wat duffe imago van Barneveld op te gaan poetsen. Nee, die zeurende sukkel van SSS moest niet denken dat we die topsport bij zijn succesvolle volleybalclub nou eens extra gingen ondersteunen. Landelijke uitstraling? Televisie? Nee, daar werd de plaatselijke politici niet enthousiast van. Er was immers een veel mooier en duurder plan om onze gemeente te promoten: Men ging via een kostbare procedure een aantal slogans bedenken om die bij de belangrijkste invalswegen de wereld in te slingeren. Dit alles met als doel dat ze in Nederland nu eindelijk eens de dynamiek van Barneveld gaan ontdekken.

Als we weer eens aan een nieuwe slogan toe zijn, heb ik nog wel eentje in de aanbieding:  

Barneveld: Dood, dooier, doodst

Maar we blijven natuurlijk wel lachen.

Willem Held 

Wie denkt dat ik alleen maar lelijk over de vrouwenafdeling van onze club kan schrijven, heeft het mis. Als ik mijn ogen eens over de ranglijsten van de mannenteams laat glijden, blijft er namelijk weinig over van het prettige gevoel dat me bij aanvang van dit seizoen iets unieks voorspelde.

SSS  heeft deze jaargang namelijk een zeldzame kans voor het inkoppen. Als het allemaal even goed uitpakt, hebben we volgend seizoen herenteams in de eerste divisie (H1), de tweede divisie(H2), de derde divisie(H3), de promotieklasse(H4), de eerste klasse (H5), de tweede klasse(H6), de derde klasse (H7 en H8) en de vierde klasse(H9). Dat zou niet alleen uniek zijn in Nederland, maar ook nog eens een ideale opleidingslijn en een prima reclameslogan opleveren (SSS: voor  volleybal  op alle  niveaus).

Om deze bijzondere status te verkrijgen moet Heren 5 (of Heren 4) uit de eerste klasse promoveren en Heren 6 de sprong maken van de derde naar de tweede klasse. Als dan verder geen enkel team degradeert (of promoveert), is het ideale plaatje rond. Dan kunnen we de boel consolideren om in het jubileumjaar 2010 allemaal tegelijk te promoveren en meteen een Heren 10 in het leven te roepen. Opdat ze in volleyballend Nederland voor eens en voor altijd vol ontzag opkijken naar die waanzinnige topclub van de Veluwe.

Maar ja, het gaat dus helemaal niet goed dit seizoen.

Wel met heren 1 trouwens. Want dat team mag volgens het geschetste scenario (nog) niet promoveren en via een smadelijke nederlaag in Sneek (4-0) toonden onze beste volleyballers dat ze dit goed hebben begrepen.

Maar met Heren 2 gaat het dus echt niet lekker. Het zou een ideale mix van jeugdig elan en routine moeten zijn, maar wie niet beter weet ziet vooralsnog een verzameling labiele ego’s  met meer oog voor elkaar dan voor zichzelf. Als de tegenstander een keertje boe roept, hebben ze al weer met 4-0 verloren. Degradatie dreigt.

De situatie van heren 3 is nog zorgelijker. Veel jongens van Heren 2 trainen veel en dat zal wellicht hun redding betekenen. Maar de alleraardigste mannen van Heren 3 vinden één keertje oefenen al meer dan genoeg. Ik heb eigenlijk geen idee hoe deze ploeg zich vanaf positie elf op de ranglijst omhoog kan gaan werken.

Gelukkig; als het gaat om Heren 4 kan de toon wat vrolijker. Dit team doet het ongemerkt hartstikke goed in de eerste klasse en zorgde voor echt verenigingsteamwork door Invicta, de grote concurrent van Heren 5, twee punten af te snoepen.

Voor koploper Heren 5 lijkt promotie naar de promotieklasse mogelijk. Maar er is weinig reden om de loftrompet te heffen voor deze toppers van toen. De trainingsopkomst is doorgaans matig, evenals het spelniveau in de enige echte topwedstrijd (0-4) en de gemiddelde fitheid. Ik durf geen geld te zetten op een aanstaande titel.

In de derde klasse verdedigen Heren 6, 7 en 8 gebroederlijk de belangen van onze club en dat doen ze prima. H6 staat bovenaan en heeft de zware taak om die begeerde plaats in de tweede klasse te veroveren. Dat gaat de goeie kant op, maar de koploper heeft zware concurrentie van Xanthos. Daar ligt dus een mooie taak voor H7 en H8, die in de middenmoot van deze klasse acteren. Als zij de juiste wedstrijden winnen (en in die ene broederstrijd niet te moeilijk doen), gaat daar alles volgens plan.

Helaas moet ik in mineur afsluiten. Heren 9 staat namelijk onderaan in de vierde klasse. Aan de ene kant is dat niet erg omdat degraderen uit deze klasse niet mogelijk is. Maar toch: het staat zo lullig….  Er wordt trouwens gefluisterd dat de slechte relatie tussen de kopstukken Guus Veldhuizen en Rijk Kelderman één van de oorzaken is van de matige prestaties. Het zal toch niet waar zijn?

Conclusie van dit veel te lange verhaal: Het gaat over het algemeen gezien niet helemaal lekker met onze mannenteams. Moeten we soms massaal aan de doping? (SSS: Samen Spuiten & Slikken). Of  kunnen we ook naturel veel beter volleyballen dan in de eerste seizoenshelft?

Willem Held

 Vanavond ga ik weer eens een column schrijven voor de SSS-site, zo heb ik mijzelf opgedragen. Dat is al weer even geleden en aangezien ik overal wel een mening over heb, kan ik er best weer eens eentje via dit prachtige medium de wereld in sturen (ja, in Stockholm, Saoedi Arabië en Sant Paulo kunnen de mensen deze site ook oproepen dus binnenkort moet Holland Parket ook daar nog een paar vloertjes gaan leggen).

Probleem: ik heb geen uitgesproken onderwerp voor dit stukje. Voor de keiharde kritiek ben ik even wat te soft gestemd, voor de humor om te lachen ben ik niet melig genoeg en voor slijmstukjes ben ik niet in de wieg gelegd. Jammer voor Guus Veldhuizen (onze mister 25-plus), want die verdient veel complimenten. Maar onze voorzitter heeft vorige week al zo veel veren in zijn kont gekregen, dat die van mij er niet meer bij kan.

Het hoort helemaal niet op zo’n clubsite, maar eigenlijk ben ik meer in de mood voor wat spirituele overpeinzingen. Dit wellicht omdat vandaag sprake is van de jaarlijkse Dankdag voor Gewas en Arbeid waardoor het vanmorgen gezellig druk was bij ons in de straat. Het kan ook komen door de verrassende opmerking van mijn oudste zoon, die morgen (donderdag) zijn elfde verjaardag viert. Hij wil vrijdag pas trakteren want dan zijn de moslimklasgenootjes ook weer van de partij. Morgen einde ramadan en dus suikerfeest dus zijn die dan thuis. En zo leren we bij ons thuis steeds meer over bijzondere dagen binnen diverse religies.

Vandaag ongeveer vier uur in de file, dus vier uur geleuter op de radio over Theo van Gogh die precies een jaar geleden bla bla bla….  Samen sporten is een manier om elkaar beter te leren kennen en te begrijpen, zo hoor ik een deskundige zeggen. Zijn er eigenlijk moslim SSS-ers? Zouden er talentjes rondlopen tussen alle Turken, Marokkanen of andere exotische types in Barneveld? Als we goed zoeken, zitten er volgens mij best wel een paar goeie spelverdelers en libero’s bij.

Nu ik toch aan het woord ben, wil ik nog even mijn excuses maken aan heren 3. Gisteravond heb ik op vrij onbeschofte wijze een ballenkarretje van ze gejat. Achteraf realiseer ik me dat dit nergens op leek, maar ik was door allerlei omstandigheden in een nogal brute bui en dacht alleen maar aan mijn eigen team. Dat kan natuurlijk niet binnen een vereniging waarin het clubbelang boven het belang van individuen en van afzonderlijke teams dient te gaan.

Gisteravond was er nog een andere kwestie die me echt hoog zit. Natuurlijk mag iedereen zelf bepalen wanneer afgezegd wordt voor een training, maar bij heren 5 maakte iemand het wel heel erg bont. Bij de ploeg die zo sympathiek is mij mee te laten trainen, schitterde Camiel van Damme door afwezigheid. Later bleek dat hij rond half zes die avond weer eens vader was geworden. Alles leuk en aardig en van harte gefeliciteerd met jullie dochter en toekomstig SSS-ster Kyra. Maar de training begon pas om 21.30 uur en dus was er tijd zat om nog even met ons te volleyballen. Als we voor dergelijke wissewasjes gaan afzeggen, wordt het natuurlijk nooit wat met SSS.

Willem Held         

Hierbij laat ik weten dat ik komende vrijdag  – geheel tegen mijn gewoonte in -  de jaarlijkse algemene ledenvergadering niet zal bezoeken. Door al die heftige reacties op mijn laatste column ben ik bang dat ik tijdens die bijeenkomst door met broodmessen en deegrollen gewapende dames wordt aangevallen. Derhalve neem ik vrijdag een vliegtuig naar een ver buitenland om pas terug te keren als de gemoederen wat zijn bedaard.

Met mijn gewraakte column heb ik, net nu het in de dameshoek wat rustiger was geworden, weer veel  ophef veroorzaakt en dat was niet de bedoeling. Ik ben blijkbaar op veel tenen gaan staan en heb zout in open wonden gestrooid. Laat echter duidelijk zijn: ik heb met dat stukje geprobeerd grappig, kritisch en irritant te zijn. Maar ik heb niemand willen kwetsen en twijfel al helemaal niet aan ieders goede bedoelingen, zeker niet aan die van de dames TC.

Dus, geacht bestuur, mijn excuses als het wel zo over is gekomen. 

Tenslotte. Er is mij hier en daar  kwalijk genomen dat ik heb geprobeerd de vergeten uitdrukking ‘het zwakke geslacht’ nieuw leven in te blazen. Maar, geacht bestuur, dat was echt niet serieus bedoeld hoor. Om mijn hoge dunk van het vrouwelijke soort te onderstrepen wil ik u hierbij de ledenvergadering het volgende voorstellen. Ik vind dat we, met ingang van volgend seizoen, gemengd moeten gaan volleyballen. Gewoon drie vrouwen en drie mannen in de basis en een libero naar keuze. Bij het korfbal gaat zoiets ook erg leuk en het biedt in organisatorisch opzicht talloze voordelen. Als wij er een succes van maken, volgt de rest van Nederland vanzelf.  Deze club moet maar weer eens voorop lopen in de vaart der volkeren. Vrijheid en gelijkheid voor broeders en zusters!  

Van harte hoop ik dat uw bestuur dit voorstel vrijdag in stemming brengt. Voor de uitslag ben ik per SMS bereikbaar.

Willem Held

Vrouwen hebben geen kloten, zo blijkt maar weer uit de recente ontwikkelingen bij ons aller dames 1. In plaats van wat karakter te tonen na de degradatie uit de tweede divisie is het hele zooitje opgestapt. Niemand van de selectie 2004-20005 maakt deel uit van ons nieuwe eerste damesteam en dat is ongetwijfeld een unicum in de 45-jarige geschiedenis van SSS. Een zwarte bladzijde zou ik het niet willen noemen, want eigenlijk is het natuurlijk allemaal bijzonder lachwekkend. Een klucht ter lering en vermaak.

Naar wat ik heb begrepen is het volgende gebeurd: Ergens ver voor het einde van het vorige seizoen laten enkele vedettes uit ons dames 1 weten dat ze volgend seizoen niet doorgaan wanneer meisje X (een van de betere speelsters nog wel) ook blijft. Dat alles wordt de persoon in kwestie heel dapper verteld door de technische leiding waarna ze (geheel begrijpelijk) besluit om onmiddellijk op te stappen. Vervelend, ook al omdat meisje X nog wel eens zo aardig was af en toe een bardienst te draaien. Maar ja, de toekomst van dames 1 was hiermee echter wel veilig gesteld en daar ging het tenslotte om. Of niet dan?

Nee dus. Een paar maanden later is er van dit roemloos gedegradeerde team helemaal niets meer over. Het zinkende schip is verlaten waarna zelfs de nieuwe kapitein het niet meer zag zitten. Nu begrijp ik ook wel dat in dit hele blijspel geen glansrol is weggelegd voor de technische leiding/commissie. En ik weet ook wel dat iedere vluchteling zijn eigen verhaal heeft dat met een beetje goeie wil best te begrijpen is. Maar die goeie wil heb ik even niet. Ik vind het triest dat er tussen al die meiden niemand liep die zei: Wat er ook gebeurt, ik blijf bij SSS.  In plaats daarvan leek iedereen te denken: Ik ben eigenlijk te goed voor deze club , ik ga er maar eens vandoor.

Het zwakke geslacht heeft haar naam weer eens eer aan gedaan. Wat zeg ik: de uitdrukking ‘het zwakke geslacht’ is gezien de geschetste gang van zaken een eufemisme. Ja dames, zoek dat maar eens op in het woordenboek.

Om dit lelijke stukje toch een beetje positief te eindigen wil ik me nog even wenden tot ons nieuwe dames 1: Dappere meiden. Hartstikke goed dat jullie in deze moeilijke periode bij onze club willen spelen en het eerste team willen vormen. Maak er een gezellig en fanatiek seizoen van en wees niet bang voor degradatie. Dat is jullie schuld niet. En als het er van komt, zou het aardig zijn wanneer jullie niet meteen massaal deze mooie club de rug toe keren.     

Willem Held